زنان، زایمان و نازایی

چه زمانی بخیه‌های لاپاراسکوپی کشیده یا جذب میشوند؟

بخیه‌های لاپاراسکوپی: چه زمانی کشیده یا جذب می‌شوند؟

جراحی لاپاراسکوپی، که با عنوان “جراحی کم‌تهاجمی” نیز شناخته می‌شود، روشی نوین است که به پزشک امکان می‌دهد با ایجاد برش‌های بسیار کوچک (معمولاً کمتر از یک سانتی‌متر)، اقدامات جراحی را با استفاده از ابزارهای خاص و دوربین انجام دهد. یکی از مزایای اصلی این روش، کاهش درد و تسریع روند بهبودی است، اما یکی از دغدغه‌های اصلی بیماران، مراقبت از بخیه‌های لاپاراسکوپی و زمان کشیدن یا جذب آن‌ها است. درک صحیح از انواع بخیه‌ها، زمان‌بندی جذب آن‌ها و مراقبت‌های لازم، نقش حیاتی در پیشگیری از عوارض و بهبود موفقیت‌آمیز ایفا می‌کند.

هزینه عمل لاپاراسکوپی در تهران (تعرفه های دولتی و خصوصی)

مهم: سلب مسئولیت پزشکی این مقاله تنها جنبه آموزشی دارد و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره، تشخیص یا درمان حرفه‌ای پزشکی در نظر گرفته شود. هرگز توصیه‌های درمانی یا دارویی را بدون مشورت با پزشک یا متخصص سلامت خود دنبال نکنید. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد وضعیت سلامت خود، حتماً با یک متخصص مشورت کنید.

نکات کلیدی در یک نگاه

  • انواع بخیه‌ها: بخیه‌های لاپاراسکوپی دو نوع اصلی دارند: جذبی (که به مرور زمان در بدن حل می‌شوند) و غیرجذبی (که باید توسط پزشک کشیده شوند).
  • بخیه‌های جذبی: معمولاً برای بستن بافت‌های داخلی و زیرپوستی استفاده می‌شوند و بسته به نوع ماده، بین ۲ تا ۶ هفته به طور کامل جذب می‌شوند.
  • بخیه‌های غیرجذبی: برای بستن لایه بیرونی پوست به کار می‌روند و اغلب ۷ تا ۱۴ روز پس از عمل باید کشیده شوند.
  • مراقبت ضروری: تمیز و خشک نگه داشتن محل بخیه، دوش گرفتن با احتیاط، و پرهیز از فعالیت‌های سنگین برای جلوگیری از عفونت و تسریع بهبودی حیاتی است.
  • علائم هشدار: قرمزی، تورم، درد شدید یا ترشح از محل بخیه می‌تواند نشانه عفونت باشد و نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد.

۱. بخیه‌های لاپاراسکوپی: انواع و عملکرد

در جراحی لاپاراسکوپی، پزشک از انواع مختلفی از نخ‌های بخیه برای بستن لایه‌های مختلف بافت استفاده می‌کند. انتخاب نوع بخیه به محل برش، نوع جراحی و ترجیح جراح بستگی دارد. این بخیه‌ها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند که درک تفاوت آن‌ها برای هر بیمار ضروری است.

۱.۱. بخیه‌های جذبی (Absorbable Sutures)

این نوع بخیه‌ها توسط بدن به مرور زمان تجزیه و جذب می‌شوند و نیازی به کشیدن آن‌ها نیست. این بخیه‌ها معمولاً برای بستن بافت‌های داخلی، ماهیچه‌ها و لایه‌های زیرین پوست به کار می‌روند، چرا که در این نواحی نیاز به حمایت کوتاه‌مدت تا جوش خوردن بافت‌ها وجود دارد. روند جذب آن‌ها از طریق یک واکنش شیمیایی به نام هیدرولیز (واکنش با آب) رخ می‌دهد. این فرآیند باعث می‌شود که بخیه به تدریج قدرت کششی خود را از دست داده و به ترکیبات ساده‌تر تبدیل شود که توسط بدن دفع می‌گردند. سرعت جذب این بخیه‌ها به عواملی مانند جنس ماده، اندازه نخ و وضعیت فیزیولوژیک بیمار بستگی دارد. برخی از رایج‌ترین انواع بخیه‌های جذبی عبارتند از:

  • پلی‌گلیکولیک اسید (PGA): یکی از رایج‌ترین بخیه‌های مصنوعی جذبی است که به دلیل استحکام اولیه بالا و واکنش بافتی کم، محبوبیت زیادی دارد. این نخ برای مدت زمان مشخصی استحکام خود را حفظ کرده و سپس به تدریج جذب می‌شود.
  • کرومیک کات‌گوت (Chromic Catgut): یک نخ بخیه طبیعی است که از روده گوسفند یا گاو تهیه می‌شود. این نخ با نمک‌های کروم پوشانده می‌شود تا سرعت جذب آن کاهش یابد و استحکام کششی بیشتری داشته باشد، که برای بستن مخاط‌ها مناسب است.
  • پلی‌دیازونون (PDS): این نوع بخیه دارای زمان جذب بسیار طولانی‌تری است (تا ۶ ماه) و می‌تواند برای بافت‌هایی که نیاز به حمایت طولانی‌مدت دارند (مانند فاشیا یا تاندون‌ها) مورد استفاده قرار گیرد. این ویژگی آن را برای جراحی‌هایی که در آن‌ها فشار بر بافت زیاد است، ایده‌آل می‌کند.

۱.۲. بخیه‌های غیرجذبی (Non-absorbable Sutures)

این بخیه‌ها در بدن باقی می‌مانند و باید در زمان مناسب توسط پزشک یا پرستار کشیده شوند. آن‌ها معمولاً برای بستن لایه بیرونی پوست استفاده می‌شوند و هدفشان ایجاد یک پشتیبانی قوی تا زمانی است که لبه‌های زخم به طور کامل به هم جوش بخورند. این بخیه‌ها از موادی ساخته می‌شوند که بدن قادر به تجزیه آن‌ها نیست، بنابراین تا زمان کشیدن، استحکام خود را حفظ می‌کنند. کشیدن این بخیه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا باقی ماندن آن‌ها می‌تواند منجر به واکنش بافتی یا عفونت شود. رایج‌ترین انواع بخیه‌های غیرجذبی شامل موارد زیر است:

  • نایلون: یک نخ مصنوعی و تک رشته‌ای است که به دلیل صافی و واکنش بافتی کم، به راحتی از بافت عبور می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که جای زخم کمتری ایجاد کند و برای بستن زخم‌های سطحی پوست بسیار مناسب باشد.
  • پلی‌پروپیلن (Prolene): این نخ نیز تک رشته‌ای و مصنوعی است و به دلیل مقاومت بالا در برابر عفونت، در جراحی‌های ترمیمی و بستن پوست استفاده می‌شود. استفاده از این نخ در مناطقی که ممکن است در معرض آلودگی قرار گیرند، یک مزیت محسوب می‌شود.
  • ابریشم: یک نخ طبیعی چند رشته‌ای است که به راحتی قابل گره زدن است، اما به دلیل واکنش بافتی بیشتر، کمتر از انواع مصنوعی استفاده می‌شود.

جدول مقایسه بخیه‌های جذبی و غیرجذبی

ویژگیبخیه‌های جذبیبخیه‌های غیرجذبی
تعریفتوسط بدن تجزیه و جذب می‌شوند.در بدن باقی می‌مانند و باید کشیده شوند.
کاربردلایه‌های داخلی، عضلات و زیر پوست.لایه بیرونی پوست.
موادPGA، PDS، کرومیک کات‌گوت.نایلون، پلی‌پروپیلن، ابریشم.
زمان جذب/کشیدن۲ تا ۶ هفته (تا ۶ ماه برای PDS).۷ تا ۱۴ روز پس از جراحی.
نیاز به کشیدنخیربله
واکنش بافتیمعمولاً کممعمولاً کم

۲. زمان کشیدن بخیه‌های لاپاراسکوپی غیرجذبی

اگر جراح شما از بخیه‌های غیرجذبی برای بستن برش‌های لاپاراسکوپی استفاده کرده باشد، این بخیه‌ها باید در زمان مشخصی کشیده شوند تا از عوارض بعدی جلوگیری شود.

  • زمان استاندارد: به طور معمول، بخیه‌های سطحی لاپاراسکوپی بین ۷ تا ۱۴ روز پس از جراحی کشیده می‌شوند. این بازه زمانی ممکن است بسته به محل بخیه (مانند ناف یا شکم)، سرعت بهبودی فرد و نظر پزشک متفاوت باشد. به عنوان مثال، بخیه‌های صورت ممکن است زودتر (۵-۷ روز) و بخیه‌های شکم کمی دیرتر کشیده شوند.
  • اهمیت مشاوره: حتماً دستورالعمل‌های پزشک خود را در مورد زمان دقیق مراجعه برای کشیدن بخیه‌ها دنبال کنید. کشیدن بخیه‌ها در زمان نامناسب (زودتر یا دیرتر) می‌تواند به زخم آسیب برساند. کشیدن زودهنگام ممکن است باعث باز شدن زخم شود، در حالی که کشیدن دیرتر می‌تواند خطر عفونت را افزایش داده و جای زخم نامطلوبی بر جای بگذارد.
  • نحوه کشیدن بخیه: این فرآیند بسیار سریع و ساده است و در مطب پزشک یا درمانگاه انجام می‌شود. پزشک با استفاده از ابزار مخصوص، هر بخیه را به آرامی جدا می‌کند. این کار معمولاً بدون درد قابل توجهی است و بسیاری از افراد تنها یک احساس کشش خفیف را تجربه می‌کنند.

۳. زمان جذب بخیه‌های لاپاراسکوپی جذبی

بخیه‌های جذبی نیازی به کشیدن ندارند و بدن به صورت خودکار آن‌ها را از بین می‌برد. درک این فرآیند به بیمار کمک می‌کند تا نگرانی‌های خود را کاهش دهد.

  • روند جذب: زمان جذب بخیه‌ها به نوع ماده، اندازه و محل آن بستگی دارد. به طور کلی، بخیه‌های جذبی در یک دوره زمانی ۲ تا ۶ هفته‌ای تجزیه و حل می‌شوند. این زمان به ویژه برای بخیه‌هایی که در لایه‌های زیرین پوست قرار دارند و به استحکام موقت نیاز دارند، کافی است.
  • بخیه PDS: بخیه‌هایی مانند PDS، که برای بافت‌های نیازمند حمایت طولانی‌مدت استفاده می‌شوند، ممکن است تا ۶ ماه طول بکشد تا به طور کامل جذب شوند. این نوع بخیه در جراحی‌هایی که بهبودی بافت زمان بیشتری می‌برد، مانند ترمیم فاشیا، بسیار مفید است.
  • مراقبت از زخم: حتی اگر بخیه‌های شما جذبی باشند، باز هم باید از محل برش‌ها به خوبی مراقبت کنید. گاهی اوقات، ممکن است بخش کوچکی از نخ بخیه از زیر پوست بیرون بزند که به آن “خروج بخیه” می‌گویند. در این شرایط، نباید سعی کنید آن را خودتان بکشید. این یک اتفاق طبیعی است و پزشک شما می‌تواند به راحتی آن را مدیریت کند.

۴. مراقبت‌های حیاتی از محل بخیه پس از لاپاراسکوپی

مراقبت صحیح از زخم‌های جراحی لاپاراسکوپی برای جلوگیری از عفونت و تسریع روند بهبودی ضروری است. رعایت دقیق دستورالعمل‌های پزشک در این مرحله می‌تواند تفاوت بزرگی در نتیجه نهایی ایجاد کند.

  • تمیز و خشک نگه داشتن: در ۴۸ ساعت اول پس از جراحی، از خیس شدن محل زخم‌ها خودداری کنید. پس از این زمان، می‌توانید با احتیاط دوش بگیرید. هنگام دوش گرفتن، اجازه دهید آب و صابون ملایم به آرامی روی محل برش‌ها جریان یابد، سپس به آرامی آن را با یک حوله تمیز و نرم خشک کنید. هرگز محل بخیه‌ها را مالش ندهید. استفاده از صابون‌های عطری یا محلول‌های ضدعفونی‌کننده قوی می‌تواند به بافت در حال بهبودی آسیب برساند، بنابراین بهتر است از صابون‌های ملایم و بدون عطر استفاده کنید.
  • پرهیز از فعالیت‌های سنگین: از بلند کردن اجسام سنگین، ورزش‌های شدید و فعالیت‌های فیزیکی که به عضلات شکم فشار وارد می‌کنند، خودداری کنید. این کار به بخیه‌ها فشار آورده و ممکن است روند بهبودی را به تأخیر بیندازد یا حتی باعث باز شدن زخم شود. دوره استراحت معمولاً ۲ تا ۴ هفته است، اما بسته به نوع جراحی و نظر پزشک ممکن است تغییر کند.
  • علائم هشداردهنده عفونت: به دقت علائم عفونت را زیر نظر داشته باشید. هرگونه تغییر غیرعادی می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل جدی باشد. اگر هر یک از موارد زیر را مشاهده کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
    • افزایش قرمزی، تورم یا درد در اطراف محل بخیه
    • ترشح چرک‌مانند، خونریزی شدید یا بوی بد از زخم
    • تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتی‌گراد
    • احساس گرمای غیرطبیعی در اطراف زخم
  • تغذیه و آبرسانی: یک رژیم غذایی متعادل و غنی از پروتئین و ویتامین‌ها می‌تواند به ترمیم بافت‌ها کمک کند. همچنین، نوشیدن آب کافی برای حفظ هیدراتاسیون بدن ضروری است. تغذیه مناسب به بدن سوخت لازم برای فرآیند ترمیم را می‌رساند.

۵. پرسش‌های متداول (FAQ)

چگونه بفهمیم بخیه‌ها از نوع جذبی هستند یا غیرجذبی؟

پزشک یا پرستار شما در هنگام ترخیص از بیمارستان به شما اطلاع می‌دهند که از چه نوع بخیه‌ای استفاده شده است. اگر این اطلاعات را ندارید، بهترین کار تماس با مطب جراح است. به طور کلی، اگر بخیه‌های شما در سطح پوست قابل مشاهده هستند، احتمالاً غیرجذبی هستند.

آیا می‌توانیم بخیه‌ها را خودمان بکشیم؟

خیر، هرگز نباید سعی کنید بخیه‌های غیرجذبی را خودتان بکشید. این کار می‌تواند منجر به عفونت، آسیب به بافت و تأخیر در بهبودی شود. کشیدن بخیه باید توسط یک متخصص سلامت انجام شود.

آیا درد در محل بخیه طبیعی است؟

درد خفیف، حساسیت و کمی کبودی در اطراف محل بخیه کاملاً طبیعی است و بخشی از روند بهبودی محسوب می‌شود. پزشک شما برای کنترل درد، داروهای مسکن تجویز خواهد کرد. اگر درد شدید، ناگهانی یا غیرقابل تحمل شد، فوراً با پزشک تماس بگیرید.

چه زمانی می‌توانم ورزش را از سر بگیرم؟

زمان از سرگیری ورزش به نوع جراحی و وضعیت شما بستگی دارد. به طور کلی، پزشکان توصیه می‌کنند که تا حداقل ۲ تا ۴ هفته از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید. راه رفتن ملایم برای بهبود جریان خون و جلوگیری از لخته شدن توصیه می‌شود، اما قبل از شروع هرگونه فعالیت ورزشی، با پزشک خود مشورت کنید.

آیا جای زخم لاپاراسکوپی باقی می‌ماند؟

برش‌های لاپاراسکوپی بسیار کوچک هستند و در مقایسه با جراحی باز، جای زخم بسیار کمتری بر جای می‌گذارند. با این حال، بهبودی کامل زخم ممکن است تا یک سال طول بکشد و در این مدت، مهم است که از آن در برابر نور مستقیم خورشید محافظت کنید.

راهکارهای نهایی برای مدیریت بخیه‌های لاپاراسکوپی

موفقیت یک جراحی لاپاراسکوپی تنها به مهارت جراح بستگی ندارد، بلکه به مراقبت‌های دقیق پس از عمل نیز وابسته است. مدیریت صحیح بخیه‌ها، درک تفاوت بین بخیه‌های جذبی و غیرجذبی، و آگاهی از علائم هشداردهنده عفونت، به شما کمک می‌کند تا با آرامش خاطر دوره نقاهت را پشت سر بگذارید. همیشه به خاطر داشته باشید که همکاری با تیم درمانی و پرسیدن سوالات خود از آن‌ها، بهترین راه برای اطمینان از بهبودی کامل و ایمن است.

برای ارزیابی دقیق شرایط خود و دریافت راهنمایی‌های شخصی‌سازی‌شده، با پزشک متخصص مشورت کنید.

منابع:

  1. World Laparoscopy Hospital. Choice of Suture Materials in Laparoscopic and Robotic Surgery. Available at: https://www.laparoscopyhospital.com/
  2. Addenbrooke’s Hospital (CUH). Caring for your surgical wound. Available at: https://www.cuh.nhs.uk//
  3. Brown University Health. Care of the Incision. Available at: https://www.brownhealth.org/
  4. MyHealth.Alberta.ca. Incision Care After Surgery. Available at: https://myhealth.alberta.ca/

لیست پزشکان مرتبط:

دیدگاه و سوال خود را مطرح کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا