سندرم آسپرگر چیست؟ علائم و نحوه درمان آن

۱۴۰۳-۰۱-۳۱آخرین بروزرسانی: ۱۴۰۳-۰۱-۳۱

0 زمان تقریبی مطالعه 6 دقیقه

سندرم آسپرگر چیست؟ علائم و نحوه درمان آن

در این مقاله شما خواهید خواند

این سندرم در واقع نوعی از اوتیسم است و به عبارت دیگر از أنواع اختلالات و طیف های اوتیسم است که اکنون با عنوان و تشخیص اختلال ارتباط اجتماعی عمل گرا شناخته می شود. و هنگامی‌که شما با افرادی‌که به سندرم آسپرگر مبتلا هستند ملاقات می‌کنید، متوجه می شوید که: این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید.

1-اینکه آن‌ها به اندازه افراد دیگر باهوش هستند، اما در مهارت‌های اجتماعی و برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند.

2- همچنین تمایل دارند که روی یک موضوع تمرکز وسواسی داشته باشند یا رفتارهای مشابه را بارها و بارها انجام دهند.

تا قبل از سال ۲۰۱۳ پزشکان سندرم آسپرگر را به‌عنوان یک بیماری ذهنی جداگانه در نظر می‌گرفتند. اما با انتشار جدیدترین نسخه کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی طبقه‌بندی آن تغییر کرد. امروزه سندرم آسپرگر از نظر روانپزشکی دیگر به‌صورت مستقل تشخیص داده نمی‌شود؛ (ASD) است. چراکه از نظر مشکلات مربوط به سلامت روان، علائم مشترکی دارند.و پزشکان از آن برای توصیف افرادی‌که در گفتگو و نوشتن مشکل دارند، اما از هوش طبیعی برخوردارند استفاده می‌کنند.

سندرم آسپرگر چیست؟

سندرم آسپرگر (AS) یکی از اختلالات عصبی است که به‌عنوان بخشی از اختلال طیف اوتیسم که از منظر متخصصان روانپزشکی این سندرم به‌ دلیل شدت علائم خفیف‌تر خود، در انتهای طیف در نظر گرفته می‌شود. این سندرم (که به‌عنوان اختلال آسپرگر نیز شناخته می‌شود) وین مطرح شد. وی رفتارهایی مانند اوتیسم و مشکلات مربوط به مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی را در پسرانی

امروزه مشخص شده که کودکان و بزرگسالان مبتلا به این سندرم معمولا دارای علائمی مانند مشکل در تعامل اجتماعی، رفتارهای تکراری، لجبازی بیش ‌از حد روی آنچه که فکر می‌کنند و تمرکز وسواسی بر روی قوانین و روال عادی هستند. معمولا مبتلایان به سندرم آسپرگر در گروه «افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا» طبقه‌بندی می‌شوند. زیرا برخلاف بسیاری از افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، این دسته از بیماران تاخیری در یادگیری مهارت‌های زبانی و شناختی ندارند. به‌طوری‌که غالباً دارای هوش طبیعی یا فراتر از حد طبیعی هستند و حتی می‌توانند در کلاس‌های عادی مدرسه با بچه‌های نرمال آموزش ببینند و در آینده صاحب شغل شوند

علائم سندرم آسپرگر در کودکان و بزرگسالان

علائم سندروم در کودکان

معمولا سندروم در کودکان متفاوت است.

آنان معمولا به تمرکز وسواسی بر روی یک موضوع خاص علاقه دارند. به عنوان مثال، کودکان مبتلا ممکن است علاقه خاصی به مواردی مانند برنامه حرکت قطار، جمع کردن دایناسور، سنگ یا درب بطری و یا حتی در کسب اطلاعاتی مانند آمار بیس‌بال یا نام گل‌های لاتین تبحر داشته باشند و این علاقه می‌تواند موضوع مکالمات یک‌طرفه آن‌ها با همسالان و بزرگسالان باشد. معمولا کودک مبتلا از تلاش شخص مقابل برای تغییر موضوع مکالمه بی‌اطلاع است و به‌همین‌دلیل در تعاملات اجتماعی خود دچار مشکل می‌شود.البته این کودکان قادر به تشخیص حالت‌های چهره و زبان بدن نیستند و معمولا هنگام صحبت با دیگران از تماس چشمی خودداری می‌کنند. کودکان مبتلا به اختلال آسپرگر ممکن است ظرافت‌های زبان مانند کنایه و شوخ‌طبعی را درک نکنند و اصولا با یک تناژ صدا و یک حالت چهره حرف می‌زنند و قدرت کاهش حجم صدا در زمان‌های خاص را ندارند. ممکن است در مهارت‌های حرکتی اصلی مانند دویدن یا راه رفتن مشکل داشته باشند. حتی ممکن است فاقد هماهنگی فیزیکی باشند و نتوانند برخی کارها مانند کوهنوردی یا دوچرخه‌سواری را انجام دهند.

علائم سندروم در بزرگسالان

بیشتر بزرگسالان مبتلا به سندرم آسپرگر با وجود هوش بالای خود با علائم تأخیر در یادگیری مهارت‌های شناختی یا زبانی همراه هستند که می‌تواند زندگی روزمره آن‌ها را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد:

علائم عاطفی و رفتاری

انجام رفتارهای تکراری یکی از علائم رایج اختلالات طیف اوتیسم است-

ناتوانی در درک مسائل عاطفی: — هنگام تفسیر و درک مسائل اجتماعی یا عاطفی، مانند غم و اندوه یا ناامیدی، مشکلاتی داشته باشند

تمرکز اول شخص: – معمولا همدلی یا نگرانی دیگران در برابر رفتارها و گفتارهای خود واکنش سختی نشان می‌دهند. چراکه آن‌ها تمایل دارند دنیا را از دید اول شخص خود ببینند

-پاسخ احساسی اغراق‌آمیزاگرچه همیشه عمدی نیست، اما بزرگسالان مبتلا به این سندرم ممکن است برای کنار آمدن با موقعیت‌های عاطفی، احساس ناامیدی یا تغییر الگو، بیش ‌از حد معمول تلاش کنند. این مسئله ممکن است منجر به طغیان‌های احساسی شود.

علائم ارتباطی

-مشکلات اجتماعی. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است با تعاملات اجتماعی مشکل داشته باشند و به‌همین‌دلیل حتی نتوانند یک گفتگوی کوچک را ادامه دهند

-مشکلات گفتاری. در بزرگسالان مبتلا به سندرم آسپرگر خیلی غیر معمول نیست که مثل ربات گفته‌های تکراری از آن‌ها بشنوید. همچنین ممکن است در تعدیل صدای خود متناسب با محیط مشکل داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است صدای خود را در یک کتابخانه پایین نیاورید

-مهارت‌های کلامی استثنایی. بزرگسالان مبتلا به این سندرم ممکن است قدرت کلامی معمول تا قوی داشته باشند. این مسئله ممکن است در قالب برخورداری از واژگان بیشتر به ویژه در زمینه‌های مورد علاقه، خود را نشان دهد.

-مهارت‌های غیر کلامی ضعیف. این افراد ممکن است نشانه‌های غیر کلامی مانند حرکات دست، حالت‌های چهره یا زبان بدن را تا آخر عمر اصلا به کار نبرند وعدم تماس چشمی. هنگام صحبت با شخص دیگر، ممکن است ارتباط چشمی برقرار نکنید

علائم مثبت سندروم آسپرگر در بزرگسالان

از دیگر علائم شایان در سندروم آسپرگر در بزرگسالان علائم مثبت است که در این افراد اغلب توانایی قابل توجهی در تمرکز دارند. می‌توانند مدت زمان طولانی روی یک مسئله یا مشکل تمرکز کنند، خصوصاً اگر برایشان جالب باشد. در کنار آن توجه به جزئیات ممکن است آن‌ها را در حل هر مسئله‌ای به طور قابل توجهی موفق کند

پ سبا توجه به تحقیقات بپزشکان هنوز نتوانسته‌اند به طور دقیق علت این تغییرات را تعیین کنند.اما از همده دلایل بروز سندروم آسپرگر

– عوامل ژنتیکی

-قرار گرفتن مادر در دوران بارداری در معرض سموم محیطی مانند مواد شیمیایی یا ویروس

امروزه مطرح شده که حدود 62%علل زیست محیطی و همراهی آن با عوامل ژنتیکی، می‌تواند منجر به بروز انواع اختلال طیف اوتیسم شود. طبق آمار پسران بیشتر از دختران به سندرم آسپرگر مبتلا می‌شوند. اصولا علائم اختلال طیف اوتیسم در دو تا سه سال اول زندگی قابل تشخیص هستند.

أنواع سندروم آسپرگر

از آن سو که سندروم آسپرگر نوعی از اوتیسم است اما دارای عملکردی بالاست . و البته این بیماری أنواع مختلف ندارد و فقط از فردی به فرد دیگر متفاوت است

جلوگیری از سندروم آسپرگر

1-طبق تحقیقات دانشگاه هاروارد، در معرض قرار گرفتن مادران با آلودگی‌ها و آلاینده‌های هوا خطر ابتلای جنین به اوتیسم را افزایش می‌دهد. پس سعی کنید در دوران بارداری کمتر در محیط‌های آلوده قرار بگیرید. به‌خصوص در روزهایی که میزان آلاینده‎های هوا به حداکثر میزان می‌رسد

تحقیقات جدید نشان داده‌اند که مصرف اسید فولیک 2-در دوران بارداری بخصوص ۲۸ روز اول، خطر ابتلای نوزاد به اوتیسم را ۷۳ درصد کاهش می‌دهد. پس علاوه بر مصرف مکمل‌های آهن و اسید فولیک یا ویتامین B9 در دوران بارداری و قبل از آن، در مورد نوع تغذیه خود نیز تجدید نظر کنید. به‌خصوص در مورد مصرف غذاهای فرآوری‌شده‌ مثل سوسیس و کالباس

3-کمبود ماده معدنی ید در دوران بارداری می‌تواند باعث معلولیت ذهنی و جسمی جنین شود. پس برای پیشگیری از اختلالات مغزی مانند اوتیسم در دوران بارداری به میزان کافی ید مصرف کنید.

تشخیص سندروم آسپرکر

تکامل زبانی

تعامل اجتماعی

حالات چهره هنگام صحبت کردن

علاقه به تعامل با دیگران

کیفیت نگرش کودک نسبت به تغییر

هماهنگی و مهارت‌های حرکتی

درمان سندرم آسپرگر

داروی آریپیپرازول برای کاهش تحریک‌پذیری

داروهای گوانفاسین، اولانزاپین و نالترکسون برای کاهش بیش فعالی

مهارکننده‌های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) برای کاهش رفتارهای تکراری

ریسپریدون برای کاهش آشفتگی، اضطراب و بی‌خوابی

رو شهای در مانی اسپرگر از طریق آموزش

آموزش مهارت‌های چشمی

گفتار درمانی و زبان درمانی

کار درمانی

فیزیوتراپی

رفتار درمانی شناختییک درمانگر می‌تواند به کودک شما کمک کند تا با برخی از تأثیرات عاطفی سندرم آسپرگر مانند انزوای اجتماعی و اضطراب کنار بیایید. همچنین می‌تواند کمک کند تا کودک مهارت‌های جدید اجتماعی را یاد بگیرد و در هنگام تعامل با دیگران احساس راحتی و ناامیدی کمتری کند. گفتار درمان می‌تواند برای یادگیری کنترل صدا و تعدیل صدا روی بیمار کار کند. اگرچه بیشتر بزرگسالان مبتلا به سندرم آسپرگر می‌توانند مشاغل تمام وقت و موفق داشته باشند؛ اما برخی از آن‌ها ممکن است با مشکلات شغلی روبه‎رو شوند. یک متخصص کاردرمانی می‌تواند به این افراد کمک کند تا برای مسائلی که در کار با آن‌ها روبه‌رو هستند راه حل پیدا کنند و بتوانند به موفقیت خود ادامه دهند. درمان سندرم آسپرگر با داروهای گیاهی

درمان سندرم آسپرگر با طب سنتی

از نظر متخصصان طب سنتی، می‌توان با مصرف سرکه انگبین و کاسنی به کاهش اضطراب یا علائم بیش فعالی افراد مبتلا به سندرم آسپرگر کمک کرد. بهتر است غذاهای حریره بادام، سوپ گندم و ارده و شیره یا بیسکوئیت کنجدی بیشتر به کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر داده شود و مصرف شکلات کاکائویی در آن‌ها به حداقل میزان برسد. امروزه طب سوزنی از روش‌های درمانی توصیه شده و موثر برای بهبود شرایط مختلف بیماران مبتلا به اوتیسم و سندرم آسپرگر است. ورزش، تمرینات فیزیکی و ماساژ نیز به این بیماران کمک می‌کند.