چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم؟ علائم و نحوه درمان
در این مقاله سعی می‌شود به تمامی موارد مربوط به تنگی کانال نخاع از علائم تنگی کانال نخاع، آیا تنگی نخاع خطرناک است؟، بهترین درمان خانگی برای تنگی کانال نخاع، چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاع داریم و بهترین روش درمان تنگی کانال نخاع پرداخته شود.
تنگی کانال نخاع دقیقا چیست؟
تنگی کانال نخاع، یک افت قطر کانال نخاعی است که ممکن است منجر به فشار بر روی نخاع یا اعصاب پایین‌تر از آن شود. این وضعیت می‌تواند ناشی از فرآیندهای تغییرات دژنراتیو مرتبط با سن، آسیب‌های میان‌فقراتی، رشد تومور، استئوآرتروز یا بیماری‌های دیگر باشد. علائم ممکن است شامل درد، بی‌حسی، ضعف در بازوها یا پاها و تغییرات در عملکرد مثانه یا روده باشد.
برای تشخیص و درمان تنگی کانال نخاع، باید به متخصص جراح مغز و اعصاب و نخاع یا متخصص ارتوپد مراجعه شود. این پزشکان با استفاده از تصویربرداری‌ها مثل MRI می‌توانند تشخیص دقیقی ارائه دهند و در مواردی که لازم باشد، جراحی را پیشنهاد کنند.
انواع تنگی کانال نخاع
تنگی کانال نخاع می‌تواند در نقاط مختلف ستون فقرات رخ دهد و بسته به موقعیت و علت آن، در دسته‌بندی‌های مختلفی قرار می‌گیرد. در اینجا به معرفی انواع رایج تنگی کانال نخاع می‌پردازیم:
- تنگی کانال نخاع گردنی (سرویکال): وقتی کانال نخاعی در قسمت گردنی ستون فقرات تنگ شود، این وضعیت رخ می‌دهد. این نوع تنگی می‌تواند سبب درد، بی‌حسی یا ضعف در بازوها یا دست‌ها شود.
- تنگی کانال نخاع قفسه‌سینه (توراسیک): این نوع تنگی کمتر رایج است، چرا که کانال نخاعی در این ناحیه نسبتاً وسیع‌تر است. اما اگر رخ دهد، ممکن است به فشار بر روی نخاع منجر شود.
- تنگی کانال نخاع کمری (لومبار): این نوع تنگی که همچنین به نام استنوز لومبار معروف است، متداول‌ترین نوع تنگی کانال نخاع است. وقتی کانال نخاعی در قسمت کمری ستون فقرات تنگ شود، این وضعیت پدید می‌آید. علائم شامل درد، بی‌حسی یا ضعف در پاها می‌شود.
در هر حالت از تنگی کانال نخاع، مشاوره و درمان توسط جراح مغز و اعصاب یا متخصص و جراح ارتوپد خوب انجام می‌شود.
علائم تنگی کانال نخاع چیست؟
تنگی کانال نخاع ممکن است بر اثر فشار بر روی نخاع و یا اعصاب ستون فقرات ایجاد شود. این فشار می‌تواند ناشی از تغییرات مرتبط با سن، افزایش حجم استخوان، رشد تومور، کیست یا عوامل دیگر باشد. علائم و نشانه‌های تنگی کانال نخاع به موقعیت و شدت تنگی و ناحیه‌ای که فشار قرار گرفته باشد بستگی دارد:
- درد: ممکن است درد در ناحیه‌ای از ستون فقرات یا حتی در بازوها، دست‌ها، پاها یا ران‌ها احساس شود.
- بی‌حسی یا مورمور زدن: اغلب در بازوها، دست‌ها، پاها یا ران‌ها احساس می‌شود.
- ضعف: در عضلات بازوها، دست‌ها، پاها یا ران‌ها ممکن است ضعف احساس شود.
- تغییرات در عملکرد مثانه و روده: در موارد شدید، تنگی کانال نخاع می‌تواند منجر به مشکلات مثل ادرار نکردن یا ادرار ناخودآگاه و مشکلات مرتبط با دفع مدفوع شود.
- مشکلات در راه رفتن: برخی از افراد ممکن است در حین راه رفتن درد یا ضعف حس کنند، که با استراحت بهتر می‌شود. این وضعیت گاهی اوقات به نام “اختلال در راه رفتن به دلیل اسکلروز” شناخته می‌شود.
- تنگی نفس: در موارد نادر، اگر تنگی در ناحیه قفسه‌سینه رخ دهد، ممکن است تنگی نفس ایجاد شود.
- مشکلات تعادلی: در برخی موارد، افراد ممکن است مشکل در حفظ تعادل خود داشته باشند.
اگر فردی علائم و نشانه‌هایی از تنگی کانال نخاع دارد، باید به طور فوری با بهترین جراح مغز و اعصاب تهران مشورت کند تا از طریق معاینه و تصویربرداری‌های مناسب موقعیت را بررسی و راهکار مناسب درمان را پیشنهاد کند.
روش‌های تشخیص تنگی کانال نخاع
برای تشخیص تنگی کانال نخاع، پزشکان از روش‌های تصویربرداری مختلفی استفاده می‌کنند. این روش‌ها به آنها کمک می‌کند تا موقعیت، شدت و دلیل تنگی را تعیین کرده و بر اساس آن یک راهکار درمانی مناسب انتخاب کنند. در اینجا به معرفی چند روش تصویربرداری رایج برای تشخیص تنگی کانال نخاع می‌پردازیم:
- رادیوگرافی یا اشعهX: این تکنیک، برای تصویربرداری از استخوان‌ها و تشخیص تغییرات استخوانی مثل استئوآرتروز استفاده می‌شود. ولی این روش ممکن است تمام جزئیات مرتبط با تنگی کانال نخاع را نشان ندهد.
- تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI): این روش، یکی از ابزارهای اصلی برای تشخیص تنگی کانال نخاع است. MRI از میدان‌های مغناطیسی برای ایجاد تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم، از جمله نخاع و اعصاب استفاده می‌کند.
- کامپیوتر توموگرافی (CT یا CAT Scan): این روش تصویربرداری با استفاده از اشعهX انجام می‌شود و تصاویر برشی دقیقی از ستون فقرات را ارائه می‌دهد. گاهی اوقات با یک تزریق ماده رنگی به نام مایلوگرافی انجام می‌شود تا تصاویر دقیق‌تری از فضاهای داخل کانال نخاعی ارائه دهد.
- مایلوگرافی: در این روش، ماده رنگی به کانال نخاعی تزریق می‌شود و سپس تصاویر اشعهX گرفته می‌شود. این روش به پزشک کمک می‌کند تا فضای داخل کانال نخاعی و فشارهای احتمالی بر روی نخاع یا اعصاب را مشاهده کند.
- الکترومیوگرام (EMG): اگر پزشک مظنون به آسیب به اعصاب باشد، EMG می‌تواند به ارزیابی عملکرد الکتریکی عضلات و اعصاب کمک کند.
پزشک با استفاده از نتایج این تست‌ها و بررسی سابقه بالینی بیمار، تشخیص نهایی را ارائه می‌دهد. در مواردی که علائم بالینی با نتایج تصویربرداری مطابقت ندارد، ممکن است پزشک نیاز به انجام تست‌های تشخیصی اضافی داشته باشد.
آیا تنگی کانال نخاع خطرناک است؟
تنگی کانال نخاع به تنهایی ممکن است خطرناک نباشد، اما اگر درمان نشود یا در موارد شدید باشد، می‌تواند به مشکلات جدی و ماندگار منجر شود. در برخی موارد، تنگی کانال نخاع ممکن است فشار زیادی بر روی نخاع یا اعصاب ستون فقرات وارد کند، که می‌تواند منجر به آسیب‌های زیر شود:
- آسیب به نخاع: فشار مداوم بر روی نخاع می‌تواند منجر به آسیب و عوارض جدی شود، از جمله فلج.
- ناراحتی مداوم: در برخی موارد، فشار بر روی اعصاب می‌تواند منجر به درد، بی‌حسی، مورمور زدن و ضعف در ناحیه‌های مختلف بدن شود که تحت تأثیر این اعصاب قرار دارند.
- مشکلات عملکردی: در موارد شدید، ممکن است فرد قادر به انجام کارهای روزمره خود نباشد، به دلیل درد، ضعف یا مشکلات در تعادل.
- مشکلات در عملکرد مثانه و روده: در موارد شدید تر، تنگی می‌تواند منجر به مشکلات مرتبط با دفع مدفوع یا ادرار شود.
- اختلالات عصبی دیگر: فشار بر روی اعصاب ممکن است به اختلالات عصبی دیگر منجر شود، مانند مشکلات در حس یا حرکت.
به همین دلیل، اگر فردی علائم تنگی کانال نخاع دارد، باید به طور فوری با یک متخصص مشورت کند. درمان در زمان مناسب می‌تواند جلوی پیشرفت بیماری را بگیرد و ریسک آسیب‌های جدی‌تر را کاهش دهد.
انواع روش درمان تنگی کانال نخاع چیست؟
تنگی کانال نخاع در موارد مختلف با روش‌های درمانی متفاوتی مواجه می‌شود. انتخاب روش درمانی به شدت و موقعیت تنگی، سلامت کلی بیمار و نیز وجود هرگونه مشکلات پیوسته به آن بستگی دارد. در زیر انواع رایج روش‌های درمانی برای تنگی کانال نخاع آورده شده است:
درمان غیر جراحی
- داروها: ضدالتهاب‌های غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند در کاهش درد و التهاب کمک کنند.
- تزریقات کورتیکواستروئید: تزریقات مستقیم به فضای پیرامون نخاع یا اعصاب می‌تواند در کاهش التهاب و فشار کمک کند.
- فیزیوتراپی: تمرینات و روش‌های فیزیوتراپی می‌توانند به بهبود قدرت، انعطاف‌پذیری و کاهش درد کمک کنند.
- تحمیل محدودیت: پرهیز از فعالیت‌هایی که فشار بر روی ستون فقرات وارد می‌کند.
⚡ برای درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاع می‌توانید از پزشکان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی کمک بگیرید.
درمان به صورت جراحی
- لامینکتومی: در این عمل جراحی، بخشی از استخوان ستون فقرات که فشار بر روی نخاع یا اعصاب می‌آورد، حذف می‌شود.
- فورامینوتومی: در این روش، فضایی که اعصاب از آن خارج می‌شوند گسترش می‌یابد.
- ترمیم ستون فقرات با پیچ و پلاک: این روش برای پایدار کردن ستون فقرات و جلوگیری از حرکت بیش از حد آن استفاده می‌شود.
- جراحی ترکیبی: گاهی اوقات، ترکیبی از چندین تکنیک جراحی ممکن است لازم باشد تا به نتیجه مطلوب برسد.
دیگر روش‌ها
- تزریق ژل یا مواد دیگر: در برخی موارد، ممکن است موادی به منظور تسهیل حرکت یا کاهش فشار تزریق شود.
- استفاده از کمربند یا وسایل پشتیبانی: کمربندها و وسایل حمایتی دیگر می‌توانند در حفظ وضعیت مناسب و کاهش فشار بر روی نخاع کمک کنند.
انتخاب روش درمانی بستگی به ویژگی‌های بالینی و تصویربرداری بیمار دارد. بهتر است قبل از انتخاب هر روشی، با یک متخصص مشورت شود تا بتوان بهترین تصمیم را برای درمان گرفت.
بهترین روش درمان خانگی برای تنگی کانال نخاع
روش‌های درمان خانگی برای تنگی کانال نخاع می‌توانند در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. البته باید توجه داشت که این روش‌ها بیشتر برای کنترل علائم و ارتقاء راحتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نمی‌توانند جایگزین روش‌های درمانی تخصصی شوند. در زیر روش‌های درمان خانگی معمول برای تنگی کانال نخاع آورده شده است:
- استراحت و تغییر فعالیت: ممکن است برخی از فعالیت‌ها علائم را تشدید کنند. در این موارد، بهتر است فعالیت‌ها را محدود کرد یا به روش‌های دیگر انجام داد.
- تمرینات کششی: تمرینات کششی می‌توانند به کاهش فشار بر نخاع و اعصاب کمک کنند و انعطاف‌پذیری را افزایش دهند.
- تمرینات تقویتی: تمرینات برای تقویت عضلات پشت و شکم می‌توانند به حفظ وضعیت مناسب کمک کنند و فشار را از نخاع کاهش دهند.
- استفاده از وسایل پشتیبانی: کمربندها یا وسایل حمایتی دیگر می‌توانند به حمایت از ستون فقرات و کاهش فشار بر روی نخاع کمک کنند.
- داروهای ضد درد: داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا پاراستامول می‌توانند به مدت محدود در کاهش درد موثر باشند. البته قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک مشورت کرد.
- گرما و سرما: استفاده از پاد بسته‌های گرم یا سرد می‌تواند در کاهش التهاب و درد کمک کند.
- وزن ایده‌آل: کاهش وزن، اگر شما اضافه وزن دارید، می‌تواند فشار روی ستون فقرات را کاهش دهد و علائم را بهبود ببخشد.
- مدیتیشن و تکنیک‌های آرام‌بخشی: تکنیک‌های آرام‌بخشی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و تسکین درد کمک کنند.
🔔 مهم است که در صورتی که علائم تشدید شده یا اگر تغییراتی در حس یا حرکت ایجاد شده است، بلافاصله با پزشک مشورت کنید. همچنین، پیش از شروع هر نوع تمرین یا تغییر در روتین روزانه، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این تغییرات برای شما مناسب و ایمن است.
نحوه خوابیدن تنگی کانال نخاعی
هنگام خوابیدن، وضعیت مناسب برای کسانی که از تنگی کانال نخاع رنج می‌برند می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش علائم و تسکین درد داشته باشد. نحوه خوابیدن می‌تواند فشار روی نخاع و اعصاب را کاهش دهد یا افزایش یابد. در زیر چند توصیه برای خوابیدن افراد با تنگی کانال نخاع آورده شده است:
- وضعیت خوابیدن به پهلو با زانوهای خم: خوابیدن به پهلو و خم کردن زانوها به سمت قفسه سینه، ممکن است فشار را از نخاع کاهش دهد. استفاده از یک بالشتک زیر یا بین زانوها می‌تواند به حفظ این وضعیت و کاهش فشار بر روی ستون فقرات کمک کند.
- وضعیت خوابیدن روی پشت با بالشتک زیر زانوها: اگر روی پشت خوابیده‌اید، قرار دادن یک بالشتک یا رول زیر زانوها می‌تواند باعث کم شدن فشار بر روی ستون فقرات شود.
- جلوگیری از خوابیدن روی شکم: خوابیدن روی شکم می‌تواند فشار بیشتری بر روی نخاع و اعصاب ایجاد کند و باید تا حد ممکن از آن خودداری شود.
- استفاده از تشک مناسب: یک تشک با کیفیت و سفتی مناسب می‌تواند به حمایت از ستون فقرات و کاهش فشار بر روی نخاع کمک کند. تشک‌هایی که بیش از حد نرم یا قدیمی و فرسوده هستند، ممکن است حمایت لازم را از ستون فقرات ندهند.
- استفاده از بالش مناسب: بالش باید به اندازه‌ای باشد که گردن و ستون فقرات در یک خط مستقیم قرار بگیرند. بالش‌های بسیار بلند یا پایین ممکن است باعث ایجاد فشار بر روی گردن و نخاع شوند.
همیشه بهتر است قبل از اعمال تغییرات در نحوه خوابیدن یا استفاده از وسایل پشتیبانی، با یک متخصص و یا یک فیزیوتراپیست خوب مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این تغییرات برای شما مناسب و ایمن است.
پیاده روی برای تنگی کانال نخاع
پیاده‌روی یکی از فعالیت‌های ورزشی است که به صورت گسترده توسط افراد مختلف توصیه می‌شود، حتی برای کسانی که از تنگی کانال نخاع رنج می‌برند. البته مواردی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:
- کاهش فشار بر نخاع: پیاده‌روی می‌تواند باعث افزایش گردش خون به ناحیه پشت و کاهش فشار بر نخاع شود. همچنین، این فعالیت به تقویت عضلات پشت کمک می‌کند، که می‌تواند به حمایت از ستون فقرات و کاهش علائم کمک کند.
- تدریجی شروع کنید: اگر به تازگی تصمیم به شروع پیاده‌روی گرفته‌اید، بهتر است با مسافت‌ها و زمان‌های کوتاه شروع کنید و به تدریج افزایش دهید.
- وضعیت مناسب بدن: حین پیاده‌روی، دقت کنید که وضعیت بدن شما راست و مناسب باشد. سر شما باید بالا و نگاه شما به جلو باشد. کمر باید محکم و شکم به داخل کشیده شود.
- کفش مناسب: استفاده از کفش‌های راحت با پشتیبانی مناسب از آرچ پا (قوس یا خمیدگی طبیعی قسمت تحتانی پا) می‌تواند به جلوگیری از درد و استرس اضافی بر ستون فقرات کمک کند.
- توجه به علائم: در صورتی که حین یا پس از پیاده‌روی درد یا علائم جدیدی تجربه کنید، باید فعالیت را متوقف کرده و با پزشک مشورت کنید.
- تنوع در فعالیت: در مواردی که پیاده‌روی ممکن است تحت فشار قرار دهد یا ناراحت کند، تنوع در فعالیت‌ها می‌تواند مفید باشد. به عنوان مثال، استفاده از استخر برای شنا می‌تواند یک گزینه مناسب باشد.
- تمرینات کششی: قبل و بعد از پیاده‌روی، تمرینات کششی می‌تواند به جلوگیری از کشش‌ها و دردها کمک کند.
در نهایت، حین هر فعالیت ورزشی، از جمله پیاده‌روی، توجه به وضعیت بدن و توجه به هرگونه تغییر یا علامت جدیدی که ممکن است نشان‌دهنده مشکل باشد، ضروری است.
ورزش و حرکات اصلاحی برای تنگی کانال نخاعی کمر
تمرین برای موارد تنگی کانال نخاعی به چهار دسته تقسیم می‌شود. بر حسب میزان درد و توانایی فرد، تمرینات انتخاب می‌شوند. این دسته‌بندی شامل: تمرینات افزایش تحرک، ورزش‌های تقویتی برای اندام تحتانی، تمرینات کشیدگی و حرکات فعالیتی می‌باشد. در اینجا، 5 تمرین ویژه برای کمک به موارد تنگی کانال نخاعی آورده شده است.
ورزش اول مخصوص تنگی کانال نخاعی، حرکت کشش از زانو به سمت قفسه‌سینه است. این تمرین با هدف کم کردن فشار بر اعصاب کمر و آرامش به کمردرد طراحی شده است. برای اجرای آن، به شرح زیر عمل کنید:
در حالتی که روی پشت دراز شده‌اید، زانوتان را با کمک دست‌ها به سمت قفسه‌سینه خود می‌کشید تا کشش مناسبی در پا و کمر حس شود. این وضعیت را برای ۱۰ ثانیه حفظ کرده و سپس پای خود را به زمین باز می‌گردانید. پس از آن، با پای دیگر همین کار را انجام می‌دهید. تمرین را برای هر پا، ۱۰ دور تکرار کنید. در نهایت، هر دو پا را به مدت ۱۰ ثانیه کشیده نگه دارید. این حرکت را روزی سه تا چهار مرتبه تکرار کنید.
دومین تمرین برای موارد تنگی کانال نخاعی، حرکت انحنای لگن است. این تمرین با هدف تقویت ماهیچه‌های انتهای شکم و کشش در منطقه کمر طراحی شده‌است. برای اجرای آن، به شرح زیر عمل کنید:
در حالتی که روی پشت خوابیده‌اید، پاهایتان را مستقیم و روی زمین قرار دهید. هنگام استفاده از دم خروجی، ماهیچه‌های شکم خود را منقبض سازید و به حالتی که ستون فقرات به زمین فشار داده می‌شود، لگن خود را به زمین بچسبانید. توصیه می‌شود این تمرین را روزی سه تا چهار دور انجام داده و در هر بار، حداقل ۲۰ ثانیه در آن حالت بمانید.
تمرین “گربه‌ی عصبانی” یکی از ورزش‌های پایه‌ای است که در یوگا و تمرینات کمر و پایین کمر استفاده می‌شود. هدف از این حرکت، کشیدگی و تقویت ماهیچه‌های پشت و ستون فقرات است. با اجرای این تمرین، فشاری که روی دیسک‌های ستون فقرات واقع شده است کم می‌شود و به همین دلیل می‌تواند به افرادی که مبتلا به تنگی کانال نخاعی هستند کمک کند.
با اجرای دوره‌ای از این تمرینات می‌توانید تنش و فشار را از ستون فقرات خود کاهش دهید، عضلات خود را تقویت کنید و انعطاف‌پذیری را افزایش دهید. اما همیشه پیشنهاد می‌شود که قبل از شروع هر گونه تمرین جدید، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که این تمرینات برای شما مناسب است.
ورزش چهارم، که در مجموعه تمرینات برای مراقبت از تنگی کانال نخاعی معرفی شده، به تقویت و کشیدگی عضلات پا، به ویژه عضلات بیضی پا کمک می‌کند. در این تمرین، با خوابیدن به پهلو و انتخاب پوزیشنی که در آن پای دردناک در بالاترین نقطه قرار دارد، تلاش می‌شود که ماکزیمم کشیدگی در عضلات بیضی پا حاصل شود. با کشیدن انگشتان پا به سمت عقب و نگه‌داشتن آنها در یک حالت مستقیم، به مدت ۱۰ ثانیه این وضعیت را حفظ کرده و سپس به آرامی پا را به حالت اولیه برگردانده، تمرین را به بهترین شکل اجرایی کامل می‌کنید. این حرکت، علاوه بر ایجاد انعطاف‌پذیری، به کاهش تنش در ناحیه کانال نخاعی نیز کمک می‌کند.
تمرین “کشش ران” می‌تواند به کشیدگی و آرامش ماهیچه‌های ران کمک کند. همچنین این حرکت می‌تواند به کاهش فشار روی اعصاب کمر و تسکین دردهای ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک کند. سعی کنید ۳ بار در روز این حرکت را تکرار کنید.
در هنگام انجام این تمرین، مهم است که به بدن خود گوش دهید و در صورت احساس هرگونه درد یا راحتی نامطلوب، تمرین را متوقف کنید. از فشار زیاد به پا یا کشش شدید پرهیز کنید تا مصدومیت نداشته باشید.
به طور کلی، تمرینات ورزشی می‌توانند به بهبود عملکرد ستون فقرات و کاهش علائم ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک کنند. اما اگر مشکل شما شدید است یا در هنگام انجام تمرینات علائمی مانند خارش یا خدری در پاها، کاهش قدرت در پاها یا تغییرات در عملکرد مثانه احساس کنید، بلافاصله تمرین را متوقف کرده و با پزشک مشورت کنید.
آیا تنگی نخاع باعث فلج شدن می‌شود؟
تنگی کانال نخاع می‌تواند باعث فشار بر روی نخاع و یا اعصاب بازویی شود. در موارد شدید و بدون درمان مناسب، این فشار می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی و دائمی به نخاع و یا اعصاب شود.
اگرچه تنگی کانال نخاع معمولاً باعث علائمی چون درد، کرختی و خستگی در پاها یا بازوها می‌شود، اما در موارد بسیار شدید و پیشرفته، می‌تواند به نوعی فلج (پاراپلژی یا پاراپارزی) منجر شود. این وضعیت به این معناست که فرد نمی‌تواند حرکت کند یا احساس داشته باشد در قسمت‌هایی از بدن که تحت تأثیر این فشار قرار گرفته‌اند.
البته این موارد بسیار نادر هستند و اغلب با تشخیص و درمان به موقع، می‌توان مانع از پیشرفت آسیب‌های جدی شد. با این حال، در صورتی که فرد علائم شدید مانند از دست دادن حس یا قدرت در پاها یا بازوها، از دست دادن توانایی ادرار کردن یا دفع مدفوع، یا درد شدید و ناگهانی در پشت یا گردن را تجربه کند، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.
آیا زالو درمانی به درمان تنگی کانال نخاع کمک می‌کند؟
زالو درمانی یا هیرودوتراپی یک روش درمانی قدیمی است که از زالوها برای درمان مختلفی از بیماری‌ها استفاده می‌شود. موادی که زالوها در هنگام جذب خون از میزبان خود به بدن وارد می‌کنند، دارای خواص ضد التهابی، ضد انعقادی و توسعه‌دهنده عروق می‌باشد.
با این حال، به نظر می‌رسد که مستقیماً اثرات زالو درمانی در روی تنگی کانال نخاع محقق نشده‌است. در برخی موارد، زالو درمانی ممکن است برای کاهش التهاب یا کاهش درد مفصلی یا عضلانی استفاده شود، اما این نوع درمان باید تحت نظر و مشاوره یک پزشک متخصص انجام شود.
در مورد تنگی کانال نخاع، اصلی‌ترین مشکل فیزیکی است، یعنی بر اثر رشد استخوان یا دیسک‌های بین مهره‌ای یا التهابات، فضا برای نخاع یا اعصاب کاهش می‌یابد. بنابراین، در حال حاضر نمی‌توان با قطعیت گفت که زالو درمانی می‌تواند مشکل فیزیکی مرتبط با تنگی کانال نخاع را حل کند.
اگر فکر می‌کنید که زالو درمانی می‌تواند برای شما مفید باشد، حتماً قبل از آغاز آن با پزشک متخصص مشورت کنید و از توصیه‌های وی پیروی کنید.
برای تنگی کانال نخاع چه بخوریم؟
تغذیه مناسب می‌تواند نقش موثری در مدیریت و پیشگیری از تنگی کانال نخاعی داشته باشد. اگرچه هیچ رژیم غذایی خاصی نمی‌تواند این مشکل را درمان کند، اما موارد زیر می‌توانند کمک کنند:
- غذاهای غنی از کلسیم: به منظور تقویت استخوان‌ها و پیشگیری از هموراژی استخوانی، مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم مهم است. مواردی مانند شیر، ماست، بادام، کاهو و سبزیجات سبز رنگ غنی از کلسیم هستند.
- ویتامین D: برای جذب بهتر کلسیم، به ویتامین D نیاز دارید. قرار گیری در نور خورشید، ماهی چرب، شیر و تخم‌مرغ می‌توانند منابع خوبی از ویتامین D باشند.
- آنتی اکسیدان‌ها: آنتی اکسیدان‌ها می‌توانند به جلوگیری از آسیب‌های اکسیداتیو و التهابی کمک کنند. میوه‌ها و سبزیجاتی مانند توت‌های قرمز، گوجه‌فرنگی، بادمجان، انار و اسفناج منابع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند.
- استئوپروتیک‌ها: این مکمل‌ها به سلامت استخوان‌ها و ستون فقرات کمک می‌کنند.
- کاهش وزن: اضافه وزن می‌تواند فشار بیشتری روی ستون فقرات ایجاد کند. یک رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند در کاهش وزن و کاهش فشار روی نخاع کمک کند.
- جلوگیری از التهاب: مواد غذایی مانند زردچوبه، آووکادو، گردو، چای سبز و ماهی‌های چرب به کاهش التهاب کمک می‌کنند.
- پیشگیری از تصلب شرایین: مصرف کم نمک، پرهیز از چربی‌های ترانس و محدود کردن مصرف قند و شکر می‌تواند به سلامت رگ‌ها کمک کند.
همواره پیشنهاد می‌شود قبل از شروع هر رژیم غذایی یا مکمل، با پزشک یا متخصص تغذیه مشاوره کنید.
لیست پزشکان مرتبط:
مهدی سخابخشمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران- بابک زمانیمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- رویا ابوالفضلیمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- علیرضا رنجبر نائینیمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- سید سهراب هاشمی فشارکیمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- اکبر سلطان زادهمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- ساناز معصومیمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- کلینیک مغز و اعصاب نورالیکلینیک مغز و اعصاب و نوروساینس | تهران
- شیرین بهبهانیمتخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) | تهران
- احمد قمی فرمتخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات | تهران
