سرطان پوست چیست؟ علل، علائم و روش‌های درمان آن
آیا می‌دانستید که پوست، بزرگترین عضو بدن شما، هر روز در برابر خطرات مختلفی قرار می‌گیرد؟ یکی از بزرگترین تهدیدها برای سلامت پوست، سرطان پوست است که هر ساله میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این حال، خبر خوب این است که با آگاهی و پیشگیری، می‌توان به طور قابل توجهی از خطر ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد.
در این مقاله، به بررسی راهکارهای موثر پیشگیری از سرطان پوست خواهیم پرداخت و نشان خواهیم داد که چگونه می‌توانید با چند تغییر ساده در سبک زندگی خود، از این خطر بزرگ دوری کنید.
انواع سرطان پوست
سرطان پوست به دو دسته اصلی بر اساس نوع سلول‌های درگیر تقسیم می‌شود:
سرطان کراتینوسیت
این دسته شامل دو نوع اصلی سرطان پوست است: کارسینوم سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی. این نوع سرطان‌ها بیشتر در مناطقی از بدن که در معرض آفتاب قرار دارند، مانند سر و گردن، رخ می‌دهند. گرچه این نوع سرطان‌ها معمولاً کمتر از سایر انواع سرطان‌ها به نقاط دیگر بدن گسترش می‌یابند و کمتر تهدید کننده زندگی هستند، در صورت عدم درمان می‌توانند رشد کرده و به سایر قسمت‌های بدن سرایت کنند.
ملانوما
ملانوما از سلول‌هایی به نام ملانوسیت که مسئول رنگ پوست هستند، ایجاد می‌شود. این نوع سرطان می‌تواند از خال‌های خوش‌خیم شروع شود و در هر نقطه از بدن بروز کند. در مردان، این خال‌ها بیشتر در ناحیه سینه و پشت، و در زنان بیشتر در ناحیه پاها ایجاد می‌شوند. ملانوما اگر زود تشخیص و درمان شود، می‌تواند به طور کامل درمان شود، اما در صورت عدم درمان، ممکن است به سایر نقاط بدن گسترش یابد و درمان آن سخت‌تر شود. این نوع سرطان بیشتر از سرطان‌های پایه و سلول سنگفرشی گسترش می‌یابد.
سایر ضایعات پوستی
علاوه بر دو نوع اصلی سرطان پوست، برخی ضایعات پوستی وجود دارند که اگرچه خودشان سرطان محسوب نمی‌شوند، اما ممکن است به سرطان تبدیل شوند:
- کراتوز اکتینیک: لکه‌های قرمز یا صورتی که پیش‌سرطانی محسوب می‌شوند و در صورت عدم درمان ممکن است به کارسینوم سلول سنگفرشی تبدیل شوند.
- کارسینوم سلول بازال: شایع‌ترین نوع سرطان پوست است و حدود 90 درصد موارد را شامل می‌شود. این توده‌های با رشد کند معمولاً در ناحیه سر و گردن ظاهر می‌شوند.
- کارسینوم سلول سنگفرشی: این نوع سرطان در لایه‌های بیرونی پوست ایجاد می‌شود و معمولاً تهاجمی‌تر از سرطان سلول بازال است، به صورت ضایعات قرمز و پوسته پوسته روی پوست ظاهر می‌شود.
علت‌های سرطان پوست
سرطان پوست زمانی رخ می‌دهد که جهش در DNA سلول‌های پوستی ایجاد شود، که منجر به رشد غیرقابل کنترل این سلول‌ها و تشکیل توده‌های سرطانی می‌شود. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید یا تخت‌های برنزه از عوامل اصلی ایجاد سرطان‌های سلول بازال و سنگفرشی هستند. همچنین، تماس طولانی‌مدت با مواد شیمیایی مولد سرطان، اسکارهای سوختگی یا زخم، و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌تواند به سرطان سلول سنگفرشی منجر شود.
علت دقیق ملانوما هنوز مشخص نیست، اما مانند سایر سرطان‌های پوست، اشعه UV نقش مهمی در ایجاد آن دارد. ملانوما می‌تواند در قسمت‌هایی از بدن که به طور معمول در معرض نور خورشید نیستند نیز ایجاد شود.
علائم سرطان پوست
تغییرات غیرمعمول در پوست می‌تواند نشانه‌ای از سرطان پوست باشد. برخی از علائمی که باید مراقب آن‌ها باشید عبارتند از:
- ضایعات پوستی: ایجاد خال جدید، رشد غیرمعمول، برآمدگی، زخم، یا لکه‌ای که از بین نمی‌رود.
- عدم تقارن: دو نیمه ضایعه یا خال یکسان نیستند.
- حاشیه‌های نامنظم: لبه‌های ضایعه نامنظم یا دندانه‌دار هستند.
- رنگ غیرعادی: لکه پوستی با رنگ غیرمعمول مانند سفید، صورتی، سیاه، آبی یا قرمز.
- قطر: لکه‌هایی که بزرگتر از یک چهارم اینچ هستند.
- تغییرات پیوسته: تغییر در اندازه، رنگ یا شکل خال‌ها.
با شناخت علائم و توجه به تغییرات پوست، می‌توانید زودتر این نوع سرطان‌ها را تشخیص داده و به موقع برای درمان اقدام کنید. این آگاهی می‌تواند به شما کمک کند تا در مراحل اولیه بیماری را شناسایی کرده و از گسترش آن جلوگیری کنید.
عوامل خطر سرطان پوست
سرطان پوست می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار گیرد که برخی از آن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. در زیر، به بررسی دقیق و مفصل این عوامل پرداخته‌ایم تا بتوانید بهتر از پوست خود محافظت کنید.
سابقه خانوادگی سرطان پوست
اگر در خانواده شما افرادی هستند که به سرطان پوست مبتلا شده‌اند، احتمال ابتلای شما نیز افزایش می‌یابد. وجود سابقه خانوادگی نشان‌دهنده وجود ژنتیک‌های خاصی است که می‌تواند شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص
برخی مواد شیمیایی مانند ترکیبات آرسنیک، رادیوم و کئروزوت می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند. افرادی که در محیط‌های کاری یا زندگی خود در معرض این مواد قرار دارند، باید مراقب باشند و از تدابیر حفاظتی استفاده کنند.
تابش‌های درمانی
برخی درمان‌های خاص مانند درمان‌های آکنه یا اگزما با استفاده از تابش می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند. این تابش‌ها ممکن است به DNA سلول‌های پوست آسیب زده و باعث جهش‌های ژنتیکی شوند که منجر به سرطان می‌شود.
اشعه ماوراء بنفش (UV)
قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید، لامپ‌های برنزه و اطاقک‌های برنزه کردن می‌تواند به شدت خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. اشعه UV باعث آسیب به DNA سلول‌های پوست می‌شود که می‌تواند منجر به جهش‌های ژنتیکی و تشکیل تومورهای سرطانی شود.
آب و هوای آفتابی و گرم
زندگی در مناطق آفتابی و گرم یا در ارتفاعات بالا نیز می‌تواند خطر سرطان پوست را افزایش دهد. این نوع مناطق تابش بیشتری از اشعه UV دارند که می‌تواند باعث آسیب به پوست شود.
فعالیت‌های فضای باز
افرادی که به طور مرتب در فضای باز کار می‌کنند یا فعالیت‌های ورزشی در فضای باز دارند، بیشتر در معرض تابش مستقیم خورشید قرار می‌گیرند و در نتیجه خطر ابتلای آن‌ها به سرطان پوست افزایش می‌یابد.
سابقه آفتاب‌سوختگی شدید
اگر در گذشته آفتاب‌سوختگی شدید داشته‌اید، به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی، احتمال ابتلا به سرطان پوست در شما افزایش می‌یابد. آفتاب‌سوختگی‌های مکرر می‌تواند به DNA پوست آسیب برساند و زمینه‌ساز بروز سرطان باشد.
خال‌های متعدد و غیرمعمول
داشتن خال‌های متعدد، بزرگ یا نامنظم می‌تواند خطر سرطان پوست را افزایش دهد. خال‌های غیرعادی ممکن است به مرور زمان سرطانی شوند و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند.
پوست کم‌رنگ یا کک و مک‌دار
افرادی که پوست کم‌رنگ یا کک و مک‌دار دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. این نوع پوست‌ها به دلیل کمبود ملانین، بیشتر در معرض آسیب اشعه UV قرار می‌گیرند.
موهای بور یا قرمز طبیعی
داشتن موهای بور یا قرمز نیز می‌تواند نشانه‌ای از افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست باشد. این افراد معمولاً پوست حساسی دارند که به راحتی آفتاب‌سوختگی می‌شود.
چشم‌های آبی یا سبز
چشم‌های آبی یا سبز نیز می‌تواند نشانه‌ای از حساسیت بیشتر پوست به اشعه UV باشد. این افراد باید بیشتر مراقب باشند و از کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالا استفاده کنند.
ضایعات پوستی پیش‌سرطانی
داشتن ضایعات پوستی پیش‌سرطانی، مانند کراتوز اکتینیک، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. این ضایعات باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند و درمان شوند.
سیستم ایمنی ضعیف
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند مبتلایان به HIV یا افرادی که پیوند اعضا انجام داده‌اند و از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. سیستم ایمنی ضعیف نمی‌تواند به خوبی با سلول‌های سرطانی مبارزه کند و احتمال رشد و گسترش سرطان افزایش می‌یابد.
بیشتر بخوانید:
مزوتراپی صورت چه فواید، کاربردها و عوارضی دارد؟
با آگاهی از این عوامل خطر و انجام اقدامات پیشگیرانه، می‌توانید به طور موثری از خود در برابر سرطان پوست محافظت کنید. استفاده از کرم‌های ضد آفتاب، پوشیدن لباس‌های محافظ و اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش مستقیم خورشید، از جمله این اقدامات هستند. همچنین، معاینات دوره‌ای توسط پزشک می‌تواند در تشخیص زودهنگام و درمان موثر سرطان پوست بسیار کمک‌کننده باشد.
چگونه سرطان پوست تشخیص داده می‌شود؟
اگر متوجه لکه‌ها یا رشدهای مشکوکی روی پوست خود شدید یا تغییراتی در لکه‌های موجود مشاهده کردید، بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. پزشک ابتدا پوست شما را معاینه می‌کند و در صورت نیاز، شما را به متخصص پوست ارجاع می‌دهد. در ادامه، فرآیند تشخیص سرطان پوست به صورت گام به گام توضیح داده شده است:
معاینه بالینی
پزشک یا متخصص پوست، ناحیه مشکوک را از نظر شکل، اندازه، رنگ و بافت بررسی می‌کند. آن‌ها به دنبال علائمی همچون پوسته‌پوسته شدن، خونریزی، یا خشکی تکه‌های پوست خواهند بود.
نمونه‌برداری (بیوپسی)
اگر پزشک احتمال سرطان را بدهد، ممکن است از ناحیه مشکوک نمونه‌برداری کند. در این روش ساده و ایمن، بخشی از ناحیه مشکوک برداشته شده و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. این آزمایش می‌تواند تعیین کند که آیا سلول‌های سرطانی در ناحیه وجود دارد یا خیر.
آزمایشات تکمیلی
در صورت تأیید سرطان پوست، ممکن است نیاز به انجام آزمایشات تکمیلی برای تعیین میزان پیشرفت و گسترش سرطان باشد. این آزمایشات می‌تواند شامل تصویربرداری‌های مختلف و آزمایشات خون باشد.
مراحل سرطان پوست
پزشکان برای تعیین مرحله یا شدت سرطان پوست، اندازه تومور، گسترش آن به غدد لنفاوی و یا سایر قسمت‌های بدن را بررسی می‌کنند. سرطان‌های پوست به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: سرطان‌های پوست غیرملانوم و ملانوم.
مراحل سرطان پوست غیرملانوم
این دسته شامل سرطان‌های سلول بازال و سلول سنگفرشی است.
- مرحله 0: سلول‌های غیرطبیعی تنها در لایه بیرونی پوست (اپیدرم) قرار دارند و به عمق پوست نفوذ نکرده‌اند.
- مرحله I: سرطان ممکن است به لایه دوم پوست (درم) گسترش یافته باشد، اما اندازه آن کمتر از دو سانتی‌متر است.
- مرحله II: تومور بزرگتر از دو سانتی‌متر است اما به مناطق مجاور یا غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
- مرحله III: سرطان به بافت‌ها یا استخوان‌های مجاور گسترش یافته و اندازه تومور بزرگتر از سه سانتی‌متر است.
- مرحله IV: سرطان به فراتر از محل اولیه تومور، به غدد لنفاوی و سایر بافت‌ها یا استخوان‌ها گسترش یافته است. اندازه تومور نیز بزرگتر از سه سانتی‌متر است.
مراحل ملانوما
ملانوما که نوع خطرناک‌تر سرطان پوست است، دارای مراحل زیر می‌باشد:
- مرحله 0: این نوع سرطان تنها در لایه بیرونی پوست (اپیدرم) قرار دارد و به عمق نفوذ نکرده است.
- مرحله I: سرطان به لایه دوم پوست (درم) گسترش یافته، اما همچنان کوچک است.
- مرحله II: سرطان به فراتر از محل اصلی تومور گسترش نیافته، اما بزرگتر و ضخیم‌تر شده است و ممکن است علائمی نظیر پوسته‌پوسته شدن یا خونریزی را نشان دهد.
- مرحله III: سرطان به غدد لنفاوی یا بافت‌های مجاور گسترش یافته است.
- مرحله IV: این مرحله پیشرفته‌ترین مرحله ملانوما است که در آن سرطان به غدد لنفاوی، اندام‌ها یا بافت‌های دورتر از محل اصلی گسترش یافته است.
سرطان عودکننده
سرطانی که پس از درمان باز می‌گردد را سرطان عودکننده می‌نامند. افرادی که قبلاً به سرطان پوست مبتلا شده‌اند، در معرض خطر عود مجدد هستند. به همین دلیل، مراقبت‌های پس از درمان و خودآزمایی‌های منظم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.
درمان سرطان پوست
تشخیص سرطان پوست مرحله اول در راه بهبودی است، اما برنامه درمانی که پس از آن اجرا می‌شود، می‌تواند بسته به عوامل مختلفی مانند اندازه، محل، نوع و مرحله سرطان متفاوت باشد. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما پس از بررسی این عوامل، ممکن است یک یا چند روش درمانی زیر را توصیه کند. در ادامه، هر یک از این روش‌ها به تفصیل شرح داده شده است:
سرما درمانی (کریوتراپی)
این روش شامل استفاده از نیتروژن مایع برای منجمد کردن و تخریب بافت سرطانی است. با این کار، سلول‌های سرطانی منجمد شده و سپس با ذوب شدن از بین می‌روند. سرما درمانی اغلب برای ضایعات سرطانی کوچک یا ضایعات پیش‌سرطانی مانند کراتوز اکتینیک استفاده می‌شود.
جراحی برش
در این روش، پزشک با استفاده از ابزارهای جراحی، توده سرطانی و بخشی از پوست سالم اطراف آن را برداشته و زخم را بخیه می‌زند. این روش به ویژه برای توده‌های بزرگتر یا توده‌هایی که در نواحی حساس بدن قرار دارند، موثر است.
جراحی موس (Mohs)
جراحی موس شامل برداشتن لایه به لایه از توده سرطانی است. هر لایه زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا زمانی که هیچ سلول سرطانی باقی نماند. این روش دقیق باعث می‌شود که بیشترین مقدار بافت سالم حفظ شود و برای سرطان‌های پوست صورت و نواحی حساس بسیار مناسب است.
کورتاژ و الکترودسیکیشن
در این روش، از یک تیغه بلند به شکل قاشق برای خراشیدن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. سپس سلول‌های باقیمانده با استفاده از سوزن برقی سوزانده می‌شوند. این روش معمولاً برای توده‌های کوچک و سطحی به کار می‌رود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی می‌تواند به صورت خوراکی، موضعی یا تزریقی (با سوزن یا IV) انجام شود. داروهای شیمی درمانی به هدف تخریب سلول‌های سرطانی و جلوگیری از رشد و گسترش آن‌ها عمل می‌کنند. این روش برای سرطان‌های پیشرفته‌تر و زمانی که سرطان به سایر نقاط بدن گسترش یافته باشد، مفید است.
فوتودینامیک تراپی
این روش شامل استفاده از داروهای حساس به نور است که به سلول‌های سرطانی تزریق می‌شوند. سپس از نور لیزر برای فعال کردن این داروها و تخریب سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. فوتودینامیک تراپی برای درمان ضایعات سطحی و بعضی از انواع سرطان‌های پوست موثر است.
پرتودرمانی
در پرتودرمانی، از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس برای تخریب سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. این روش برای بیمارانی که نمی‌توانند جراحی انجام دهند یا برای توده‌هایی که در نواحی حساس و غیرقابل جراحی قرار دارند، مناسب است.
درمان بیولوژیکی
در این روش، از مواد بیولوژیکی یا داروهایی که سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کنند، استفاده می‌شود تا بدن به طور طبیعی با سلول‌های سرطانی مبارزه کند. این درمان می‌تواند شامل تزریق داروهای بیولوژیکی یا استفاده از آن‌ها به صورت موضعی باشد.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی شامل استفاده از داروها یا کرم‌هایی است که به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند تا سلول‌های سرطانی را شناسایی و نابود کنند. این روش به ویژه برای ملانوم و سرطان‌های پوست پیشرفته مفید است.
انتخاب روش درمانی
انتخاب روش درمانی بستگی به وضعیت خاص شما دارد. پزشک شما بر اساس اندازه و محل توده، نوع سرطان، مرحله بیماری و وضعیت کلی سلامت شما، بهترین روش را پیشنهاد می‌کند. در برخی موارد، ترکیبی از روش‌های درمانی برای دستیابی به بهترین نتایج استفاده می‌شود.
مراقبت‌های پس از درمان
پس از اتمام درمان، مراقبت‌های پس از درمان و پیگیری‌های منظم با پزشک بسیار اهمیت دارد. شما باید به دقت پوست خود را بررسی کرده و هر گونه تغییرات مشکوک را فوراً گزارش دهید. استفاده از کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالا و پوشیدن لباس‌های محافظ نیز برای جلوگیری از عود مجدد سرطان پوست توصیه می‌شود.
راهکارهای پیشگیری از سرطان پوست
سرطان پوست یکی از شایع‌ترین انواع سرطان‌هاست، اما با رعایت نکات پیشگیرانه می‌توان به میزان قابل توجهی از خطر ابتلا به آن کاست. در ادامه به برخی از مهم‌ترین راهکارهای پیشگیری از سرطان پوست پرداخته شده است:
اجتناب از منابع مصنوعی اشعه ماورا بنفش
- تخت‌های برنزه و چراغ‌های خورشیدی: استفاده از تخت‌های برنزه و چراغ‌های خورشیدی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. این منابع اشعه ماورا بنفش می‌توانند به DNA سلول‌های پوست آسیب بزنند و باعث بروز سرطان شوند.
محدود کردن زمان قرارگیری در معرض نور خورشید
- ساعات اوج تابش آفتاب: از قرار گرفتن در معرض نور شدید آفتاب بین ساعات 10 صبح تا 4 بعدازظهر خودداری کنید. در این ساعات، اشعه ماورا بنفش خورشید قوی‌تر و خطرناک‌تر است.
استفاده از محافظت‌های مناسب
- ضد آفتاب: حداقل 30 دقیقه قبل از بیرون رفتن از منزل، از ضد آفتاب با ضریب محافظت در برابر آفتاب (SPF) 30 یا بالاتر استفاده کنید. ضد آفتاب را هر دو ساعت یک بار یا بعد از شنا و تعریق تجدید کنید.
- بالم لب: بالم لب با SPF 30 یا بالاتر را فراموش نکنید، زیرا لب‌ها نیز در معرض خطر آفتاب‌سوختگی هستند.
استفاده از پوشش‌های محافظ
- کلاه لبه‌دار: در ساعات روز که بیرون هستید، از کلاه لبه‌دار استفاده کنید تا پوست صورت، گوش‌ها و گردن خود را از نور خورشید محافظت کنید.
- عینک آفتابی: از عینک آفتابی استفاده کنید که 100 درصد از UVB و UVA محافظت می‌کند. عینک آفتابی می‌تواند از چشم‌ها و پوست اطراف آن در برابر آسیب اشعه ماورا بنفش محافظت کند.
بررسی منظم پوست
- خودآزمایی منظم: به طور منظم پوست خود را بررسی کنید و هر گونه تغییرات مانند رشد یا لکه‌های جدید، تغییرات در اندازه، شکل یا رنگ خال‌ها را یادداشت کنید. اگر متوجه هرگونه تغییر مشکوک شدید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- معاینات پزشکی منظم: حتی اگر هیچ علامت مشکوکی مشاهده نمی‌کنید، معاینات منظم توسط پزشک می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان سریع سرطان پوست کمک کند.
اهمیت شناسایی و درمان به موقع
تشخیص زودهنگام سرطان پوست می‌تواند به بهبود چشم‌انداز طولانی‌مدت شما کمک کند. در صورت شناسایی و درمان به موقع، بسیاری از انواع سرطان پوست می‌توانند به طور کامل درمان شوند و از گسترش به سایر قسمت‌های بدن جلوگیری شود.
اقدامات تکمیلی برای محافظت بیشتر
- لباس‌های محافظ: پوشیدن لباس‌های بلند و بافت متراکم می‌تواند به محافظت بیشتر پوست شما در برابر اشعه ماورا بنفش کمک کند.
- محیط‌های سایه‌دار: در زمان‌هایی که در فضای باز هستید، سعی کنید در محیط‌های سایه‌دار قرار بگیرید.
- اطلاع‌رسانی و آموزش: آگاهی از خطرات اشعه ماورا بنفش و آموزش‌های لازم به خانواده و دوستان می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پوست کمک کند.
جمع‌بندی
سرطان پوست، اگر به موقع تشخیص داده شود، در بسیاری از موارد قابل درمان است. با آگاهی از روش‌های مختلف درمانی و مشورت با پزشک، می‌توانید بهترین تصمیم را برای سلامت خود بگیرید. با پیگیری دقیق و مراقبت‌های مناسب، می‌توان بهبودی کامل را تجربه کرد و از بروز مجدد سرطان جلوگیری نمود.
لیست پزشکان مرتبط:
محمدجواد نخعیمتخصص پوست و مو | تهران- پروین منصوریمتخصص پوست و مو | تهران
- شیدا شمسمتخصص پوست و مو | تهران
- ناصر رزمی نیامتخصص پوست و مو | تهران
- امیرهوشنگ احسانیمتخصص پوست و مو | تهران
- پرویز طوسیمتخصص پوست و مو | تهران
- تورج مکرمیمتخصص پوست و مو و زیبایی | تهران
- زهرا سادات سیدحسینیمتخصص پوست و مو و زیبایی و لیزر | تهران
- فرزانه علمشاهیمتخصص پوست و مو | تهران
- مهدی کربلائیانمتخصص پوست و مو | تهران
