شیاف پروژسترون برای چیست؟ نحوه استفاده و عوارض
شیاف پروژسترون یکی از رایج‌ترین روش‌های تجویز هورمون پروژسترون است که نقش کلیدی در تنظیم چرخه قاعدگی، تثبیت بارداری و درمان برخی اختلالات هورمونی دارد. بسیاری از زنان در دوران بارداری یا در فرآیندهای کمک‌باروری مانند IVF با تجویز این دارو مواجه می‌شوند.
اما واقعا شیاف پروژسترون چیست و چه کاربردهایی دارد؟ در این مقاله به بررسی کامل نحوه استفاده، دوز مناسب، موارد منع مصرف و عوارض احتمالی شیاف پروژسترون خواهیم پرداخت. اگر قصد استفاده از این دارو را دارید یا پزشک آن را برایتان تجویز کرده، مطالعه این مطلب از مجله سلامتی دکتریاب به شما در درک بهتر عملکرد آن کمک خواهد کرد.
شیاف پروژسترون چیست و چگونه عمل می‌کند؟
شیاف پروژسترون یکی از اشکال دارویی هورمون پروژسترون است که به‌صورت واژینال یا مقعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو معمولاً به شکل کپسول‌های نرم یا جامد تولید می‌شود و مستقیما از طریق بافت‌های ناحیه تناسلی جذب می‌گردد. پروژسترون یک هورمون طبیعی زنانه است که در چرخه قاعدگی، آماده‌سازی رحم برای بارداری و حفظ بارداری نقش کلیدی ایفا می‌کند.
عملکرد این شیاف به این صورت است که با تامین سطح مناسب هورمون پروژسترون در بدن، به تثبیت پوشش داخلی رحم کمک می‌کند و شرایط را برای لانه‌گزینی جنین و ادامه بارداری مهیا می‌سازد. همچنین در درمان برخی اختلالات هورمونی مانند کمبود پروژسترون، ناباروری، یا مشکلات قاعدگی نیز کاربرد دارد.
این نوع از تجویز دارو به دلیل جذب موضعی سریع، اثرگذاری بالا و کاهش عوارض گوارشی، توسط پزشکان بسیار توصیه می‌شود.
کاربردهای شیاف پروژسترون در زنان
شیاف پروژسترون به‌عنوان یکی از روش‌های مؤثر تامین هورمون پروژسترون، در حوزه‌های مختلف سلامت زنان کاربرد دارد. این دارو معمولا برای ایجاد تعادل هورمونی در بدن زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد و در شرایط خاصی که بدن به مقدار کافی پروژسترون تولید نمی‌کند، تجویز می‌شود.
تثبیت بارداری
– جلوگیری از سقط‌های مکرر ناشی از کمبود پروژسترون
– حمایت از لانه‌گزینی جنین در مراحل اولیه بارداری
پشتیبانی در روش‌های کمک‌باروری (مانند IVF)
– آماده‌سازی رحم برای انتقال جنین
– حفظ سطح مناسب هورمون برای موفقیت بیشتر درمان
تنظیم چرخه قاعدگی
– درمان پریودهای نامنظم
– رفع قطع قاعدگی (آمنوره) ناشی از مشکلات هورمونی
درمان سندرم پیش از قاعدگی (PMS)
– کاهش علائم خلقی، جسمی و عصبی پیش از شروع قاعدگی
بهبود فاز لوتئال در زنانی که دچار نقص در این مرحله از چرخه هستند
– افزایش ضخامت دیواره رحم برای پذیرش بهتر جنین
جلوگیری از افزایش ضخامت غیرعادی دیواره رحم
– به‌ویژه در زنانی که تحت درمان با استروژن قرار دارند
یکی از مهم‌ترین کاربردهای شیاف پروژسترون در تثبیت بارداری است. در زنانی که با تهدید به سقط مواجه‌اند یا در روش‌های کمک‌باروری (مانند IVF) شرکت می‌کنند، این دارو به آماده‌سازی و حفظ لایه داخلی رحم کمک می‌کند تا شرایط برای لانه‌گزینی جنین فراهم شود.
از دیگر موارد استفاده می‌توان به تنظیم چرخه قاعدگی در زنانی که پریودهای نامنظم دارند یا دچار آمنوره (قطع قاعدگی) هستند اشاره کرد. همچنین در درمان سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، ناباروری وابسته به فاز لوتئال ضعیف، و حتی پیشگیری از رشد بیش‌ازحد دیواره رحم در زنانی که از درمان‌های جایگزینی هورمون استفاده می‌کنند، نقش مؤثری دارد.
به طور کلی، شیاف پروژسترون ابزاری مهم در مدیریت بسیاری از مشکلات هورمونی و باروری در زنان محسوب می‌شود که با نظر پزشک، می‌تواند نتایج قابل توجهی داشته باشد.
شیاف پروژسترون در بارداری چه نقشی دارد؟
پروژسترون یکی از حیاتی‌ترین هورمون‌ها در دوران بارداری است. این هورمون با آماده‌سازی رحم برای لانه‌گزینی جنین، و حفظ محیطی پایدار برای رشد او، نقش کلیدی در ادامه موفق بارداری ایفا می‌کند. زمانی که بدن به اندازه کافی این هورمون را تولید نمی‌کند، پزشک ممکن است تجویز شیاف پروژسترون را توصیه کند.
شیاف پروژسترون در دوران بارداری، به‌ویژه در سه ماهه اول، بیشترین کاربرد را دارد. این دارو معمولاً به زنانی که سابقه سقط مکرر داشته‌اند، در معرض خطر زایمان زودرس هستند یا از روش‌های کمک‌باروری استفاده می‌کنند، تجویز می‌شود.
نقش‌های اصلی شیاف پروژسترون در دوران بارداری:
- تثبیت دیواره رحم برای لانه‌گزینی جنین
– ایجاد محیط مناسب برای استقرار موفق تخمک بارور شده - جلوگیری از انقباضات زودهنگام رحم
– کاهش احتمال سقط یا زایمان زودرس - حفظ بارداری در مراحل اولیه
– به‌ویژه در زنانی که سطح طبیعی پروژسترون پایین دارند - حمایت از درمان‌های کمک‌باروری (مانند IVF)
– افزایش احتمال موفقیت انتقال جنین - کاهش خطرات مربوط به نارسایی دهانه رحم یا مشکلات ساختاری رحم
نحوه صحیح استفاده از شیاف پروژسترون
برای اینکه شیاف پروژسترون بیشترین اثربخشی را داشته باشد و عوارض جانبی آن به حداقل برسد، لازم است آن را به‌درستی و طبق دستور پزشک مصرف کنید. این دارو معمولاً به صورت واژینال یا در برخی موارد خاص مقعدی استفاده می‌شود. رعایت بهداشت، زمان‌بندی مناسب و نحوه قرار دادن شیاف از اهمیت زیادی برخوردار است.
مراحل صحیح استفاده از شیاف پروژسترون:
- شست‌وشوی دست‌ها
– پیش از هر چیز، دستان خود را با آب و صابون به‌خوبی بشویید تا از ورود میکروب به بدن جلوگیری شود. - آماده کردن شیاف
– بسته‌بندی شیاف را باز کرده و اگر لازم بود (طبق توصیه پزشک یا بروشور دارو)، آن را کمی مرطوب کنید تا راحت‌تر وارد شود. - در موقعیت مناسب قرار بگیرید
– بهترین حالت‌ها: دراز کشیدن به پشت با زانوهای خم‌شده یا ایستاده با یک پا روی صندلی.
– انتخاب حالت به راحتی خودتان بستگی دارد. - قرار دادن شیاف در واژن یا مقعد (بنا به تجویز پزشک)
– شیاف را با دست یا اپلیکاتور مخصوص به آرامی در داخل واژن یا مقعد قرار دهید، تا جایی که حس کنید به‌درستی جا گرفته است. - مدتی دراز بکشید
– برای جلوگیری از خارج شدن دارو، بهتر است پس از مصرف به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دراز بکشید، به‌ویژه اگر مصرف شبانه دارید. - شست‌وشوی مجدد دست‌ها پس از استفاده
نکات تکمیلی مهم:
- ساعات مشخص مصرف را رعایت کنید (مثلاً هر ۱۲ ساعت یا طبق نسخه).
- اگر یک دوز را فراموش کردید، در اولین فرصت مصرف کنید مگر اینکه زمان دوز بعدی نزدیک باشد.
- استفاده از پد بهداشتی می‌تواند به کنترل ترشحات ناشی از ذوب شدن شیاف کمک کند.
- هرگز بدون نظر پزشک، دوز را کم یا زیاد نکنید.
شیاف پروژسترون از جلو بهتره یا عقب؟ (مقعدی یا واژینال؟)
یکی از سوالات رایج در مورد شیاف پروژسترون این است که کدام روش مصرف بهتر است: واژینال یا مقعدی؟ پاسخ این سؤال بستگی به وضعیت جسمی فرد، شرایط پزشکی خاص و تجویز پزشک دارد. هر دو روش از نظر جذب مؤثر هستند، اما تفاوت‌هایی در کاربرد، راحتی مصرف و عوارض جانبی دارند.
مقایسه مصرف واژینال و مقعدی شیاف پروژسترون:
| ویژگی | مصرف واژینال | مصرف مقعدی |
|---|---|---|
| مسیر جذب دارو | از طریق بافت واژن به جریان خون | از طریق رکتوم و عروق خونی اطراف |
| مناسب برای | اغلب زنان در حالت عادی یا در دوران بارداری | زنانی با تحریک‌پذیری واژن، عفونت‌های واژینال یا جراحی‌های خاص |
| میزان جذب | جذب سریع و مستقیم به رحم | جذب مؤثر ولی اندکی کمتر از واژینال |
| عوارض رایج | احساس رطوبت، ترشحات، سوزش خفیف | احتمال تحریک ناحیه مقعد، یبوست خفیف |
| راحتی در بارداری | رایج‌تر در سه‌ماهه اول | جایگزین مناسب در صورت ناراحتی واژینال |
چه زمانی مصرف مقعدی توصیه می‌شود؟
- در صورت تحریک یا التهاب واژن
- وجود عفونت‌های مکرر واژینال
- تجربه درد یا ناراحتی هنگام مصرف واژینال
- برخی موارد خونریزی واژینال یا تهدید به سقط
در بیشتر موارد، مصرف واژینال شیاف پروژسترون گزینه اول است، به‌خصوص در درمان‌های کمک‌باروری یا تثبیت بارداری. اما در شرایط خاص، پزشک ممکن است مصرف مقعدی را توصیه کند. در نهایت، بهتر است روش مصرف را طبق نظر پزشک و شرایط بدنی خود انتخاب کنید تا بیشترین اثربخشی و کمترین ناراحتی را تجربه نمایید.
چه مدت باید از شیاف پروژسترون استفاده کرد؟
مدت زمان استفاده از شیاف پروژسترون به هدف درمانی آن بستگی دارد. پزشک با توجه به شرایط بدنی، نوع مشکل، و مرحله درمان، مدت مشخصی را برای مصرف دارو تعیین می‌کند. این دارو معمولا به‌صورت روزانه و در ساعات معین استفاده می‌شود و ممکن است برای چند روز، چند هفته یا حتی تا پایان ماه‌های ابتدایی بارداری ادامه یابد.
مدت مصرف معمول در شرایط مختلف:
در درمان ناباروری یا آی‌وی‌اف (IVF):
– از زمان تخمک‌گذاری یا انتقال جنین آغاز می‌شود
– معمولا تا هفته ۱۰ تا ۱۲ بارداری ادامه می‌یابد
در تثبیت بارداری‌های پرخطر (سابقه سقط، خونریزی، دهانه رحم ضعیف):
– گاهی از هفته‌های ابتدایی بارداری تا هفته ۲۰ یا بیشتر ادامه دارد
– بسته به شرایط ممکن است مصرف قطع یا جایگزین شود
برای تنظیم چرخه قاعدگی یا درمان آمنوره (قطع قاعدگی):
– معمولا به مدت ۵ تا ۱۰ روز در ماه تجویز می‌شود
– پس از پایان دوره مصرف، قاعدگی باید اتفاق بیفتد
در درمان سندرم پیش از قاعدگی (PMS):
– ممکن است در نیمه دوم چرخه قاعدگی (مثلا روز ۱۴ تا ۲۵) مصرف شود
نکته:
مدت دقیق مصرف شیاف باید تحت نظر پزشک زنان تعیین شود. مصرف خودسرانه بیش از حد یا قطع ناگهانی آن ممکن است باعث اختلال در هورمون‌ها، بی‌نظمی در قاعدگی یا حتی تهدید بارداری شود. بنابراین همیشه طبق نسخه و با پیگیری منظم، دارو را استفاده کنید.
عوارض شیاف پروژسترون چیست؟
اگرچه شیاف پروژسترون برای بسیاری از زنان دارویی مؤثر و حیاتی است، اما مانند هر داروی هورمونی دیگری ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند. این عوارض معمولا خفیف و موقتی هستند و پس از مدتی مصرف یا با تنظیم دوز کاهش می‌یابند. با این حال، آگاهی از آن‌ها کمک می‌کند تا در صورت بروز علائم نگران‌کننده، سریع‌تر با پزشک مشورت کنید.
عوارض شایع شیاف پروژسترون:
ترشحات واژینال
– شایع‌ترین عارضه، به‌ویژه در مصرف واژینال
– معمولا بی‌خطر است و می‌توان با استفاده از پد بهداشتی کنترل کرد
احساس سوزش یا خارش خفیف در ناحیه مصرف
– ممکن است در شروع مصرف یا در صورت حساسیت به ترکیبات دارو رخ دهد
احساس پری یا ناراحتی در لگن
– ناشی از تأثیر موضعی دارو، معمولا گذرا
حالت تهوع، سرگیجه یا سردرد خفیف
– عارضه‌ای مرتبط با تغییرات هورمونی
نوسانات خلقی (عصبانیت، اضطراب یا بی‌حوصلگی)
– معمولا خفیف و مشابه سندرم پیش از قاعدگی
عوارض نادر ولی جدی‌تر (نیازمند مراجعه به پزشک):
- درد شدید شکمی یا لگنی
- خونریزی غیرعادی واژینال
- کهیر، تورم صورت یا تنفس دشوار (علامت واکنش آلرژیک)
- تاری دید یا مشکلات بینایی
- زردی پوست یا چشم (احتمال آسیب کبدی)
در بیشتر موارد، عوارض شیاف پروژسترون خفیف و موقتی هستند و با ادامه مصرف یا تنظیم دوز برطرف می‌شوند. اما اگر علائمی غیرعادی یا شدید تجربه کردید، حتما موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
مصرف صحیح، در زمان مناسب و زیر نظر پزشک، بهترین راه برای به حداقل رساندن عوارض است.
موارد منع مصرف شیاف پروژسترون
اگرچه شیاف پروژسترون دارویی مؤثر و پراستفاده در درمان‌های هورمونی و کمک‌باروری است، اما در برخی شرایط پزشکی یا بدنی نباید مصرف شود یا باید با احتیاط فراوان و تحت نظر پزشک استفاده گردد. آشنایی با این موارد می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند.
🚫 در این شرایط، مصرف شیاف پروژسترون ممنوع یا نیازمند احتیاط ویژه است:
حساسیت یا آلرژی به پروژسترون یا سایر ترکیبات دارو
– علائمی مانند خارش، تورم، کهیر، یا تنگی نفس پس از مصرف
خونریزی‌های غیرقابل‌توضیح واژینال
– قبل از مشخص شدن علت خونریزی، نباید دارو استفاده شود
بیماری‌های شدید کبدی یا نارسایی کبد
– چون پروژسترون در کبد متابولیزه می‌شود، اختلال عملکرد کبدی ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شود
سابقه ترومبوز (لخته خون)، سکته مغزی یا حمله قلبی
– پروژسترون ممکن است خطر تشکیل لخته را افزایش دهد
سرطان پستان یا رحم (مخصوصاً نوع وابسته به هورمون)
– مصرف هورمون می‌تواند رشد تومورها را تحریک کند
سابقه یا احتمال بارداری خارج‌رحمی (حاملگی اکتوپیک)
– نیاز به بررسی دقیق‌تر قبل از مصرف
مشکلات شدید قلبی یا کلیوی
– به‌ویژه اگر باعث احتباس مایعات در بدن شوند
🟡اگر هر یک از موارد بالا در شما صدق می‌کند، حتما پیش از شروع مصرف با پزشک مشورت کنید. حتی در صورت عدم اطمینان، بهتر است بررسی‌های اولیه مانند آزمایش خون، سونوگرافی یا ارزیابی سابقه بیماری انجام شود.
تداخل دارویی شیاف پروژسترون با سایر داروها
یکی از نکات مهم در مصرف هر دارو، بررسی احتمال تداخل دارویی است؛ یعنی زمانی که دو یا چند دارو با یکدیگر واکنش نشان داده و اثربخشی یا ایمنی یکدیگر را تغییر می‌دهند. شیاف پروژسترون نیز ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد، به‌ویژه داروهایی که بر عملکرد کبد تأثیر می‌گذارند یا روی تعادل هورمونی بدن اثر دارند.
جدول تداخلات دارویی شیاف پروژسترون
| نام دارو / گروه دارویی | نوع تداخل | توضیح |
|---|---|---|
| فنوباربیتال، کاربامازپین، فنی‌توئین | کاهش اثربخشی پروژسترون | افزایش سرعت متابولیسم پروژسترون در کبد و کاهش سطح آن در بدن |
| ریفامپین (آنتی‌بیوتیک قوی) | کاهش اثربخشی | کاهش غلظت هورمون پروژسترون در خون |
| گریسئوفولوین (ضدقارچ) | کاهش اثر پروژسترون | تضعیف اثر دارو از طریق تأثیر بر آنزیم‌های کبدی |
| فلوکستین، سیتالوپرام (ضدافسردگی) | تشدید عوارض جانبی | احتمال بروز خواب‌آلودگی، نوسانات خلقی یا سرگیجه بیشتر می‌شود |
| انسولین و داروهای خوراکی دیابت | تغییر در کنترل قند خون | پروژسترون ممکن است مقاومت به انسولین را افزایش دهد |
| وارفارین (رقیق‌کننده خون) | اختلال در اثر ضدانعقادی | نیاز به تنظیم دقیق دوز و بررسی مکرر INR |
| استروژن‌ها (هورمون درمانی ترکیبی) | تداخل هورمونی | نیازمند تنظیم دقیق زمان و مقدار برای اثربخشی متوازن |
| داروهای گیاهی مثل گل راعی (St. John’s Wort) | کاهش سطح پروژسترون در بدن | القای آنزیم‌های کبدی و تسریع تجزیه پروژسترون |
مهم‌ترین داروهایی که ممکن است با شیاف پروژسترون تداخل داشته باشند:
داروهای ضدتشنج و ضدصرع
– مانند فنوباربیتال، کاربامازپین، فنی‌توئین
– این داروها ممکن است سرعت متابولیسم پروژسترون را در کبد افزایش دهند و اثر آن را کاهش دهند.
آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدقارچ خاص
– مانند ریفامپین، گریسئوفولوین
– ممکن است اثر دارو را تضعیف کنند
داروهای ضدافسردگی یا آرام‌بخش
– مصرف همزمان با پروژسترون ممکن است باعث افزایش عوارضی مانند خواب‌آلودگی یا نوسانات خلقی شود
داروهای تنظیم‌کننده قند خون (در بیماران دیابتی)
– پروژسترون می‌تواند مقاومت به انسولین را افزایش دهد، پس نیاز به تنظیم دوز دارد
داروهای هورمونی دیگر (مثل استروژن‌ها)
– در درمان‌های ترکیبی، باید نسبت دقیق و زمان‌بندی داروها دقیقا زیر نظر پزشک باشد
داروهای رقیق‌کننده خون (مثل وارفارین)
– مصرف همزمان ممکن است اثر دارو را کاهش داده یا خطر لخته شدن خون را بیشتر کند
برای پیشگیری از تداخلات دارویی، پیش از شروع مصرف شیاف پروژسترون، فهرست کامل داروهای مصرفی خود را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید؛ حتی داروهای گیاهی، مکمل‌ها و ویتامین‌ها را هم می‌بایست اطلاع دهید.
شیاف پروژسترون بهتر است یا آمپول پروژسترون؟
پاسخ این پرسش به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله هدف درمانی، شرایط بدنی بیمار، نظر پزشک و میزان تحمل به دارو. هم شیاف و هم آمپول پروژسترون برای جبران کمبود هورمون پروژسترون به‌کار می‌روند، اما تفاوت‌هایی در نحوه جذب، سرعت اثر و میزان عوارض دارند.
مقایسه شیاف پروژسترون و آمپول پروژسترون:
| ویژگی | شیاف پروژسترون | آمپول پروژسترون |
|---|---|---|
| روش مصرف | موضعی (واژینال یا مقعدی) | تزریق عضلانی |
| شروع اثر | نسبتا سریع (جذب از بافت) | سریع و سیستمیک |
| میزان درد هنگام مصرف | بدون درد یا ناراحتی خفیف | تزریق دردناک، به‌ویژه در مصرف بلندمدت |
| عوارض رایج | ترشحات، تحریک موضعی | درد محل تزریق، سفت شدن عضله، احتمال عفونت |
| مناسب برای | افرادی که ترجیح به مصرف غیرتزریقی دارند یا پوست حساسی دارند | مواردی که نیاز به دوز بالا و جذب فوری است |
| فرکانس مصرف | معمولا روزانه یا طبق دستور | هر چند روز یک‌بار (بسته به نوع و دوز) |
| در بارداری یا IVF | بسیار رایج، راحت‌تر و قابل تحمل‌تر | معمولا در مراحل خاص یا در صورت عدم تأثیر شیاف استفاده می‌شود |
کدام بهتر است؟
- شیاف پروژسترون معمولا گزینه اول در درمان‌های کمک‌باروری (IVF) و تثبیت بارداری در سه ماهه اول است، چون مصرف آسان‌تری دارد و به‌صورت موضعی اثر می‌گذارد.
- آمپول پروژسترون بیشتر در مواردی استفاده می‌شود که نیاز به دوز بالاتر یا جذب سریع‌تر و گسترده‌تر در بدن وجود دارد.
سوالات متداول درباره شیاف پروژسترون
۱. آیا شیاف پروژسترون باعث بارداری می‌شود؟
خیر. شیاف پروژسترون خودش به‌تنهایی باعث بارداری نمی‌شود، اما شرایط رحم را برای لانه‌گزینی جنین آماده می‌کند و در فرآیندهای کمک‌باروری مانند IVF نقش مهمی دارد.
۲. از چه زمانی باید مصرف شیاف را شروع کنم؟
زمان شروع مصرف به تشخیص پزشک بستگی دارد. در درمان‌های باروری، معمولا پس از تخمک‌گذاری یا انتقال جنین تجویز می‌شود. در سایر موارد، پزشک بر اساس روزهای چرخه قاعدگی زمان دقیق را مشخص می‌کند.
۳. آیا شیاف باید در زمان خاصی از روز مصرف شود؟
بله. مصرف در زمان‌های منظم (مثلا هر ۱۲ یا ۲۴ ساعت) اهمیت زیادی دارد تا سطح هورمون در بدن پایدار بماند. اغلب توصیه می‌شود که مصرف شبانه باشد تا جذب بهتری داشته باشد.
۴. بعد از استفاده از شیاف باید دراز بکشم؟
بله، بهتر است ۱۰ تا ۱۵ دقیقه دراز بکشید تا دارو به‌خوبی جذب شود و از خارج شدن آن جلوگیری شود. مصرف در زمان خواب یکی از بهترین انتخاب‌هاست.
۵. در صورت فراموش کردن یک دوز چکار کنم؟
اگر زمان زیادی از دوز قبلی نگذشته، به‌محض یادآوری مصرف کنید. اما اگر نزدیک به دوز بعدی هستید، از دوز فراموش‌شده صرف‌نظر کنید و هرگز دو دوز را همزمان استفاده نکنید مگر با دستور پزشک.
۶. آیا استفاده طولانی‌مدت از شیاف خطرناک است؟
استفاده طولانی‌مدت در صورتی که تحت نظر پزشک باشد، معمولا ایمن است. با این حال، بررسی‌های دوره‌ای لازم است تا از سلامت کبد، رحم و سطح هورمون‌ها اطمینان حاصل شود.
۷. ترشحات بعد از مصرف طبیعی است؟
بله، ترشحات واژینال پس از مصرف شیاف پروژسترون طبیعی است و به‌دلیل ذوب شدن دارو رخ می‌دهد. می‌توان برای راحتی از پد بهداشتی استفاده کرد.
۸. آیا در زمان استفاده از شیاف می‌توان رابطه جنسی داشت؟
بهتر است در یک تا دو ساعت اول پس از مصرف رابطه نداشته باشید تا دارو فرصت جذب داشته باشد. برخی پزشکان توصیه می‌کنند در دوران بارداری پرخطر یا درمان IVF تا مدتی رابطه محدود شود.