آمپول جنتامایسین – موارد مصرف و نحوه استفاده از آن

اگر برای درمان عفونت‌های شدید به بیمارستان مراجعه کرده باشید، احتمال زیادی وجود دارد که نام آمپول جنتامایسین را از زبان پزشک یا پرستار شنیده باشید. این داروی آنتی‌بیوتیک قوی، در خط مقدم مقابله با عفونت‌های باکتریایی مقاوم قرار دارد. اما آیا واقعاً می‌دانید که جنتامایسین برای چه بیماری‌هایی استفاده می‌شود، چگونه باید تزریق شود، و چه عوارضی ممکن است داشته باشد؟ اگر پزشک برای شما یا یکی از عزیزانتان این دارو را تجویز کرده، آگاهی کامل از نحوه عملکرد و مراقبت‌های لازم می‌تواند به کاهش عوارض و افزایش اثربخشی آن کمک کند.

در این مقاله تلاش می‌کنیم تمام اطلاعات موردنیاز درباره آمپول جنتامایسین را در اختیار شما بگذاریم. از موارد مصرف گرفته تا تداخلات دارویی و نکات مهم هنگام تزریق، همه آنچه باید بدانید اینجاست.

آمپول جنتامایسین چیست و چگونه عمل می‌کند؟

آمپول جنتامایسین یکی از داروهای آنتی‌بیوتیکی تزریقی از خانواده آمینوگلیکوزیدها است که برای درمان عفونت‌های جدی باکتریایی تجویز می‌شود. این دارو معمولاً زمانی استفاده می‌شود که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها اثر کافی نداشته باشند یا باکتری عامل بیماری نسبت به آن‌ها مقاوم شده باشد.

مکانیسم اثر جنتامایسین بر پایه مهار تولید پروتئین در سلول‌های باکتری است. این دارو به‌طور انتخابی به ریبوزوم‌های باکتریایی متصل می‌شود و جلوی ساخت پروتئین‌های حیاتی برای رشد و تکثیر باکتری را می‌گیرد. در نتیجه، باکتری‌ها ضعیف شده و به مرور از بین می‌روند.

Gentamicin injection is used to treat serious bacterial infections in many different parts of the body. Gentamicin belongs to the class of medicines known as aminoglycoside antibiotics. It works by killing bacteria or preventing their growth.

تزریق جنتامایسین برای درمان عفونت‌های باکتریایی جدی در بسیاری از قسمت‌های مختلف بدن استفاده می‌شود. جنتامایسین به دسته‌ای از داروها تعلق دارد که به عنوان آنتی‌بیوتیک‌های آمینوگلیکوزیدی شناخته می‌شوند. این دارو با کشتن باکتری‌ها یا جلوگیری از رشد آنها عمل می‌کند.

نکته مهم این است که جنتامایسین تنها روی برخی انواع خاص از باکتری‌ها موثر است؛ به‌ویژه باکتری‌های گرم منفی مانند اشریشیا کلی، سودوموناس و کلبسیلا. به همین دلیل، تجویز آن باید با تشخیص دقیق نوع عفونت و با در نظر گرفتن نتایج آزمایش‌های میکروبیولوژی انجام شود.

عنوان	توضیحات
نام دارو	جنتامایسین (Gentamicin)
شکل دارویی	آمپول تزریقی
گروه دارویی	آنتی‌بیوتیک – آمینوگلیکوزید
موارد مصرف	عفونت‌های شدید باکتریایی مانند عفونت خون، مجاری ادراری، شکم، استخوان
نحوه مصرف	تزریق داخل عضلانی یا وریدی، فقط با تجویز و تحت‌نظر پزشک
مکانیسم اثر	مهار سنتز پروتئین در باکتری و جلوگیری از رشد و تکثیر آن‌ها
دوزهای رایج	۸۰ میلی‌گرم در ۲ میلی‌لیتر، ۴۰ میلی‌گرم در ۱ میلی‌لیتر (بسته به تجویز)
موارد منع مصرف	حساسیت به داروهای آمینوگلیکوزید، نارسایی کلیوی شدید
عوارض شایع	افت شنوایی، آسیب کلیوی، سرگیجه، حالت تهوع
شرایط نگهداری	نگهداری در دمای زیر ۲۵ درجه سانتی‌گراد، دور از نور مستقیم
دسته‌بندی در بارداری	رده D (در صورت لزوم و با احتیاط توسط پزشک تجویز می‌شود)
نسخه لازم است؟	بله، فقط با نسخه پزشک قابل تهیه است

این دارو برای درمان عفونت‌هایی مانند سپسیس (عفونت خون)، عفونت‌های استخوان، مجاری ادراری پیچیده، و برخی موارد ذات‌الریه کاربرد دارد. به علت قدرت بالای آن، جنتامایسین اغلب در بیمارستان‌ها و تحت نظر پزشک استفاده می‌شود.

موارد مصرف آمپول جنتامایسین در بزرگسالان و کودکان

آمپول جنتامایسین به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک قوی، در درمان عفونت‌های شدید باکتریایی به‌کار می‌رود و موارد مصرف آن در بزرگسالان و کودکان با توجه به شدت عفونت، محل درگیری و سن بیمار متفاوت است. تشخیص دقیق و تجویز درست این دارو تنها باید توسط پزشک انجام شود، زیرا دوز و مدت درمان بر اساس شرایط بالینی تعیین می‌شود.

در بزرگسالان:

در افراد بزرگسال، جنتامایسین بیشتر در شرایط زیر تجویز می‌شود:

• عفونت‌های سیستم ادراری پیچیده: به‌ویژه در مواردی که باکتری‌ها به سایر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شده‌اند.
• سپسیس (عفونت خون): در بیماران بستری، برای مقابله با باکتری‌های گرم منفی خطرناک.
• عفونت‌های داخل شکمی: مانند پریتونیت، همراه با سایر آنتی‌بیوتیک‌ها.
• ذات‌الریه بیمارستانی: به‌ویژه در افرادی که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند.
• عفونت استخوان (استئومیلیت): در صورت تایید حساسیت باکتری به جنتامایسین.
• عفونت‌های پوستی یا زخم‌های عمیق: در برخی موارد انتخابی و تحت شرایط خاص.

در کودکان:

در نوزادان و کودکان، این دارو با دقت و دوز متفاوت‌تری استفاده می‌شود:

• عفونت‌های مادرزادی یا نوزادی: مانند سپسیس نوزادی، در ساعات اولیه تولد.
• عفونت ادراری شدید در کودکان: در مواردی که تب بالا و نشانه‌های عفونت کلیوی وجود دارد.
• ذات‌الریه شدید کودکان: به‌ویژه اگر بیمار به آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی پاسخ نداده باشد.
• مسمومیت‌های خونی باکتریایی: به‌عنوان بخشی از درمان ترکیبی با سایر داروها.

در مصرف این دارو برای کودکان، توجه به عملکرد کلیه و بررسی سطح دارو در خون بسیار مهم است، زیرا حساسیت بدن آن‌ها نسبت به دوزهای بالا بیشتر است و احتمال بروز عوارض جدی مانند آسیب شنوایی یا کلیوی وجود دارد.

آمپول جنتامایسین برای عفونت واژن

استفاده از آمپول جنتامایسین برای درمان عفونت واژن معمول نیست و تنها در شرایط بسیار خاص تجویز می‌شود. علت این موضوع، ماهیت عفونت‌های واژینال است که اغلب منشأ قارچی، ویروسی یا باکتری‌های خاصی مانند گاردنرلا واژینالیس دارند؛ میکروارگانیسم‌هایی که معمولاً به جنتامایسین حساس نیستند.

با این حال، در برخی موارد نادر که عفونت واژن شدید و مقاوم باشد یا با سایر عفونت‌های لگنی مانند عفونت التهابی لگن (PID) همراه شود و عامل بیماری‌زا، باکتری گرم منفی مقاوم باشد، ممکن است پزشک جنتامایسین را به‌عنوان بخشی از درمان ترکیبی در نظر بگیرد. این حالت بیشتر در بیمارستان و تحت نظر پزشک متخصص زنان یا عفونی انجام می‌شود.

نکات مهمی که باید بدانید:

• جنتامایسین به‌صورت تزریقی تجویز می‌شود و هیچ نوع مصرف موضعی (مانند شیاف یا کرم) از این دارو برای واژن وجود ندارد.
• برای درمان عفونت واژن، معمولاً آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی یا موضعی مانند مترونیدازول، کلیندامایسین یا داروهای ضدقارچ تجویز می‌شوند.
• تجویز خودسرانه آمپول جنتامایسین نه‌تنها بی‌اثر است، بلکه ممکن است عوارضی مانند آسیب کلیوی یا شنوایی ایجاد کند.

در نتیجه، اگر با علائمی مانند ترشح غیرطبیعی، خارش، بوی نامطبوع یا سوزش در ناحیه تناسلی مواجه هستید، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های لازم برای شناسایی دقیق نوع عفونت ضروری است. درمان مؤثر زمانی امکان‌پذیر است که علت بیماری به‌درستی شناسایی شود.

آمپول جنتامایسین در سرماخوردگی

استفاده از آمپول جنتامایسین در درمان سرماخوردگی توصیه نمی‌شود و از نظر پزشکی اقدامی نادرست و در بسیاری موارد بی‌اثر است. سرماخوردگی یک بیماری ویروسی است که عامل آن ویروس‌هایی مانند راینوویروس یا کروناویروس فصلی هستند. از آنجا که جنتامایسین یک آنتی‌بیوتیک است که فقط روی باکتری‌ها اثر می‌گذارد، هیچ نقشی در درمان ویروس‌ها ندارد.

برخی از افراد به‌اشتباه تصور می‌کنند که تزریق یک آنتی‌بیوتیک قوی مانند جنتامایسین می‌تواند روند بهبود سرماخوردگی را تسریع کند یا از بروز عوارض جلوگیری کند. اما واقعیت این است که این نوع مصرف، نه‌تنها فایده‌ای ندارد، بلکه می‌تواند باعث:

• افزایش مقاومت میکروبی در بدن شود،
• آسیب به کلیه یا سیستم شنوایی ایجاد کند (به‌ویژه در سالمندان یا کودکان)،
• و تعادل طبیعی فلور باکتریایی بدن را به‌هم بزند.

تنها در شرایطی خاص و به تشخیص پزشک، اگر عفونت باکتریایی ثانویه مانند برونشیت چرکی، سینوزیت شدید یا ذات‌الریه به‌دنبال سرماخوردگی ایجاد شود، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز گردد. حتی در این شرایط نیز معمولاً از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی با طیف مناسب استفاده می‌شود و جنتامایسین تنها در موارد پیچیده و بستری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پس اگر دچار علائم سرماخوردگی مانند آبریزش بینی، گلودرد، عطسه یا تب خفیف شده‌اید، بهتر است به جای تزریق بی‌دلیل آمپول، با پزشک مشورت کرده و از روش‌های درمان حمایتی مانند استراحت، مصرف مایعات، و استفاده از داروهای تب‌بر استفاده کنید.

نحوه تزریق آمپول جنتامایسین؛ عضلانی یا وریدی؟

آمپول جنتامایسین بسته به شرایط بالینی بیمار، به دو روش اصلی تزریق عضلانی (IM) یا تزریق وریدی (IV) قابل استفاده است. انتخاب روش تزریق به عواملی مانند شدت عفونت، وضعیت عمومی بیمار، سن، عملکرد کلیه‌ها و نوع مراقبت‌های درمانی بستگی دارد.

تزریق عضلانی:

• این روش بیشتر در بیماران سرپایی یا در مراکز درمانی بدون امکانات کامل بستری استفاده می‌شود.
• تزریق معمولاً در عضله باسن (گلوتئال) یا عضله ران انجام می‌شود.
• مزایا: سادگی اجرا، عدم نیاز به خط وریدی، جذب نسبتاً سریع دارو.
• موارد کاربرد: عفونت‌های خفیف تا متوسط در افراد بزرگسال که نیاز به بستری ندارند.

تزریق وریدی:

• روش ترجیحی در شرایط شدید یا اورژانسی، مانند سپسیس، ذات‌الریه بیمارستانی یا عفونت‌های پیچیده شکمی.
• دارو ممکن است به‌صورت مستقیم (تزریق آهسته) یا به‌صورت انفوزیون داخل سرم رقیق و تزریق شود.
• مزایا: کنترل بهتر سطح دارو در خون، جذب سریع‌تر، مناسب برای بیماران بستری.
• موارد کاربرد: نوزادان، سالمندان، بیماران با نارسایی کلیوی یا مواردی که نیاز به تنظیم دقیق دوز وجود دارد.

در هر دو روش، پایش سطح دارو در خون (در موارد مصرف طولانی‌مدت یا دوز بالا) اهمیت زیادی دارد، زیرا جنتامایسین می‌تواند به کلیه‌ها و شنوایی آسیب برساند. همچنین استفاده از این دارو باید حتماً تحت نظر پزشک و توسط پرسنل آموزش‌دیده انجام شود.

توجه: تزریق خودسرانه آمپول جنتامایسین در منزل بدون تجویز پزشک می‌تواند خطرناک باشد و توصیه نمی‌شود.

دوز مصرف جنتامایسین بر اساس نوع عفونت و وزن بیمار

تعیین دوز مناسب جنتامایسین یکی از حساس‌ترین مراحل درمان با این دارو است، چرا که مصرف نادرست آن می‌تواند به کلیه‌ها و سیستم شنوایی آسیب جدی وارد کند. مقدار مصرف جنتامایسین به دو عامل اصلی بستگی دارد: شدت و نوع عفونت و وزن دقیق بدن بیمار (بر حسب کیلوگرم). همچنین عملکرد کلیه‌ها نقش مهمی در تعیین دفعات تزریق دارد.

دوز استاندارد برای بزرگسالان:

• دوز معمول در عفونت‌های متوسط تا شدید:
  ۳ تا ۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز
  این مقدار می‌تواند به‌صورت تک‌دوز یا در دو تا سه دوز تقسیم شده تزریق شود.
  مثال: برای فردی با وزن ۷۰ کیلوگرم، دوز روزانه بین ۲۱۰ تا ۳۵۰ میلی‌گرم خواهد بود.
• عفونت‌های بسیار شدید مانند سپسیس یا عفونت‌های شکمی:
  اغلب دوزهای بالاتری نیاز است و در ترکیب با سایر آنتی‌بیوتیک‌ها تجویز می‌شود.

دوز در کودکان و نوزادان:

• نوزادان تازه متولدشده (۰ تا ۷ روزه):
  ۲.۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر ۱۲ ساعت یک بار.
• نوزادان بالای ۷ روز و کودکان:
  ۲ تا ۲.۵ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم، هر ۸ ساعت یک بار.
• در کودکان، تنظیم دقیق دوز بر اساس وزن و عملکرد کلیه بسیار حیاتی است و پایش سطح سرمی دارو نیز گاهی انجام می‌شود.

تنظیم دوز در نارسایی کلیه:

اگر بیمار دچار کاهش عملکرد کلیه باشد (مثلاً در بیماران دیابتی، سالمند یا دارای نارسایی کلیوی)، دوز باید با احتیاط بسیار زیاد و با در نظر گرفتن کلیرانس کراتینین تنظیم شود. در این بیماران گاهی فاصله بین تزریق‌ها افزایش می‌یابد یا دوز کمتری تجویز می‌شود.

🟡هشدار مهم:

مصرف جنتامایسین بدون پایش پزشکی می‌تواند منجر به تجمع دارو در بدن و بروز عوارضی مانند کاهش شنوایی، وزوز گوش یا آسیب کلیوی شود. تنظیم دوز دقیق، باید فقط توسط پزشک و با در نظر گرفتن وضعیت بالینی بیمار انجام شود.

عوارض آمپول جنتامایسین؛ از شایع‌ترین تا خطرناک‌ترین موارد

آمپول جنتامایسین، هرچند یک آنتی‌بیوتیک مؤثر برای درمان عفونت‌های شدید است، اما مصرف آن می‌تواند با عوارضی همراه باشد؛ به‌ویژه اگر بدون نظارت دقیق پزشکی یا در دوزهای نامناسب استفاده شود. آگاهی از این عوارض، به بیمار کمک می‌کند تا در صورت بروز نشانه‌های هشداردهنده، به‌موقع به پزشک مراجعه کند و از بروز آسیب‌های جدی پیشگیری شود.

✅ عوارض شایع‌تر و اغلب خفیف:

این عوارض معمولاً در بسیاری از بیماران دیده می‌شوند و اغلب با تنظیم دوز یا ادامه درمان بهبود می‌یابند:

• حالت تهوع یا استفراغ
• احساس سرگیجه یا سبکی سر
• درد یا التهاب در محل تزریق
• بی‌اشتهایی و طعم فلزی در دهان
• احساس خستگی یا بی‌حالی

⚠️ عوارض متوسط که نیاز به بررسی دارند:

اگر این نشانه‌ها ادامه پیدا کنند یا شدت بگیرند، لازم است سریعاً با پزشک مشورت شود:

• تغییر در دفعات یا حجم ادرار (نشان‌دهنده اختلال کلیوی)
• احساس فشار یا سنگینی در گوش
• اختلال در تعادل هنگام راه رفتن
• وزوز گوش یا کاهش شنوایی تدریجی
• تب، لرز یا درد عضلانی جدید

❗ عوارض نادر اما خطرناک و نیازمند توقف فوری دارو:

• آسیب کلیوی (نفروتوکسیسیته):
  کاهش توانایی کلیه در دفع مواد زاید، که خود را با کاهش ادرار، تورم یا افزایش سطح کراتینین در خون نشان می‌دهد.
• آسیب به شنوایی یا تعادل (اوتوتوکسیسیته):
  ممکن است به صورت دائم باشد؛ از جمله وزوز گوش، کاهش شنوایی یا احساس گیجی شدید.
• واکنش‌های آلرژیک شدید:
  مانند کهیر، تورم صورت یا گلو، تنگی نفس یا شوک آنافیلاکتیک (اگرچه نادر است، اما تهدیدکننده حیات است).

Gentamicin can harm your kidneys, and may also cause nerve damage or hearing loss, especially if you have kidney disease or use certain other medicines.

جنتامایسین می‌تواند به کلیه‌های شما آسیب برساند و همچنین ممکن است باعث آسیب عصبی یا کاهش شنوایی شود، به خصوص اگر بیماری کلیوی دارید یا از داروهای خاصی استفاده می‌کنید.

با وجود کارایی بالای جنتامایسین، مصرف آن باید با دقت بالا و توسط پزشک انجام شود. پایش منظم عملکرد کلیه‌ها و سیستم شنوایی به‌ویژه در بیماران سالمند، کودکان، یا کسانی که درمان طولانی‌مدت دارند، ضروری است. هرگونه علامت غیرمعمول باید جدی گرفته شود.

تداخل دارویی جنتامایسین با سایر داروها

جنتامایسین یکی از آنتی‌بیوتیک‌های قوی با پتانسیل ایجاد عوارض کلیوی و شنوایی است. به همین دلیل، مصرف هم‌زمان آن با برخی داروها می‌تواند خطر بروز این عوارض را افزایش دهد یا اثربخشی داروها را تغییر دهد. آگاهی از این تداخل‌ها به بیمار کمک می‌کند تا با پزشک خود در مورد داروهای مصرفی مشورت کند و از بروز مشکلات جدی پیشگیری شود.

نام دارو / گروه دارویی	نوع تداخل	توضیح خطر احتمالی
سیکلوسپورین	افزایش آسیب کلیوی	احتمال نارسایی کلیه در مصرف طولانی‌مدت یا دوز بالا
آمفوتریسین B	افزایش آسیب کلیوی	تشدید سمیت کلیوی، به‌ویژه در بیماران بستری
فوروزماید	افزایش آسیب شنوایی	ممکن است باعث کاهش شنوایی دائمی یا وزوز گوش شود
اتاکرینیک اسید	افزایش آسیب شنوایی	ریسک بالای اوتوتوکسیسیته، به‌ویژه در سالمندان
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)	افزایش سمیت کلیوی	اختلال در عملکرد کلیه، مخصوصاً در بیماران کم‌آب یا سالمند
وانکومایسین	تشدید سمیت کلیوی	در درمان ترکیبی استفاده می‌شود، ولی نیاز به پایش دقیق دارد
سفالوسپورین‌ها	افزایش آسیب کلیوی	ترکیب با جنتامایسین ممکن است باعث آسیب به کلیه شود
دیورتیک‌های قوی	افزایش غلظت پلاسمایی دارو	ریسک مسمومیت با جنتامایسین بالا می‌رود

داروهایی که خطر آسیب کلیوی (نفروتوکسیسیته) را افزایش می‌دهند:

• سیکلوسپورین (Cyclosporine)
  دارویی که در پیوند اعضا و برخی بیماری‌های خودایمنی تجویز می‌شود.
• آمفوتریسین B (Amphotericin B)
  یک داروی ضدقارچ قوی که ممکن است کلیه را تحت فشار قرار دهد.
• سفالوسپورین‌ها (مانند سفالکسین، سفتریاکسون)
  مصرف هم‌زمان ممکن است ریسک آسیب کلیوی را افزایش دهد.
• داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
  مانند ایبوپروفن و ناپروکسن؛ به‌ویژه در بیماران کم‌آب یا با عملکرد ضعیف کلیه.

داروهایی که خطر آسیب شنوایی (اوتوتوکسیسیته) را افزایش می‌دهند:

• فوروزماید (Furosemide)
  داروی مدر که در نارسایی قلبی و فشارخون بالا استفاده می‌شود.
• اتاکرینیک اسید (Ethacrynic acid)
  دیگر داروی مدر قوی که همراه با جنتامایسین ممکن است به حلزون گوش آسیب بزند.

داروهایی که ممکن است اثربخشی یا سمیت جنتامایسین را تغییر دهند:

• وانکومایسین (Vancomycin)
  مصرف هم‌زمان با جنتامایسین در برخی درمان‌ها رایج است، اما نیاز به پایش دقیق کلیه دارد.
• دیورتیک‌های قوی
  باعث افزایش غلظت جنتامایسین در خون شده و ریسک مسمومیت را بالا می‌برند.

توصیه‌های مهم:

• پیش از شروع مصرف جنتامایسین، فهرست تمام داروهای مصرفی خود را (حتی داروهای گیاهی یا بدون نسخه) به پزشک ارائه دهید.
• در صورت نیاز به ترکیب دارویی خاص، پزشک ممکن است دوز جنتامایسین را تنظیم کرده و عملکرد کلیه‌ها را به‌طور منظم پایش کند.
• از مصرف خودسرانه داروهای ضدالتهاب، مسکن یا آنتی‌بیوتیک هم‌زمان با جنتامایسین خودداری کنید.

آیا مصرف جنتامایسین در بارداری و شیردهی بی‌خطر است؟

مصرف جنتامایسین در دوران بارداری و شیردهی نیاز به دقت و بررسی دقیق دارد. این دارو در گروه D طبقه‌بندی شده است؛ به این معنا که شواهدی از آسیب احتمالی به جنین در انسان وجود دارد، اما در برخی شرایط خاص، فواید درمانی آن ممکن است بر خطرات احتمالی غلبه کند.

مصرف در دوران بارداری:

• خطر اصلی جنتامایسین در بارداری، احتمال آسیب به گوش جنین (اوتوتوکسیسیته) است؛ یعنی ممکن است بر رشد سیستم شنوایی جنین اثر بگذارد.
• این دارو از جفت عبور می‌کند و در صورت مصرف در دوزهای بالا یا طولانی‌مدت، خطر بالقوه برای جنین وجود دارد.
• با این حال، در مواردی مانند عفونت‌های شدید و تهدیدکننده جان مادر، مانند سپسیس یا عفونت لگنی پیچیده، پزشک ممکن است با احتیاط و تحت نظارت دقیق از جنتامایسین استفاده کند.

مصرف در دوران شیردهی:

• جنتامایسین به مقدار بسیار کم وارد شیر مادر می‌شود و جذب گوارشی آن در نوزادان ضعیف است.
• با این حال، به دلیل حساسیت بدن نوزاد به آنتی‌بیوتیک‌ها، در صورت تجویز این دارو در دوران شیردهی، پزشک معمولاً وضعیت نوزاد را به‌دقت پیگیری می‌کند.
• در اغلب موارد، ادامه شیردهی مجاز است اما ممکن است پزشک توصیه کند فاصله‌ای بین تزریق دارو و شیردهی رعایت شود.

اگر در دوران بارداری یا شیردهی به عفونت شدید مبتلا شده‌اید، هیچ دارویی از جمله جنتامایسین نباید بدون مشورت تخصصی مصرف شود؛ حتی اگر پیش‌تر توسط پزشک دیگری تجویز شده باشد.

---

پاسخ به پرسش‌های رایج درباره آمپول جنتامایسین