درمان خانگی پرخوری عصبی

۱۴۰۲-۰۶-۰۱آخرین بروزرسانی: ۱۴۰۲-۰۶-۰۱

0 زمان تقریبی مطالعه 4 دقیقه

در این مقاله شما خواهید خواند

پرخوری عصبی، یک اختلال رفتاری با ویژگی‌های خاص است که بسیاری از افراد را در معرض خطر قرار می‌دهد. در این مقاله، نه تنها با علائم و تشخیص این اختلال آشنا می‌شویم، بلکه به بررسی روش‌های درمان خانگی و ضرورت مراجعه به روان‌شناس می‌پردازیم.

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی، یک اختلال خوردن است که شامل دوره‌های خوردن بیش‌ازحد و سریع، بدون احساس گرسنگی فیزیکی، می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً پس از خوردن حس گناه، ناراحتی یا نفرت از خود را تجربه می‌کنند. این افراد تمایل به خوردن غذاهای شیرین و پرکالری دارند و توانایی کنترل میزان مصرف را ندارند.

افرادی که درگیر پرخوری‌ عصبی هستند، به دلیل استرس، اضطراب، تنش و احساسات منفی به خوردن بیش از حد رو می‌آورند.

پرخوری عصبی چه علائمی دارد؟

علائم پرخوری عصبی شامل موارد زیر است:

خوردن مقادیر زیادی از غذا در یک بازه زمانی کوتاه، بدون احساس گرسنگی.
احساس ناراحتی یا گناه به دلیل عدم کنترل در خوردن.
خوردن به تنهایی به دلیل شرم زده شدن از مقدار غذا.
احساس تهوع، افسردگی یا گناه پس از خوردن زیاد.
خوردن به سرعت و بدون لذت بردن از غذا.
نگرانی بیش از حد در مورد وزن و بدن خود.
تمایل زیاد به مصرف غذاهای شیرین و پرکالری.

علت پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی، یک اختلال خوردن است که ناشی از ترکیبی از عوامل روانی، اجتماعی، جسمانی و ژنتیکی می‌شود. در زیر برخی از علل مهم این اختلال را بررسی می‌کنیم:

عوامل روانی:

افسردگی: بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی از نوعی افسردگی رنج می‌برند.
اضطراب: نگرانی و اضطراب می‌تواند باعث تشویق به خوردن بیش از حد شود.
اعتماد به‌نفس پایین: حس کم‌ارزش بودن یا نارضایتی از بدن خود می‌تواند به پرخوری منجر شود.

عوامل اجتماعی:

فشارهای فرهنگی: فرهنگ‌هایی که ارزش‌ها و انتظارات غیر واقعی از زیبایی و بدن دارند، می‌تواند افراد را به پرخوری ترغیب کند.
تجارب سوء استفاده: تجربیات سوء استفاده جنسی یا هر نوع سوء استفاده دیگر ممکن است باعث ایجاد اختلال در الگوهای غذایی شود.

عوامل بیولوژیکی:

دیسبالانس شیمیایی مغز: تغییرات در ترکیب نوروترانسمیترهای مغز می‌تواند تمایل به پرخوری را افزایش دهد.
ژنتیک: تحقیقات نشان داده‌اند که پرخوری عصبی ممکن است در خانواده‌ها به وراثت کشیده شود.

عوامل جسمانی:

اختلالات هورمونی: برخی هورمون‌ها می‌توانند تمایل به خوردن را تنظیم کنند و هرگونه ناهنجاری در این هورمون‌ها می‌تواند باعث پرخوری شود.

همچنین، بسیاری از افرادی که از پرخوری عصبی رنج می‌برند، از مشکلاتی نظیر افسردگی، اضطراب، اختلال شخصیت و اختلال‌های دیگر رفتاری هم رنج می‌برند، که ممکن است باعث پیچیدگی و تشدید اختلال خوردن شوند.

روش‌های درمان خانگی پرخوری عصبی

شناخت عوامل محرک: باید با تشخیص عواملی که باعث پرخوری می‌شوند، آن‌ها را دور کرد یا با آن‌ها مواجه شد.
تنظیم وعده‌های غذایی: داشتن یک برنامه غذایی منظم می‌تواند به کنترل حملات پرخوری کمک کند.
فعالیت بدنی: ورزش و فعالیت بدنی به بهبود حالت عمومی و کاهش تمایل به پرخوری عصبی کمک می‌کند.
یادگیری تکنیک‌های مدیریت استرس: روش‌های مانند تنفس عمیق، یوگا و مدیتیشن می‌توانند به مدیریت استرس کمک کنند و شما را از پرخوری عصبی دور کنند.

برای درمان پرخوری عصبی چی بخوریم؟

درمان پرخوری عصبی بیشتر از همه به مدیریت احساسات و توانمندی‌های شخصی مرتبط است، ولی تغذیه هم می‌تواند نقش مهمی در پشتیبانی از سلامت جسمانی و روانی داشته باشد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید از پرخوری عصبی رنج می‌برد، ممکن است با در نظر گرفتن تغییرات زیر در رژیم غذایی کمک‌های موثری کرده باشید:

اجتناب از مواد غذایی پرقند: مواد غذایی مثل نان سفید، شیرینی‌ها، نوشابه‌ها و مواد غذایی پرچرب و پرقند می‌توانند نوسانات قند خون را تشدید کنند و تمایل به پرخوری را افزایش دهند.
افزایش مصرف پروتئین: پروتئین می‌تواند کمک کند تا احساس سیری بیشتری داشته باشید و قند خون را تعادل بخشد.
الیاف: مصرف مواد غذایی حاوی الیاف مانند سبزیجات، میوه‌ها، غلات کامل و حبوبات می‌تواند به ایجاد احساس سیری کمک کند و گوارش را بهبود بخشد.
مصرف منظم وعده‌های غذایی: وعده‌های غذایی منظم و متعادل می‌تواند به کنترل اشتها و پیشگیری از حملات پرخوری کمک کند.
استفاده از چربی‌های سالم: چربی‌های مانند امگا-3 (موجود در ماهی‌ها و گردو) و چربی‌های موجود در روغن زیتون، آووکادو و بادام می‌تواند به تعادل هورمون‌ها کمک کند و پشتیبانی از سلامت مغزی را افزایش دهد.
کم کردن مصرف کافئین: کافئین در مواردی می‌تواند اضطراب را تشدید کند، که می‌تواند عاملی در پرخوری باشد.
هیدراتاسیون مناسب: نوشیدن آب کافی می‌تواند به احساس سیری و تعادل بدن کمک کند.
پروبیوتیک‌ها: مصرف مواد غذایی حاوی پروبیوتیک، مانند ماست و کفیر، می‌تواند به سلامت روده کمک کند، که نقش مهمی در سلامت مغزی دارد.

در نهایت، مهم است که یاد بگیرید به بدن خود گوش دهید و بفهمید که چه مواد غذایی برای شما بهترین احساس را ایجاد می‌کنند. همچنین، مشورت با یک تغذیه‌دان تخصصی می‌تواند بسیار مفید باشد.

آیا فلوکستین برای درمان پرخوری عصبی مناسب است؟

فلوکستین یکی از داروهای موسوم به مهار کننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) است. این دارو بطور اصلی برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد، ولی تحقیقات نشان داده‌اند که ممکن است در برخی افراد برای کاهش علائم پرخوری عصبی نیز مفید باشد.

در برخی مطالعات، فلوکستین باعث کاهش تعداد حملات پرخوری و کاهش اضطراب مرتبط با خوردن در افراد مبتلا به پرخوری عصبی شده است. ولی مانند همه‌ی داروها، فلوکستین نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. بنابراین، استفاده از آن باید تحت نظر یک پزشک متخصص روانپزشک باشد.

اگر فکر می‌کنید که فلوکستین یا هر داروی دیگری می‌تواند به شما کمک کند، با پزشک مشورت کنید تا مزایا و مخاطرات مرتبط با استفاده از آن را بررسی کنید. دارو تنها بخشی از یک برنامه درمانی است و ممکن است نیاز به مداخلات دیگری مانند روان‌درمانی یا تغییرات سبک زندگی نیز وجود داشته باشد.

ضرورت مراجعه به روان‌شناس:
گرچه روش‌های درمان خانگی ممکن است موثر باشند، ولی در بسیاری از موارد، پرخوری عصبی نیاز به درمان تخصصی دارد. روان‌شناسان خوب و با تجربه با رویکردهای درمانی مختلف می‌توانند به بهبود علائم و کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کنند.

اگر خود یا کسی را می‌شناسید که با پرخوری عصبی مواجه است، استفاده از روش‌های درمان خانگی و همچنین مراجعه به یک متخصص ضروری است. این نه تنها به بهبود علائم کمک می‌کند، بلکه می‌تواند کیفیت زندگی را نیز بهبود بخشد.