تعرفه خدمات درمان

هزینه عمل میومکتومی در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)

خدمت پزشکیتعرفه دولتی (تومان)تعرفه غیر دولتی (تومان)عوامل موثر بر هزینه
میومکتومی6,000,000 – 9,000,00020,000,000 – 45,000,000روش جراحی (هیستروسکوپی، لاپاراسکوپی، لاپاراتومی)، تعداد و اندازه فیبروم‌ها، حفظ باروری

توجه:

  • تعرفه‌ها ممکن است بسته به بیمارستان، تجهیزات، تخصص پزشک و بیمه بیمار (پایه یا تکمیلی) متفاوت باشد.
  • هزینه‌های ذکرشده تقریبی بوده و برای اطلاعات دقیق‌تر، باید با بیمارستان یا مرکز درمانی مورد نظر تماس گرفته شود.
  • در صورت عدم پوشش بیمه، هزینه‌ها در بخش خصوصی ممکن است به‌طور قابل‌توجهی افزایش یابد.

هزینه عمل میومکتومی

تعرفه دولتی:

  • میومکتومی (برداشتن فیبروم رحمی) بسته به روش (هیستروسکوپی، لاپاراسکوپی، یا شکمی) بین حدود 4,000,000  تا 6,000,000 تومان است.
  • با هزینه‌های جانبی، کل هزینه بین 6,000,000   تا 9,000,000 تومان است.

تعرفه غیر دولتی:

  • هزینه دستمزد حدود  12,000,000 تا 18,000,000 تومان است.
  • با هزینه‌های بیمارستان، کل هزینه بین  20,000,000 تا 45,000,000 تومان است.

عوامل موثر بر هزینه:

  • روش جراحی:
    • هیستروسکوپی: برای فیبروم‌های داخل حفره رحم، کم‌تهاجمی و ارزان‌تر.
    • لاپاراسکوپی: برای فیبروم‌های بزرگ‌تر، نیاز به تجهیزات پیشرفته و گران‌تر.
    • لاپاراتومی (شکمی): برای فیبروم‌های بسیار بزرگ، با دوره نقاهت طولانی‌تر و هزینه بالاتر.
  • تعداد و اندازه فیبروم‌ها: فیبروم‌های متعدد یا بزرگ هزینه را افزایش می‌دهند.
  • باروری: میومکتومی برای حفظ باروری انجام می‌شود، اما ممکن است نیاز به سزارین در آینده داشته باشد.

سایر تعرفه ها:
هزینه عمل سزارین در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)
هزینه عمل هیسترکتومی در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)
هزینه جراحی سرکلاژ در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)
هزینه عمل لاپاراسکوپ در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)
هزینه عمل هیستروسکوپی در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)

میومکتومی (جراحی برداشت فیبروم رحم) – راهنمای جامع

میومکتومی نوعی جراحی تخصصی است که برای برداشت فیبروم‌های رحم (میوم‌ها) از دیواره عضلانی رحم انجام می‌شود. این عمل جراحی برخلاف هیسترکتومی، رحم را حفظ کرده و امکان بارداری در آینده را برای بیمار فراهم می‌آورد.

فیبروم رحم چیست؟

فیبروم‌های رحم یا میوم‌ها تومورهای غیرسرطانی و خوش‌خیمی هستند که از سلول‌های عضلات صاف رحم تشکیل شده‌اند. این توده‌ها معمولاً در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی در زنان بروز می‌کنند و بر اساس آمار، حدود ۸۰ درصد از زنان تا سن ۵۰ سالگی دچار این عارضه می‌شوند. فیبروم‌ها می‌توانند در اندازه‌ها و تعداد بسیار متنوعی باشند و ممکن است در داخل یا خارج رحم قرار بگیرند.

انواع فیبروم‌ها بر اساس محل قرارگیری

  • فیبروم اینترامورال (داخل عضله رحم): شایع‌ترین نوع که در دیواره عضلانی رحم قرار می‌گیرد.
  • فیبروم ساب سروزال: روی سطح خارجی رحم رشد می‌کند.
  • فیبروم ساب موکوزال (زیر مخاطی): در حفره رحم و زیر آندومتر قرار دارد.
  • فیبروم ساقه‌دار: نوعی از فیبروم ساب سروزال که شکل باریک و دراز پیدا کرده است.

علائم فیبروم رحم

بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم‌های رحمی هیچ علائمی ندارند، اما در مواردی که علائم بروز می‌کند، شامل موارد زیر است:

  • خونریزی شدید و طولانی قاعدگی (بیش از ۷ روز)
  • درد و فشار لگنی
  • تکرر ادرار به دلیل فشار بر مثانه
  • یبوست به دلیل فشار بر روده
  • درد در هنگام رابطه جنسی
  • کمردرد و درد پا
  • احساس پری و سنگینی در شکم
  • مشکلات باروری مانند ناباروری یا سقط جنین

دلایل انجام میومکتومی

میومکتومی زمانی انجام می‌شود که فیبروم‌ها باعث بروز علائم جدی شوند که شامل موارد زیر است:

  • خونریزی شدید قاعدگی که منجر به کم‌خونی می‌شود
  • درد شدید لگنی که کیفیت زندگی را مختل می‌کند
  • مشکلات باروری یا ناباروری
  • علائم فشاری مانند مشکلات ادراری یا گوارشی
  • رشد سریع فیبروم‌ها
  • فیبروم‌هایی بزرگتر از ۴ سانتی‌متر که در داخل دیواره یا زیر مخاط رحم قرار دارند

انواع جراحی میومکتومی

۱. میومکتومی شکمی (لاپاراتومی)

این روش برای فیبروم‌های بزرگ، متعدد یا عمیق در دیواره رحم استفاده می‌شود. جراح یک برش افقی یا عمودی در پایین شکم (معمولاً در خط بیکینی) ایجاد می‌کند و فیبروم‌ها برداشته می‌شود.

مزایا:

  • دسترسی بهتر به فیبروم‌های بزرگ و متعدد
  • امکان برداشت فیبروم‌های پیچیده

معایب:

  • جای زخم بیشتر
  • دوره نقاهت طولانی‌تر (۴ تا ۶ هفته)
  • نیاز به بستری ۱ تا ۳ شب

۲. میومکتومی لاپاراسکوپی

این روش کم‌تهاجمی برای فیبروم‌هایی که بزرگ نیستند و تعدادشان محدود است (۱ تا ۲ میوم بزرگتر از ۷ سانتی‌متر) انجام می‌شود.

نحوه انجام:

  • ۳ یا ۴ برش کوچک (۵ تا ۱۲ میلی‌متری) بر روی شکم
  • استفاده از لاپاراسکوپ (دوربین کوچک) و ابزارهای جراحی
  • خرد کردن فیبروم‌ها با مورسلاتور درون کیسه مخصوص

مزایا:

  • درد کمتر
  • جای زخم کمتر
  • خونریزی کمتر
  • بازگشت سریع‌تر به زندگی روزمره (۲ تا ۴ هفته)
  • خطر کمتر عفونت

۳. میومکتومی هیستروسکوپی

این روش برای فیبروم‌های کوچکتر (زیر ۴ سانتی‌متر) که در داخل حفره رحم قرار دارند استفاده می‌شود.

نحوه انجام:

  • از طریق واژن و دهانه رحم بدون ایجاد برش خارجی
  • استفاده از هیستروسکوپ و رزکتوسکوپ
  • پر کردن رحم با مایعات مخصوص برای بهتر دیدن

مزایا:

  • کم‌تهاجمی‌ترین روش
  • بدون برش و بخیه
  • ترخیص در همان روز (۴-۶ ساعت بعد)
  • بازگشت سریع به زندگی روزمره (۳-۵ روز)

اقدامات قبل از میومکتومی

آماده‌سازی پزشکی:

  • درمان هورمونی: گاهی ۶ ماه قبل از جراحی، داروی لوپرولاید تجویز می‌شود تا فیبروم‌ها کوچک‌تر شوند.
  • آزمایشات پیش از عمل: آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام، MRI، اولتراسوند لگنی

اقدامات بیمار:

  • ناشتایی: ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از عمل از خوردن و آشامیدن خودداری کنید.
  • قطع داروهای خاص: داروهای رقیق‌کننده خون مانند آسپرین را ۱۰ روز قبل قطع کنید.
  • اطلاع‌رسانی: تمام داروها و بیماری‌های زمینه‌ای را به پزشک اطلاع دهید.
  • همراه داشتن: حتماً یک همراه برای ۲۴-۴۸ ساعت اول آماده باشد.

مراقبت‌های بعد از میومکتومی

هفته اول:

  • استراحت کامل و خودداری از فعالیت‌های سنگین
  • مصرف منظم داروها: آنتی‌بیوتیک، مسکن، ضدتهوع، ملین
  • خودداری از استحمام در هفته اول
  • پوشیدن لباس‌های گشاد و راحت
  • مراقبت از زخم: تمیز و خشک نگه‌داشتن
  • خودداری از مصرف الکل و سیگار

هفته دوم:

  • ویزیت پزشک: ۷ تا ۱۰ روز بعد از عمل برای بررسی وضعیت
  • کشیدن بخیه‌ها (در صورت نیاز) بعد از ۱۰ روز
  • امکان حمام کردن با اجازه پزشک

هفته سوم و بعد:

  • شروع فعالیت‌های سبک مانند پیاده‌روی
  • بازگشت تدریجی به کارهای روزمره
  • خودداری از رابطه جنسی تا ۲-۶ هفته بسته به نوع عمل

عوارض احتمالی میومکتومی

عوارض شایع:

  • درد و ناراحتی که با مسکن قابل کنترل است
  • خونریزی خفیف و ترشحات در هفته اول
  • جای زخم (بیشتر در روش باز)
  • خستگی و ضعف موقت

عوارض نادر:

  • عفونت در صورت عدم رعایت بهداشت
  • خونریزی شدید
  • آسیب به اندام‌های مجاور
  • چسبندگی رحم به اعضای لگنی
  • ضرورت هیسترکتومی در موارد بسیار نادر

بارداری بعد از میومکتومی

یکی از مزایای اصلی میومکتومی نسبت به هیسترکتومی، حفظ توانایی بارداری است. حدود ۹۰ درصد از زنان پس از میومکتومی می‌توانند با موفقیت باردار شوند.

زمان مناسب برای بارداری:

  • حداقل ۳ ماه تا یک سال بعد از عمل بسته به نوع جراحی
  • میومکتومی هیستروسکوپی: بلافاصله امکان‌پذیر
  • میومکتومی لاپاراسکوپی: ۶ ماه تا یک سال
  • میومکتومی شکمی: ۳ تا ۶ ماه

نکات مهم:

  • مشورت با پزشک قبل از اقدام به بارداری ضروری است
  • ریسک پارگی رحم در صورت بارداری زودهنگام وجود دارد
  • احتمال سزارین ممکن است افزایش یابد

زمان بهبودی

مدت زمان بهبودی بسته به نوع جراحی متفاوت است:

نوع جراحیبستریبهبودی کامل
میومکتومی شکمی۱-۳ شب۴-۶ هفته
میومکتومی لاپاراسکوپییک شب۲-۴ هفته
میومکتومی هیستروسکوپیچند ساعت۳-۵ روز

نکات قابل توجه

  • احتمال عود: فیبروم‌های جدید ممکن است در آینده رشد کنند، خاصه در زنان جوان
  • انتخاب روش: بستگی به اندازه، تعداد، محل فیبروم‌ها و تجربه جراح دارد
  • مشاوره تخصصی: همیشه با متخصص زنان و زایمان مشورت کنید
  • پیگیری منظم: برای تشخیص زودهنگام عود احتمالی ضروری است

میومکتومی روشی ایمن و مؤثر برای درمان فیبروم‌های رحم محسوب می‌شود که با حفظ رحم، امکان بارداری در آینده را فراهم می‌آورد. انتخاب نوع جراحی و زمان‌بندی آن باید بر اساس شرایط خاص هر بیمار و نظر پزشک متخصص تعیین شود.

5(1 رای)

دیدگاه و سوال خود را مطرح کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا