قرص بیسموت ساب سیترات | نحوه مصرف و عوارض
قرص بیسموت ساب سیترات به عنوان یک راهکار موثر برای مقابله با مشکلات گوارشی مطرح شده است. این دارو، که برای درمان انواعی از عارضه‌های گوارشی از جمله عفونت‌ها و ناراحتی‌های معده استفاده می‌شود، با توجه به خواص منحصر به فرد خود، توجه بسیاری از متخصصین و بیماران را به خود جلب کرده است.
بیسموت ساب سیترات، که گاهی اوقات به عنوان یک محافظ معده یا درمان‌کننده التهاب معده و روده شناخته می‌شود، می‌تواند در مقابله با مشکلاتی نظیر نفخ، سوزش سر دل و اسهال مفید باشد. این مقاله به بررسی دقیق ترکیبات، کاربردها و نحوه مصرف این دارو می‌پردازد، در حالی که سوالات رایج درباره ایمنی، عوارض جانبی و تداخلات دارویی آن را مورد توجه قرار می‌دهد.
با تمرکز بر ارائه اطلاعات دقیق و به روز، هدف ما راهنمایی شما برای استفاده بهینه و ایمن از بیسموت ساب سیترات در مدیریت مشکلات گوارشی است.
بیسموت ساب سیترات برای چیست؟
بیسموت ساب سیترات (Bismuth Subcitrate) یک داروی ضداسید و محافظت‌کننده مخاط معده است که برای درمان و تسکین علائم متعددی از مشکلات گوارشی استفاده می‌شود. این دارو اغلب برای مقابله با عارضه‌های زیر تجویز می‌گردد:
- سوءهاضمه و ناراحتی‌های معده: به کاهش احساس ناراحتی در ناحیه معده کمک می‌کند که ممکن است به دلیل سوءهاضمه یا مصرف بیش از حد مواد غذایی چرب و سنگین باشد.
- سوزش سر دل: عملکرد ضداسید آن می‌تواند به تسکین سوزش سر دل ناشی از ریفلاکس اسید معده به مری کمک کند.
- درمان عفونت‌های معده: به ویژه در مواردی که عفونت ناشی از باکتری Helicobacter pylori باشد، می‌تواند به کاهش علائم و درمان عفونت کمک کند.
- اسهال: بیسموت ساب سیترات می‌تواند در درمان اسهال ناشی از مسمومیت غذایی یا دیگر عوامل به کار رود.
علاوه بر این‌ها، بیسموت ساب سیترات یک اثر محافظتی بر روی دیواره معده و روده‌ها دارد، به این صورت که با ایجاد یک لایه محافظ روی مخاط معده، از آسیب رسیدن به آن توسط اسید معده و دیگر عوامل تحریک‌آمیز جلوگیری می‌کند. این دارو با تقویت مکانیزم‌های دفاعی بدن و کمک به ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده، در کاهش التهاب و تسریع روند بهبودی موثر است. بنابراین، استفاده از بیسموت ساب سیترات می‌تواند در موارد متعددی به عنوان بخشی از رژیم درمانی برای مشکلات گوارشی مفید واقع شود.
نحوه مصرف بیسموت ساب سیترات
مصرف صحیح بیسموت ساب سیترات اهمیت بالایی دارد تا از تأثیرگذاری مطلوب آن اطمینان حاصل شود و خطر عوارض جانبی به حداقل برسد. در ادامه، راهنمایی‌های کلیدی برای مصرف این دارو ارائه شده است:
1. دوز مصرفی:
- میزان دوز مصرفی بر اساس شرایط خاص بیمار، شدت علائم و توصیه‌های پزشک تعیین می‌شود.
- به طور معمول، برای بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال، دوز مصرفی می‌تواند متفاوت باشد و باید طبق دستورالعمل‌های پزشک یا راهنمای دارویی دقیق دنبال شود.
2. زمان مصرف:
- دارو معمولاً قبل از وعده‌های غذایی یا هنگام خواب تجویز می‌شود تا اثربخشی آن در حفاظت از معده افزایش یابد.
- اطمینان حاصل کنید که دارو را با فاصله مناسب از سایر داروها مصرف می‌کنید تا از تداخل دارویی جلوگیری شود.
3. نحوه مصرف:
- قرص‌ها باید به طور کامل بلعیده شوند و نباید جویده یا خرد شوند.
- همراه با مقدار کافی آب برای کمک به بلع راحت‌تر قرص و جلوگیری از تحریک مری مصرف شود.
4. مدت زمان درمان:
- مدت زمان مصرف دارو باید دقیقاً طبق تجویز پزشک باشد. از مصرف بیش از حد یا طولانی‌تر از دوره تجویز شده خودداری کنید.
5. نکات احتیاطی:
- در صورتی که باردار هستید یا قصد بارداری دارید، قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنید.
- اگر سابقه حساسیت به بیسموت یا هر یک از مواد تشکیل‌دهنده دیگر دارو را دارید، باید از مصرف آن خودداری کنید.
عوارض جانبی بیسموت ساب سیترات
بیسموت ساب سیترات معمولاً به خوبی تحمل می‌شود، اما مانند هر دارویی، ممکن است برخی از افراد عوارض جانبی را تجربه کنند. در ادامه، فهرستی از عوارض جانبی شایع و کمتر شایع ارائه شده است:
عوارض جانبی شایع:
- تغییر رنگ زبان: ممکن است زبان به رنگ سیاه یا قهوه‌ای تغییر کند، که این تغییر رنگ معمولاً موقتی است و پس از قطع دارو از بین می‌رود.
- تغییر رنگ مدفوع: مدفوع ممکن است به رنگ سیاه یا سبز تیره درآید، که ناشی از ترکیب بیسموت با سولفید در دستگاه گوارش است و نشان‌دهنده خون در مدفوع نیست.
- یبوست: این یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی است که ممکن است به دلیل خاصیت ضداسیدی دارو اتفاق بیفتد.
عوارض جانبی کمتر شایع:
- واکنش‌های آلرژیک: هر چند نادر، برخی افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک نظیر خارش، کهیر یا تورم صورت، زبان یا گلو را تجربه کنند.
- اختلالات عصبی: در موارد بسیار نادر، مصرف بلند مدت و با دوزهای بالا می‌تواند منجر به اختلالات عصبی مانند عدم تعادل یا سردرگمی شود.
- ناراحتی‌های گوارشی: علاوه بر یبوست، برخی افراد ممکن است ناراحتی‌های گوارشی دیگری نظیر نفخ، احساس سنگینی در معده یا دل‌پیچه را تجربه کنند.
توصیه‌های مهم:
- در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی ذکر شده یا سایر تغییرات ناخواسته در هنگام مصرف بیسموت ساب سیترات، مهم است که سریعاً با پزشک یا داروساز مشورت شود.
- برخی از عوارض جانبی ممکن است به مرور زمان و با ادامه مصرف دارو کاهش یابند یا از بین بروند. با این حال، ایمنی و سلامت بیمار همیشه باید در اولویت قرار گیرد.
به یاد داشته باشید که هدف از اطلاع‌رسانی در مورد عوارض جانبی، ترساندن شما نیست بلکه اطمینان حاصل کردن از این است که شما به طور مطلع تصمیم‌گیری کنید و در صورت نیاز به راهنمایی و کمک، به متخصصان مراجعه نمایید.
چه کسانی نباید از بیسموت ساب سیترات استفاده کنند؟
با وجود مزایای بیسموت ساب سیترات در درمان مشکلات گوارشی، برخی افراد باید از مصرف این دارو اجتناب کنند یا قبل از مصرف آن با پزشک مشورت کنند. در ادامه، دسته‌هایی از افراد که باید از مصرف این دارو خودداری کنند، ذکر شده‌اند:
- افراد با حساسیت به بیسموت: اگر سابقه حساسیت یا واکنش آلرژیک به بیسموت یا هر یک از ترکیبات بیسموت ساب سیترات را دارید، باید از مصرف این دارو خودداری کنید.
- بیماران با اختلالات خاص کلیوی: به دلیل اینکه بیسموت می‌تواند توسط کلیه‌ها دفع شود، افرادی که دچار نارسایی کلیوی یا اختلالات کلیوی هستند باید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت کنند.
- زنان باردار و شیرده: اگرچه تحقیقات محدودی در مورد اثرات بیسموت ساب سیترات بر زنان باردار و شیرده انجام شده است، توصیه می‌شود این دسته از زنان قبل از مصرف هر گونه دارویی با پزشک خود مشورت کنند.
- کودکان زیر ۱۲ سال: به طور کلی، مصرف بیسموت ساب سیترات برای کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نمی‌شود مگر آنکه توسط پزشک تجویز شده باشد.
- افرادی که داروهای خاص دیگری مصرف می‌کنند: بیسموت ساب سیترات ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد. بنابراین، اگر شما در حال حاضر داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) یا دیگر داروهای گوارشی مصرف می‌کنید، باید قبل از افزودن بیسموت ساب سیترات به رژیم درمانی خود با پزشک مشورت کنید.
مشورت با یک متخصص پزشکی قبل از شروع هر نوع درمان جدید بسیار مهم است تا از تداخلات دارویی احتمالی جلوگیری شود و اطمینان حاصل شود که درمان برای شما مناسب و ایمن است.
تداخلات دارویی بیسموت ساب سیترات
بیسموت ساب سیترات می‌تواند با چندین دارو تداخل داشته باشد. این تداخلات ممکن است اثربخشی داروها را کاهش دهد، عوارض جانبی را افزایش دهد یا اثرات ناخواسته جدیدی ایجاد کند. در ادامه، برخی از داروهایی که ممکن است با بیسموت ساب سیترات تداخل داشته باشند، آورده شده‌اند:
- آنتی‌بیوتیک‌ها: بیسموت می‌تواند جذب برخی آنتی‌بیوتیک‌ها مانند تتراسایکلین‌ها و فلوروکینولون‌ها را کاهش دهد، که ممکن است اثربخشی آنها را در درمان عفونت‌ها کاهش دهد.
- داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): همزمانی مصرف بیسموت ساب سیترات با NSAIDs ممکن است خطر ابتلا به عوارض گوارشی را افزایش دهد.
- داروهای ضد اسید و مکمل‌های حاوی کلسیم یا منیزیم: استفاده همزمان از بیسموت ساب سیترات با داروهای ضد اسید می‌تواند به تغییر در جذب و اثربخشی هر دو دارو منجر شود.
- داروهای دیابت: بیسموت ممکن است بر سطوح قند خون تأثیر بگذارد، بنابراین افرادی که داروهای دیابت مصرف می‌کنند باید تحت نظارت دقیق قرار گیرند.
- وارفارین و سایر داروهای ضد انعقاد: بیسموت می‌تواند با داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین تداخل داشته باشد و خطر خونریزی را افزایش دهد.
- پروبنسید و سایر داروهای درمان آرتریت نقرسی مزمن: پروبنسید که برای درمان آرتریت نقرسی مزمن استفاده می‌شود، ممکن است در حضور بیسموت، اثربخشی کاهش یابد.
- لوودوپا و داروهای دیگر برای پارکینسون: بیسموت ممکن است جذب لوودوپا، دارویی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شود، را کاهش دهد.
به یاد داشته باشید که این لیست کاملی از تمام تداخلات دارویی ممکن نیست. برای جلوگیری از تداخلات دارویی، مهم است که قبل از شروع هر نوع درمان جدید، از جمله مصرف بیسموت ساب سیترات، تمام داروهای مصرفی خود را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید.
قرص بیسموت و مترونیدازول
ترکیب قرص بیسموت و مترونیدازول اغلب در درمان عفونت‌های ناشی از باکتری Helicobacter pylori (H. pylori) که می‌تواند منجر به زخم‌های معده و دوازدهه شود، استفاده می‌شود. H. pylori یکی از دلایل اصلی زخم‌های پپتیک و برخی موارد گاستریت مزمن است. درمان عفونت H. pylori می‌تواند به پیشگیری از عود زخم‌ها، کاهش خطر ابتلا به سرطان معده، و بهبود علائم ناشی از زخم‌های پپتیک کمک کند.
چرا ترکیب بیسموت و مترونیدازول؟
- اثربخشی در برابر H. pylori: بیسموت دارای خاصیت ضدمیکروبی است و می‌تواند محیط معده را برای باکتری‌های H. pylori نامساعد کند، در حالی که مترونیدازول یک آنتی‌بیوتیک است که می‌تواند به طور موثر باکتری‌های H. pylori را از بین ببرد.
- کاهش مقاومت دارویی: استفاده از چند دارو به طور همزمان می‌تواند از توسعه مقاومت دارویی در باکتری‌ها جلوگیری کند، به این ترتیب افزایش اثربخشی درمان را به همراه دارد.
رژیم درمانی استاندارد برای H. pylori
درمان استاندارد H. pylori معمولاً شامل یک رژیم چهارگانه است که به عنوان “درمان چهارگانه” شناخته می‌شود و عبارت است از:
- بیسموت سابسالیسیلات: که به کاهش التهاب و ایجاد یک محیط نامناسب برای H. pylori کمک می‌کند.
- مترونیدازول: آنتی‌بیوتیکی که برای از بین بردن باکتری‌ها استفاده می‌شود.
- آنتی‌بیوتیک دیگری مانند کلاریترومایسین یا تتراسایکلین: برای افزایش اثربخشی در برابر H. pylori.
- مهارکننده پمپ پروتون (PPI): مانند امپرازول یا لانسوپرازول، که با کاهش تولید اسید معده، به بهبود زخم‌ها و افزایش اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها کمک می‌کند.
نکات مهم در استفاده
- مدت زمان درمان: درمان معمولاً بین 10 تا 14 روز ادامه دارد و مهم است که دوره درمانی به طور کامل دنبال شود تا از از بین رفتن کامل باکتری‌ها و جلوگیری از عود عفونت اطمینان حاصل شود.
- مراقبت‌های پس از درمان: پس از پایان دوره درمان، ممکن است آزمایش‌های تکراری برای اطمینان از ریشه‌کن شدن کامل باکتری H. pylori انجام شود.
- عوارض جانبی: هر دو دارو ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین باید در صورت بروز علائم ناخوشایند با پزشک مشورت شود.
مشورت با یک متخصص پزشکی برای تعیین بهترین رژیم درمانی بر اساس شرایط فردی و حساسیت‌های دارویی ضروری است.
مصرف بیسموت و امپرازول
ترکیب مصرف بیسموت و امپرازول اغلب در زمینه درمان عفونت‌های ناشی از باکتری Helicobacter pylori (H. pylori) در معده و رژیم‌های درمانی مرتبط با زخم‌های گوارشی استفاده می‌شود. این ترکیب بخشی از رویکرد درمانی موسوم به “درمان چهارگانه” است که برای اراده‌سازی این باکتری و کاهش علائم زخم‌های معده و دوازدهه طراحی شده است.
امپرازول
امپرازول یک مهارکننده پمپ پروتون (PPI) است که با کاهش تولید اسید در معده کار می‌کند. این کاهش در تولید اسید به بهبود زخم‌های معده و دوازدهه کمک می‌کند و محیطی را فراهم می‌آورد که در آن آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند به طور موثرتر علیه H. pylori عمل کنند.
بیسموت
بیسموت، به ویژه در فرم بیسموت سابسالیسیلات، خواص ضدمیکروبی دارد و می‌تواند به محافظت از مخاط معده و تسکین التهاب کمک کند. همچنین، بیسموت می‌تواند به ایجاد یک مانع محافظ بر روی زخم‌های معده کمک کند و به فرآیند ترمیم آنها سرعت ببخشد.
ترکیب بیسموت و امپرازول در درمان H. pylori
- اثربخشی ترکیبی: ترکیب امپرازول و بیسموت به عنوان بخشی از درمان چهارگانه برای H. pylori، اغلب شامل دو آنتی‌بیوتیک دیگر مانند کلاریترومایسین و مترونیدازول یا آموکسی‌سیلین است. این رژیم درمانی می‌تواند به از بین بردن باکتری، کاهش التهاب و پیشگیری از عود زخم‌های معده کمک کند.
- مدت زمان درمان: دوره درمان معمولاً بین 10 تا 14 روز است. مهم است که داروها طبق دستور پزشک مصرف شوند تا اطمینان حاصل شود که درمان به طور کامل انجام شده و خطر عود کاهش یابد.
- نظارت پزشکی: پیگیری و نظارت پزشکی پس از اتمام دوره درمان برای اطمینان از اراده‌سازی کامل H. pylori و بهبود زخم‌ها ضروری است.
نکات مهم و احتیاط‌ها
- عوارض جانبی: هر دو دارو می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، از جمله اختلالات گوارشی، سردرد و واکنش‌های آلرژیک. در صورت بروز علائم نگران‌کننده، باید با پزشک تماس گرفت.
- تداخلات دارویی: قبل از شروع هر داروی جدید، از جمله بیسموت و امپرازول، باید تمام داروهای فعلی و مکمل‌های مصرفی به پزشک اطلاع داده شود تا از تداخلات دارویی جلوگیری شود.
مشورت با پزشک قبل از شروع هر نوع درمان جدید برای اطمینان از انتخاب بهترین گزینه درمانی بر اساس شرایط فردی بسیار مهم است.
داروی بیسموت برای التهاب روده
بیسموت، به ویژه در فرم بیسموت سابسالیسیلات، گاهی اوقات برای درمان برخی از شرایط التهابی روده و ناراحتی‌های گوارشی استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند به کاهش التهاب و ارائه تسکین موقت از علائم ناشی از اختلالات گوارشی کمک کند. در ادامه، نحوه اثربخشی و کاربردهای بیسموت برای التهاب روده توضیح داده شده است:
اثربخشی بیسموت در التهاب روده
- خواص ضد التهابی: بیسموت سابسالیسیلات دارای خواص ضد التهابی است که می‌تواند به کاهش التهاب در روده کمک کند. این امر می‌تواند در مدیریت برخی از شرایط گوارشی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و ناراحتی‌های گوارشی مفید باشد.
- خواص ضدمیکروبی: بیسموت نیز دارای خواص ضدمیکروبی است که می‌تواند در درمان عفونت‌های ناشی از برخی باکتری‌ها، از جمله Helicobacter pylori، مفید باشد. این باکتری می‌تواند موجب التهاب و زخم‌های روده شود.
کاربردهای بیسموت برای التهاب روده
- درمان عفونت‌ها: بیسموت می‌تواند به عنوان بخشی از رژیم درمانی برای ارادیکیشن H. pylori استفاده شود، که می‌تواند به کاهش التهاب و پیشگیری از تشکیل زخم‌ها در روده کمک کند.
- کاهش علائم گوارشی: در مواردی از سندرم روده تحریک‌پذیر یا سایر شرایط التهابی روده، استفاده از بیسموت ممکن است به کاهش علائم مانند درد، نفخ و اسهال کمک کند.
- محافظت از مخاط روده: بیسموت می‌تواند با ایجاد یک لایه محافظ بر روی مخاط روده، به محافظت از دیواره‌های روده در برابر اسید و سایر مواد تحریک‌کننده کمک کند.
نکات مهم و احتیاط‌ها
- مشورت با پزشک: قبل از استفاده از بیسموت برای درمان التهاب روده یا هر شرایط گوارشی، مهم است که با پزشک مشورت شود تا اطمینان حاصل شود که این درمان برای شرایط خاص شما مناسب و ایمن است.
- عوارض جانبی و تداخلات دارویی: همچنین باید از عوارض جانبی احتمالی و تداخلات دارویی با سایر داروهایی که ممکن است در حال مصرف باشید، آگاه باشید.
بیسموت ممکن است یک انتخاب درمانی مفید برای برخی افراد با التهاب روده باشد، اما تصمیم‌گیری در مورد استفاده از آن باید با در نظر گرفتن تمام جوانب و تحت نظارت پزشک انجام شود.
آیا قرص بیسموت چاق کننده است؟
قرص بیسموت، به خصوص در فرم‌هایی مانند بیسموت سابسالیسیلات، به طور معمول به عنوان دارویی برای درمان مشکلات گوارشی مانند سوءهاضمه، ناراحتی معده، و عفونت‌های ناشی از Helicobacter pylori استفاده می‌شود. هیچ مدرک علمی معتبری وجود ندارد که نشان دهد قرص بیسموت می‌تواند موجب افزایش وزن یا چاقی شود.
افزایش وزن عموماً به عواملی مانند تغذیه، سطح فعالیت فیزیکی، سلامت کلی، و عوامل متابولیکی بستگی دارد. در برخی موارد، داروها می‌توانند بر وزن تأثیر بگذارند، اما این موضوع بیشتر به داروهایی مربوط می‌شود که بر سیستم هورمونی، اشتها، یا متابولیسم تأثیر می‌گذارند.
تفاوت قرص بیسموت ساب سیترات و بیسموت ساب سالیسیلات
قرص‌های بیسموت ساب‌سیترات و بیسموت سابسالیسیلات دو ترکیب دارویی متفاوت با کاربردهای مختلف هستند که هر دو شامل عنصر بیسموت هستند. در اینجا تفاوت‌های اصلی بین این دو نوع دارو توضیح داده شده است:
بیسموت ساب‌سیترات
- کاربرد: بیسموت ساب‌سیترات عمدتاً برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری Helicobacter pylori استفاده می‌شود، که می‌تواند منجر به زخم‌های معده و دوازدهه شود. این دارو اغلب بخشی از یک رژیم درمانی چندگانه است که شامل آنتی‌بیوتیک‌ها و مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI) می‌شود.
- عملکرد: بیسموت ساب‌سیترات به عنوان یک عامل ضدمیکروبی عمل می‌کند و می‌تواند به ایجاد یک محیط نامساعد برای رشد H. pylori در معده کمک کند.
بیسموت سابسالیسیلات
- کاربرد: بیسموت سابسالیسیلات بیشتر برای تسکین علائم مربوط به مشکلات گوارشی مانند سوءهاضمه، ناراحتی‌های معده، اسهال و سوزش سر دل استفاده می‌شود. این دارو همچنین می‌تواند در درمان اسهال ناشی از عفونت‌های میکروبی مفید باشد.
- عملکرد: بیسموت سابسالیسیلات علاوه بر اینکه خاصیت ضد میکروبی دارد، به عنوان یک ضداسید و محافظ مخاط معده نیز عمل می‌کند. این ترکیب می‌تواند به کاهش التهاب و ارائه یک لایه محافظ برای مخاط معده کمک کند.
تفاوت‌های کلیدی
- مواد فعال و کاربردها: اصلی‌ترین تفاوت بین این دو دارو در مواد فعال و کاربردهای آنها است. بیسموت ساب‌سیترات بیشتر برای درمان عفونت‌های H. pylori استفاده می‌شود، در حالی که بیسموت سابسالیسیلات برای تسکین گستره وسیع‌تری از علائم گوارشی به کار می‌رود.
- ترکیبات و ساختار: این دو دارو در ترکیبات و ساختار شیمیایی خود متفاوت هستند، که بر روی مکانیسم عملکرد و اثرات دارویی آنها تأثیر می‌گذارد.
انتخاب بین بیسموت ساب‌سیترات و بیسموت سابسالیسیلات باید بر اساس شرایط پزشکی خاص فرد و توصیه‌های پزشک انجام شود.
لیست پزشکان مرتبط:
مهران بابایی فومشیفوق تخصص گوارش و کبد بالغین | تهران- فرهاد زمانیفوق تخصص گوارش و کبد بالغین | تهران
- سید مؤید علویانفوق تخصص بیماریهای گوارش وکبد | تهران
- ناصر ابراهیمی دریانیفوق تخصص گوارش و کبد بالغین | تهران
- مهدی باباییفوق تخصص گوارش و کبد بالغین | تهران
- محسن امینیفوق تخصص گوارش و کبد بالغین | تهران
- رضا رشیدیفوق تخصص گوارش ، کبد و آندوسکوپی | تهران
- مهری پورآدینهفوق تخصص گوارش و کبد (آندوسکوپی، کولونوسکوپی، پلیپ روده و معده، بوتاکس) | تهران
- مهدی نیکخواهفوق تخصص گوارش و کبد | تهران
- سیده نازنین منصوری گیلانیفوق تخصص گوارش و کبد | تهران
