مغز و اعصاب

چه مواد غذایی برای پارکینسون ضرر دارد ؟

غذاهای مضر برای بیماران پارکینسون: راهنمای جامع تغذیه

تغذیه نقش مهمی در مدیریت بیماری پارکینسون و کنترل علائم آن دارد. رژیم غذایی مناسب می‌تواند به کاهش شدت علائم، بهبود اثربخشی داروها و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به پارکینسون کمک کند. این گزارش جامع به بررسی انواع مواد غذایی می‌پردازد که بر اساس پژوهش‌های علمی، می‌توانند علائم پارکینسون را تشدید کنند یا با داروهای این بیماری تداخل داشته باشند. شناخت این مواد غذایی و محدود کردن مصرف آن‌ها می‌تواند گامی مهم در مدیریت بهتر این بیماری باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که برخی غذاها مانند محصولات لبنی کم‌چرب، غذاهای پر از چربی‌های اشباع شده، و غذاهای فرآوری شده می‌توانند تأثیر منفی بر روند بیماری و اثربخشی داروها داشته باشند. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.

ارتباط بین محصولات لبنی و بیماری پارکینسون

یکی از یافته‌های جالب و تا حدودی غیرمنتظره در تحقیقات اخیر، ارتباط بین مصرف محصولات لبنی، به‌ویژه محصولات کم‌چرب، با افزایش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون و تشدید علائم آن است. مطالعات گسترده‌ای که طی سال‌ها انجام شده، شواهدی قوی در این زمینه ارائه داده‌اند. پژوهشگران دانشگاه هاروارد در مطالعه‌ای که بیش از ۱۲۰ هزار شرکت‌کننده را به مدت تقریباً ۲۵ سال تحت نظر داشت، دریافتند افرادی که روزانه حداقل سه وعده لبنیات کم‌چرب مصرف می‌کنند، ۳۴ درصد بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار دارند. به طور خاص، مصرف بیش از یک وعده شیر کم‌چرب یا بدون چربی در روز با ۳۹ درصد افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مرتبط بوده است.

دلیل دقیق این ارتباط هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما فرضیه‌هایی در این خصوص وجود دارد. دکتر کاترین هیوز، محقق ارشد از دانشگاه هاروارد، معتقد است یک توضیح احتمالی این است که پروتئین شیر می‌تواند سطح اورات خون را کاهش دهد که برخی تحقیقات نشان داده‌اند سطح نسبتاً بالای اورات (البته نه آنقدر بالا که منجر به نقرس شود) با کاهش خطر پارکینسون ارتباط دارد. همچنین، نظریه دیگری حضور آلاینده‌ها و آفت‌کش‌ها در محصولات لبنی را به عنوان عامل احتمالی مطرح می‌کند. مطالعه‌ای که در مردان ژاپنی-آمریکایی ساکن هاوایی انجام شد، ارتباطی بین مصرف شیر، باقیمانده آفت‌کش‌ها در مغز و از دست دادن سلول‌های مغزی در ناحیه جسم سیاه (منطقه‌ای که در پارکینسون آسیب می‌بیند) نشان داد.

محدودیت‌های مصرف محصولات لبنی

با وجود این یافته‌ها، باید توجه داشت که محصولات لبنی منبع مهمی از کلسیم، ویتامین D و سایر مواد مغذی ضروری هستند. کلسیم و ویتامین D برای حفظ استحکام استخوان‌ها حیاتی هستند، به‌ویژه برای افراد مبتلا به پارکینسون که در معرض خطر سقوط و شکستگی قرار دارند. بنابراین، به جای حذف کامل لبنیات، توصیه می‌شود بیماران با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنند و در صورت نیاز به مصرف، از لبنیات کم‌چرب و حاوی پروبیوتیک با احتیاط استفاده کنند.

غذاهای حاوی چربی‌های اشباع و کلسترول

مصرف بالای چربی‌های اشباع شده و کلسترول می‌تواند تأثیر منفی بر بیماران مبتلا به پارکینسون داشته باشد. غذاهای سرشار از چربی‌های اشباع شده شامل غذاهای فست‌فود، غذاهای آماده و پرچرب هستند که می‌توانند فعالیت آنتی‌اکسیدانی بدن را کاهش دهند. این غذاها همچنین می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و التهاب را افزایش دهند، که هر دو عامل می‌توانند به تشدید علائم پارکینسون منجر شوند.

غذاهای حاوی چربی‌های اشباع و ترانس، عملکرد مغزی را مختل کرده و علائم پارکینسون را بدتر می‌کنند. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف گوشت قرمز، کره، و سایر غذاهای پرچرب با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن قلبی مرتبط است و همچنین می‌تواند تهدیدی برای سلامت بیماران مبتلا به پارکینسون باشد. بنابراین، توصیه می‌شود از روش‌های پخت سالم‌تر مانند بخارپز کردن یا پختن در فر و استفاده از روغن‌های سالم‌تر مانند روغن زیتون استفاده شود.

غذاهای فرآوری شده و تأثیر آن‌ها بر میکروبیوم روده

غذاهای فرآوری شده یکی دیگر از دسته‌های مهم غذاهای مضر برای بیماران پارکینسون هستند. این دسته شامل مواردی مانند نوشابه‌های گازدار، غذاهای کنسروی، غلات صبحانه، بیکن، چیپس، آب‌نبات، غذاهای آماده و کیک‌های آماده می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف این غذاها می‌تواند با تسریع پیشرفت بیماری پارکینسون ارتباط داشته باشد.

مصرف مداوم غذاهای فرآوری شده می‌تواند منجر به افزایش نفوذپذیری روده و ایجاد دیس‌بیوز (عدم تعادل میکروارگانیسم‌ها درون یا بیرون بدن) شود. این وضعیت باعث رشد بیش از حد باکتری‌های مضر می‌شود که سموم عصبی تولید می‌کنند. محققان معتقدند این سموم می‌توانند وارد جریان خون شده و علائم گوارشی ایجاد کنند که به مری و حفره دهانی-حلقی نیز گسترش می‌یابند. در نتیجه، بیماران دچار دشواری در بلع، مشکلات گفتاری و کاهش حس بویایی می‌شوند، که همگی از علائم شایع در بیماری پارکینسون هستند.

علاوه بر این، غذاهای فرآوری شده معمولاً فیبر کمی دارند، که می‌تواند مشکل یبوست را که در بیماران پارکینسون شایع است، تشدید کند. همچنین، غذاهای بسته‌بندی شده اغلب حاوی نیتریت و نمک بالایی هستند که تأثیر منفی بر سلامت مغز می‌گذارند.

قند و شیرینی‌ها: تأثیر بر التهاب و متابولیسم مغز

مصرف زیاد قند و شیرینی‌ها نیز می‌تواند برای بیماران مبتلا به پارکینسون مضر باشد. قندهای ساده می‌توانند سطح گلوکز خون را به سرعت افزایش دهند و نوسانات شدید قند خون را به دنبال داشته باشند. این نوسانات برای مغز مضر بوده و به طور خاص در بیماران مبتلا به پارکینسون، می‌توانند علائم بیماری را تشدید کرده و به افزایش استرس اکسیداتیو در سلول‌های مغزی منجر شوند.

بسیاری از بیماران مبتلا به پارکینسون گزارش کرده‌اند که پس از مصرف مواد حاوی قند، علائم و نشانه‌های بیماری در آن‌ها شدت پیدا می‌کند. پژوهشگران دریافته‌اند که اگر افراد مبتلا به بیماری، قند خون ثابتی داشته باشند، نشانه‌ها و علامت‌های این بیماری با سرعت کمتری پیشرفت می‌کنند. همچنین، مصرف زیاد قند با التهاب سیستمیک مرتبط است که خود عاملی برای افزایش سرعت پیشرفت بیماری‌های عصبی محسوب می‌شود.

پروتئین و اسیدهای آمینه خاص: چالش‌ها با داروهای پارکینسون

مصرف بیش از حد پروتئین می‌تواند با داروهای پارکینسون تداخل ایجاد کند و جذب آن‌ها را کاهش دهد. این مسئله به‌ویژه در مورد لوودوپا، یکی از داروهای اصلی درمان پارکینسون، صادق است. مصرف بالای پروتئین می‌تواند با جذب لوودوپا رقابت کند و اثربخشی آن را کاهش دهد.

برخی اسیدهای آمینه خاص نیز ممکن است برای بیماران پارکینسون مشکل‌ساز باشند. غذاهای حاوی تیروزین بالا مانند قهوه، شکلات و پنیر، غذاهای حاوی فنیل‌آلانین زیاد، و غذاهای حاوی لوسین مانند گوشت قرمز ممکن است علائم بیماری را تشدید کنند. این امر به دلیل تداخل این اسیدهای آمینه با سنتز و جذب دوپامین، ماده شیمیایی مغزی که در پارکینسون کاهش می‌یابد، است.

با این حال، پروتئین نمی‌تواند به طور کلی حذف شود زیرا برای سلامت عمومی ضروری است. پزشکان ممکن است توصیه کنند که بیماران زمان‌بندی مصرف پروتئین خود را تنظیم کنند، به عنوان مثال، مصرف بیشتر پروتئین در شب و محدود کردن آن در طول روز، زمانی که اثربخشی دارو مهم‌تر است.

غذاهایی که جویدن آن‌ها دشوار است: چالش‌های بلع

دشواری در بلع و جویدن (دیسفاژی) یکی از علائم شایع بیماری پارکینسون است که با پیشرفت بیماری تشدید می‌شود. بیش از ۸۰ درصد بیماران مبتلا به پارکینسون در مراحلی از بیماری با مشکل بلع مواجه می‌شوند. این مشکل می‌تواند خطر خفگی را افزایش دهد و تغذیه را دشوار سازد.

بیماران مبتلا به پارکینسون باید از مصرف غذاهایی که جویدن آن‌ها سخت است، خودداری کنند. به جای غذاهای خام و سفت، می‌توان از روش‌های پخت مناسب برای نرم کردن غذاها استفاده کرد. پوره کردن سبزیجات و میوه‌ها، مانند پوره هویج و پوره سیب‌زمینی، می‌تواند گزینه‌های مناسبی باشد. همچنین، نوشیدن مایعات همراه با غذا می‌تواند به تسهیل بلع کمک کند.

برای گوشت نیز توصیه می‌شود به صورت قطعات کوچک و نرم تهیه شود تا بلع آن آسان‌تر باشد. این تغییرات ساده در آماده‌سازی غذا می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت تغذیه و کاهش خطر خفگی داشته باشد.

غذاهای اسیدی و تأثیر آن‌ها بر داروهای پارکینسون

برخی از بیماران مبتلا به پارکینسون پس از مصرف داروهای خود دچار حالت تهوع می‌شوند. مصرف غذاهای اسیدی مانند مرکبات و آب پرتقال می‌تواند این مشکل را تشدید کند. در صورتی که بیمار پس از مصرف دارو و غذا دچار تهوع می‌شود، ممکن است نیاز باشد مصرف غذاهای اسیدی محدود شود تا هم جذب دارو به خوبی انجام شود و هم علائم جانبی مانند تهوع کاهش یابد.

آب مرکبات، به‌ویژه آب پرتقال، جزو مواد غذایی است که می‌تواند برای بیماران مبتلا به پارکینسون مشکل‌ساز باشد. البته این محدودیت برای همه بیماران صدق نمی‌کند و میزان حساسیت افراد مختلف به غذاهای اسیدی متفاوت است. بنابراین، توصیه می‌شود بیماران علائم خود را زیر نظر داشته باشند و در صورت بروز مشکل، با پزشک خود مشورت کنند.

نتیجه‌گیری و توصیه‌های کلی

مدیریت رژیم غذایی یکی از ابعاد مهم کنترل بیماری پارکینسون است. اگرچه هنوز درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما با انتخاب‌های غذایی مناسب می‌توان به کاهش شدت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کرد. بر اساس پژوهش‌های موجود، توصیه می‌شود بیماران مبتلا به پارکینسون از مصرف محصولات لبنی کم‌چرب، غذاهای سرشار از چربی‌های اشباع شده، غذاهای فرآوری شده، غذاهای حاوی قند بالا، و غذاهایی که جویدن آن‌ها دشوار است، خودداری یا مصرف آن‌ها را محدود کنند.

همچنین، توجه به زمان‌بندی مصرف پروتئین در ارتباط با زمان مصرف دارو می‌تواند به افزایش اثربخشی درمان کمک کند. رژیم غذایی غنی از فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و امگا-۳ می‌تواند در کاهش التهاب و حفظ سلامت سیستم عصبی مؤثر باشد. با این حال، هر بیمار مبتلا به پارکینسون شرایط منحصر به فردی دارد و ممکن است به برخی مواد غذایی حساسیت بیشتری داشته باشد. بنابراین، مشاوره با پزشک و متخصص تغذیه برای تدوین یک برنامه غذایی شخصی‌سازی شده، ضروری است.

در نهایت، باید به خاطر داشت که هدف از تغییرات رژیم غذایی، بهبود کیفیت زندگی و مدیریت بهتر علائم است. ایجاد تعادل بین محدودیت‌های غذایی و لذت بردن از غذا، همراه با پیروی از توصیه‌های دارویی پزشک، می‌تواند به زندگی سالم‌تر و بهتر با بیماری پارکینسون کمک کند.

منبع:

www.healthline.com

www.medicalnewstoday.com

www.medicinenet.com

لیست پزشکان مرتبط:

دیدگاه و سوال خود را مطرح کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا