پیسی یا برص چیست؟ علائم، علل و راه درمان و کاهش آن

بیماری پیسی، معروف به برص، یک اختلال پوستی مزمن است که با از دست دادن رنگدانه پوست و ایجاد لکه‌هایی با رنگ روشن‌تر از پوست طبیعی مشخص می‌شود.

این وضعیت، که بر حدود 0.5 تا 1 درصد از جمعیت جهانی تأثیر می‌گذارد، می‌تواند هر فردی را بدون توجه به جنسیت یا قومیت تحت تأثیر قرار دهد. پیسی ممکن است برای برخی افراد تنها یک موضوع زیبایی شناختی باشد، اما برای دیگران می‌تواند تأثیرات عمیق روانشناختی داشته باشد و کیفیت زندگی آنها را به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.

با این حال، امیدواری همچنان وجود دارد و پیشرفت‌های علمی و درمانی اخیر، درک بهتری از این بیماری فراهم کرده و راه‌های جدیدی برای مدیریت آن ارائه می‌دهند. در این مقاله، ما نه تنها به بررسی علائم و علل این بیماری می‌پردازیم، بلکه به تشریح گزینه‌های درمانی موجود و استراتژی‌های مدیریت بلندمدت نیز می‌پردازیم تا به افراد مبتلا به پیسی کمک کنیم تا با اطمینان بیشتری در زندگی پیش روند.

بیماری پیسی چه نوع بیماری است؟

بیماری پیسی، که به آن ویتیلیگو نیز گفته می‌شود، یک اختلال پوستی غیر مسری است که منجر به ایجاد لکه‌های سفید بر روی پوست می‌شود. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌هایی که مسئول تولید رنگدانه (ملانین) در پوست هستند، یعنی ملانوسیت‌ها، از بین می‌روند یا قادر به تولید ملانین نمی‌شوند. نتیجه این فرآیند، ظهور لکه‌هایی با رنگ روشن‌تر از رنگ طبیعی پوست در نقاط مختلف بدن است.

Vitiligo is a chronic (long-lasting) autoimmune disorder that causes patches of skin to lose pigment or color. This happens when melanocytes – skin cells that make pigment – are attacked and destroyed, causing the skin to turn a milky-white color. منبع : niams.nih.gov

این بیماری می‌تواند همه افراد را در هر سنی و هر نوع پوستی تحت تأثیر قرار دهد، اما اغلب قبل از سن 20 سالگی آغاز می‌شود. علت دقیق بیماری پیسی هنوز به طور کامل شناخته شده نیست، اما تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل ژنتیکی، اختلالات سیستم ایمنی و عوامل محیطی ممکن است نقش داشته باشند. در برخی موارد، پیسی ممکن است با استرس شدید یا آسیب پوستی آغاز شود.

مدیریت بیماری پیسی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا تأثیرات آن تنها بر پوست محدود نمی‌شود؛ این بیماری ممکن است بر اعتماد به نفس و روابط اجتماعی افراد نیز اثر بگذارد. بنابراین، حمایت روانشناختی و اجتماعی نیز بخش مهمی از فرآیند درمانی به شمار می‌آید.

علائم بیماری پیسی یا برص

بیماری پیسی، که با نام ویتیلیگو نیز شناخته می‌شود، عمدتاً با ظاهر شدن لکه‌های سفید برجسته بر روی پوست مشخص می‌شود که ناشی از کاهش یا از دست رفتن رنگدانه‌ها در آن نواحی است. در اینجا چندین علامت کلیدی این بیماری آورده شده است:

1. لکه‌های سفید یا روشن بر روی پوست: این لکه‌ها معمولاً بر روی نقاطی که در معرض نور خورشید هستند مانند دست‌ها، پاها، بازوها، صورت و لب‌ها ظاهر می‌شوند.
2. تغییرات رنگ در بافت‌های داخل دهان و بینی: موکوسای ممکن است نیز دچار تغییر رنگ شوند.
3. رنگدانه‌زدایی یا سفید شدن موی سر، ابروها و مژه‌ها: این امر به ویژه در اطراف لکه‌های سفید پوست رخ می‌دهد.
4. توزیع نامنظم لکه‌ها: لکه‌های پیسی ممکن است در یک ناحیه متمرکز شوند، به صورت متقارن در هر دو طرف بدن پخش شوند، یا به تدریج در سراسر بدن گسترش یابند.
5. تغییر یا از دست رفتن رنگدانه در قسمت‌هایی از چشم: ملانین نقش مهمی در رنگدانه‌زایی قرنیه دارد و کمبود آن ممکن است بر بینایی تأثیر بگذارد.
6. پیشرفت یا توقف ناگهانی: توسعه لکه‌ها ممکن است به طور ناگهانی متوقف شود یا پس از یک دوره ثابت، دوباره شروع به پیشرفت کند.
7. حساسیت به آفتاب: نواحی بدون رنگدانه ممکن است نسبت به آفتاب حساس‌تر باشند، که می‌تواند منجر به آفتاب‌سوختگی شود.

این علائم می‌توانند در هر سنی شروع شوند، اما اغلب قبل از سن 20 سالگی ظاهر می‌شوند. پیسی ممکن است بر افراد با هر نوع رنگ پوستی تأثیر بگذارد، اگرچه در افراد با پوست تیره‌تر، لکه‌ها ممکن است بیشتر مشخص باشند.

مهم است برای تشخیص و مدیریت مناسب، افرادی که نشانه‌های پیسی را مشاهده می‌کنند به بهترین متخصص پوست و مو مراجعه کنند.

تفاوت پیسی و پسوریازیس

پیسی (ویتیلیگو) و پسوریازیس دو بیماری پوستی هستند که هر دو می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر زندگی فردی داشته باشند، اما آن‌ها از نظر علل، نشانه‌ها و درمان‌ها متفاوت هستند.

پیسی یک اختلال رنگدانه‌ای است که در آن سلول‌های تولید کننده رنگدانه (ملانوسیت‌ها) از بین می‌روند یا دیگر ملانین تولید نمی‌کنند، منجر به لکه‌های سفید بر روی پوست می‌شود. این بیماری به طور معمول به علت خودایمنی است و به رنگ پوست تأثیر می‌گذارد.

پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن است که در آن سلول‌های پوستی بیش از حد سریع تولید و روی سطح پوست تجمع می‌یابند، که منجر به پلاک‌های قرمز، پوسته‌پوسته و گاهی خارش‌دار می‌شود. این بیماری می‌تواند به دلیل پاسخ ایمنی بدن نسبت به عوامل محیطی فعال شود و بر بافت و سلول‌های پوست تأثیر می‌گذارد.

Vitiligo and psoriasis are both autoimmune diseases. Vitiligo causes the destruction of pigment and creates white patches of skin. Psoriasis causes the buildup of dead cells and leads to discolored patches with silvery scales. منبع : verywellhealth.com

در جدول زیر تفاوت‌های اصلی بین پیسی و پسوریازیس آورده شده است:

ویژگی	پیسی (ویتیلیگو)	پسوریازیس
علت	اختلال خودایمنی که باعث تخریب ملانوسیت‌ها می‌شود.	بیماری التهابی مزمن که با تجمع بیش از حد سلول‌های پوستی مشخص می‌شود.
نشانه‌ها	لکه‌های سفید بدون رنگدانه بر روی پوست.	پلاک‌های قرمز، ضخیم و پوسته‌پوسته، گاهی اوقات با خارش.
توزیع	معمولاً در نواحی معرض نور خورشید.	می‌تواند در هر ناحیه‌ای از بدن اتفاق بیفتد، اغلب روی آرنج، زانو، پوست سر و کمر است.
علائم همراه	تغییر رنگ در موها، ابروها و مژه‌ها.	ممکن است با درد، ترک‌خوردگی و خونریزی همراه باشد.
درمان	درمان‌های نوری، کرم‌های موضعی، و گاهی اوقات جراحی.	کرم‌های موضعی، درمان‌های نوری، داروهای خوراکی و بیولوژیک‌ها.
تأثیر بر رنگ پوست	از دست دادن رنگدانه و تشکیل لکه‌های سفید.	ندارد، اما ایجاد پلاک‌هایی که می‌توانند به رنگ قرمز تا بنفش باشند.

علت بیماری پیسی چیست؟

علت دقیق بیماری پیسی (ویتیلیگو) به طور کامل شناخته شده نیست، اما تحقیقات نشان داده‌اند که عوامل مختلفی می‌توانند در توسعه این بیماری نقش داشته باشند. اصلی‌ترین فرضیه‌های مرتبط با علت ویتیلیگو عبارتند از:

1. فرضیه ایمنی: بسیاری از متخصصان معتقدند که ویتیلیگو یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های ملانوسیت که رنگدانه‌های پوست را تولید می‌کنند، حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد.
2. فرضیه ژنتیکی: ژنتیک نیز می‌تواند نقش مهمی در بیماری پیسی داشته باشد. افرادی که اعضای خانواده‌شان این بیماری را دارند، بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند.
3. فرضیه نوروشیمیایی: برخی از دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که مواد شیمیایی خاصی که توسط اعصاب ترشح می‌شوند می‌توانند سلول‌های ملانوسیت را آسیب‌‌زده و موجب از بین رفتن آن‌ها شوند.
4. فرضیه استرس: تعادل نادرست بین تولید رادیکال‌های آزاد و توانایی بدن برای مقابله با آن‌ها از طریق آنتی‌اکسیدان‌ها ممکن است به سلول‌های ملانوسیت آسیب برساند.
5. عوامل محیطی: برخی از عوامل محیطی مانند آفتاب‌سوختگی یا استرس شدید نیز ممکن است باعث بروز یا تشدید بیماری پیسی شوند.

آیا هر لکه سفیدی پیسی است؟

خیر، هر لکه سفیدی بر روی پوست به معنای وجود بیماری پیسی (ویتیلیگو) نیست. لکه‌های سفید بر پوست می‌توانند ناشی از شرایط و عوامل متعددی باشند. برخی از این شرایط عبارتند از:

1. تینیا ورسیکالر (Pityriasis versicolor): یک عفونت قارچی رایج است که باعث ایجاد لکه‌های سفید یا رنگی روی پوست می‌شود، که معمولاً خارش دارد.
2. نواحی بدون رنگ (Hypopigmentation): ناشی از کاهش ملانین ممکن است بعد از زخم‌ها، سوختگی‌ها یا دیگر آسیب‌های پوستی اتفاق بیفتد.
3. پیتریازیس آلبا: یک اختلال پوستی خفیف که معمولاً در کودکان رخ می‌دهد و باعث ایجاد لکه‌های سفید خفیف روی پوست می‌شود.
4. لکه‌های سفید ناشی از آفتاب‌سوختگی: گاهی اوقات، قرار گرفتن در معرض شدید آفتاب می‌تواند به پوست آسیب برساند و باعث ایجاد لکه‌های سفید شود.
5. ایدیوپاتیک گوتات هیپوملانوزیس: این شرایط به صورت لکه‌های سفید کوچکی که معمولاً بر روی پوست افراد مسن‌تر ظاهر می‌شود، خود را نشان می‌دهد.
6. لوکودرمای مرتبط با بیماری‌های دیگر: برخی بیماری‌های پوستی یا سیستمیک می‌توانند باعث ایجاد لکه‌های سفید شوند.

در صورت مشاهده هرگونه تغییر ناگهانی یا تدریجی در رنگ پوست، مشورت با یک متخصص پوست برای تشخیص صحیح و درمان مناسب ضروری است. این تخصص به بررسی دقیق وضعیت، انجام تست‌های پوستی و در صورت لزوم، ارائه یک برنامه درمانی مخصوص به شرایط فردی کمک خواهد کرد.

کمبود چه ویتامینی باعث پیسی می‌شود؟

کمبود ویتامین‌های خاص می‌تواند بر سلامت پوست تأثیر بگذارد، اما باید توجه داشت که مستقیماً هیچ ویتامین خاصی به عنوان علت ایجاد بیماری پیسی شناخته نشده است. با این حال، برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که کمبود برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند در افراد مبتلا به پیسی شایع‌تر باشد و برخی از عوامل زمینه‌ای را برای این بیماری فراهم کند.

به عنوان مثال:

• ویتامین D: یک مطالعه نشان داده است که بسیاری از بیماران مبتلا به ویتیلیگو سطوح پایین ویتامین D را در خون دارند. این ویتامین نقش مهمی در سلامت پوست و تنظیم سیستم ایمنی بدن دارد.
• ویتامین B12 و اسید فولیک: کمبود این مواد مغذی نیز در میان افراد مبتلا به پیسی یا برص گزارش شده است. برخی پژوهش‌ها حتی نشان داده‌اند که مکمل‌های B12 و اسید فولیک ممکن است به پیشگیری یا کند کردن پیشرفت بیماری پیسی کمک کنند.

با این وجود، این کمبودها ممکن است بیشتر نتیجه بیماری باشند تا علت آن. همچنین، برخی شرایط خودایمنی که می‌توانند با ویتیلیگو همراه باشند، ممکن است باعث کمبود مواد مغذی شوند. اگرچه افزودن این ویتامین‌ها به رژیم غذایی یا دریافت مکمل ممکن است برای برخی افراد مفید باشد، هیچ درمان جامعی برای ویتیلیگو وجود ندارد و مدیریت بیماری اغلب شامل یک رویکرد جامع است که ممکن است شامل درمان‌های دارویی، مراقبت‌های پوستی و تغییرات در سبک زندگی باشد.

همیشه قبل از شروع هرگونه مکمل‌های جدید، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه برای تشخیص دقیق و اطمینان از انتخاب بهترین گزینه برای وضعیت فردی ضروری است.

درمان پیسی چگونه انجام می‌شود؟

درمان بیماری پیسی یا ویتیلیگو می‌تواند شامل رویکردهای مختلفی باشد که هدف از آنها بازیابی رنگدانه پوست یا، در مواردی، یکنواخت کردن رنگ پوست است. درمان‌های موجود عبارتند از:

بیشتر بخوانید: بیماری زونا | علل، علائم و نحوه درمان آن

1. داروهای موضعی: کرم‌های کورتیکواستروئیدی قوی که به کاهش التهاب کمک می‌کنند و ممکن است در بازگرداندن رنگ به پوست موثر باشند. دیگر داروهای موضعی شامل کالسیپوترین (یک فرم مصنوعی ویتامین D) و پیمکرولیموس یا تاکرولیموس می‌باشند که می‌توانند برای درمان ویتیلیگو در نقاط خاصی از بدن استفاده شوند.
2. فتوتراپی: درمان با نور UVB باریک باند یکی از رایج‌ترین شیوه‌های درمانی است که می‌تواند به بازگشت رنگ پوست کمک کند. این روش باید تحت نظارت پزشک انجام شود.
3. لیزر: لیزر اگزایمر که یک نوع خاص از نور UVB است می‌تواند برای درمان پیسی در نقاط کوچک استفاده شود.
4. داروهای خوراکی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را که سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهند تجویز کند.
5. رنگدانه‌دار کردن موضعی: برخی از بیماران ممکن است ترجیح دهند نواحی بدون رنگدانه را با استفاده از رنگ‌های موقتی یا دائمی بپوشانند.
6. پیوند پوست و درمان‌های جراحی: در موارد خاص، پزشک ممکن است پیوند سلول‌های پوستی حاوی رنگدانه یا جراحی‌های دیگر را پیشنهاد کند.
7. مکمل‌های غذایی: برخی مطالعات نشان داده‌اند که مکمل‌های ویتامین D، B12، و اسید فولیک ممکن است به برخی بیماران کمک کنند.
8. تغییرات سبک زندگی و محافظت از پوست: محافظت از پوست در برابر آفتاب، استفاده از کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالا، و پوشیدن لباس‌های محافظتی می‌تواند به جلوگیری از سوختگی پوست کمک کند و پیشرفت ویتیلیگو را کند کند.

به خاطر داشته باشید که پاسخ به درمان‌ها متغیر است و هیچ درمانی به صورت قطعی برای همه بیماران موثر نیست. بنابراین، بسیار مهم است که بیماران با پزشک خود در مورد بهترین گزینه‌های درمانی برای وضعیت خاص خود مشورت کنند.

برای درمان و کاهش علائم پیسی چه بخوریم؟

تغذیه می‌تواند نقش مهمی در حمایت از سلامت پوست و ممکن است در کاهش علائم پیسی داشته باشد. اگرچه هیچ رژیم غذایی مشخصی نمی‌تواند بیماری را درمان کند، برخی از تغییرات در رژیم غذایی ممکن است به حمایت از سلامت پوست و ممکن است به بازگرداندن رنگدانه کمک کنند. در اینجا چند توصیه غذایی برای افراد مبتلا به پیسی آورده شده است:

1. غذاهای غنی از ویتامین C: ویتامین C می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو که ممکن است در بروز ویتیلیگو نقش داشته باشد، کمک کند. میوه‌هایی مانند پرتقال، کیوی، توت‌فرنگی و سبزیجاتی مانند فلفل دلمه‌ای و کلم بروکلی منابع خوبی هستند.
2. غذاهای غنی از ویتامین B12 و اسید فولیک: کمبود این مواد مغذی ممکن است با ویتیلیگو مرتبط باشد. جلبک‌ها، محصولات غنی‌شده، و منابع حیوانی مانند گوشت، تخم‌مرغ و لبنیات، منابع خوبی از ویتامین B12 هستند. اسید فولیک در سبزیجات برگ‌دار سبز، لوبیا، نخود و عدس یافت می‌شود.
3. غذاهای غنی از ویتامین D: ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت پوست و تنظیم سیستم ایمنی دارد. منابع غذایی شامل ماهی‌های چرب مانند سالمون و تن، قارچ‌ها و محصولات غنی‌شده می‌باشند.
4. غذاهای حاوی زینک (روی): زینک به حفظ سلامت پوست کمک می‌کند و ممکن است در کاهش علائم پیسی مفید باشد. گوشت، حبوبات، آجیل و دانه‌ها منابع خوب زینک هستند.
5. گیاهان و ادویه‌جات با خواص آنتی‌اکسیدانی: کورکومین موجود در زردچوبه و اپی‌گالوکتچین گالات موجود در چای سبز ممکن است خواص آنتی‌اکسیدانی داشته باشند.
6. اجتناب از مواد غذایی آلرژی‌زا: برخی افراد ممکن است متوجه شوند که آلرژن‌های غذایی مانند گلوتن، لبنیات یا سایر مواد می‌تواند علائم پیسی را تشدید کند.

درمان پیسی با پوست گردو

استفاده از پوست گردو به عنوان یک درمان خانگی برای بیماری پیسی در برخی فرهنگ‌ها رایج است، زیرا گفته می‌شود که دارای خواص رنگ‌آمیزی طبیعی است. این خواص ممکن است به طور موقت رنگ پوست را تغییر دهند و باعث تیره‌تر شدن نواحی سفید شوند. این روش اغلب به صورت زیر انجام می‌شود:

1. تهیه محلول: پوست گردو را خرد کرده و آن را به مدت چند ساعت در آب جوش قرار دهید تا محلولی تیره‌رنگ تولید شود.
2. اعمال محلول: این محلول را به نواحی آسیب‌دیده از پوست بمالید. ممکن است این کار را چندین بار در روز تکرار کنید تا رنگ تیره‌تری حاصل شود.

با این حال، مهم است که درک کنید که چنین درمان‌های خانگی برای برص و پیسی مبتنی بر شواهد علمی قوی نیستند و ممکن است نتایج متفاوتی داشته باشند. همچنین، این روش ممکن است باعث تیرگی ناهمگون پوست شود و این تغییر رنگ ممکن است با شستشو یا به مرور زمان از بین برود.

پیش از استفاده از هر گونه درمان خانگی، به ویژه برای بیماری‌های پوستی مانند ویتیلیگو، توصیه می‌شود با یک متخصص پوست خوب مشورت کنید. پزشک می‌تواند درک کاملی از وضعیت شما داشته باشد و توصیه‌هایی بر اساس شواهد علمی و تجربیات بالینی ارائه دهد.

پماد بتامتازون برای درمان پیسی

پماد بتامتازون یک کورتیکواستروئید موضعی است که به طور گسترده برای درمان التهابات پوستی، خارش و قرمزی استفاده می‌شود. در مواردی از ویتیلیگو (پیسی)، متخصصین پوست ممکن است استفاده از کورتیکواستروئیدها مانند بتامتازون را برای کمک به بازگرداندن رنگ پوست توصیه کنند.

کورتیکواستروئیدها می‌توانند با کاهش التهاب و ایمنی موضعی، تأثیری بر فرایند از دست دادن رنگدانه‌ها در پوست داشته باشند. در برخی از بیماران، این می‌تواند به تحریک بازسازی رنگدانه‌ها و بهبود ظاهر لکه‌های سفید کمک کند. استفاده از کورتون‌ها برای درمان پیسی معمولاً به صورت موضعی و برای دوره‌های کوتاه مدت توصیه می‌شود، زیرا استفاده طولانی مدت می‌تواند عوارض جانبی مانند نازک شدن پوست، ترک‌خوردگی یا افزایش آسیب‌پذیری در برابر عفونت‌ها را به دنبال داشته باشد.

با این حال، مهم است که بدانید که پماد بتامتازون و دیگر داروهای کورتونی نباید بدون نظارت و تجویز پزشک مورد استفاده قرار گیرند.

درمان پیسی با روغن زیتون

روغن زیتون به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی‌اش شناخته شده است و ممکن است به نرم‌سازی پوست و کاهش خشکی کمک کند. در ارتباط با ویتیلیگو (پیسی)، در حالی که تحقیقات مستقیمی که استفاده از روغن زیتون را به عنوان درمانی مؤثر برای بازیابی رنگدانه‌ها در نواحی آسیب‌دیده تأیید کند وجود ندارد، برخی افراد استفاده از روغن زیتون را به عنوان بخشی از درمان خانگی خود ترجیح می‌دهند.

روش استفاده از روغن زیتون به صورت زیر است:

1. تهیه روغن: یک روغن زیتون باکیفیت و ترجیحاً ارگانیک تهیه کنید.
2. اعمال روغن: مقداری از روغن را گرم کرده و به آرامی بر روی نواحی مبتلا به ویتیلیگو ماساژ دهید.
3. زمان برای جذب: اجازه دهید روغن برای مدتی روی پوست بماند تا جذب شود. این کار را می‌توانید روزانه یک یا دو بار انجام دهید.

روغن زیتون می‌تواند به ترمیم سد حفاظتی پوست و بهبود سلامت کلی پوست کمک کند، اما نباید به عنوان جایگزینی برای درمان‌های پزشکی مورد تایید برای پیسی در نظر گرفته شود.

بیماری پیسی واگیردار است؟

خیر، بیماری پیسی یا ویتیلیگو یک اختلال خودایمنی پوستی است که در آن سلول‌های پوستی رنگدانه‌ساز (ملانوسیت‌ها) از بین می‌روند یا کارایی خود را از دست می‌دهند. این اختلال واگیردار نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.

علائم ویتیلیگو شامل بروز لکه‌های سفید روی پوست است که ممکن است در نواحی مختلف بدن پدیدار شوند و با گذشت زمان تغییر اندازه دهند یا گسترش یابند. اما این تغییرات پوستی هیچ خطری برای سایر افراد ندارند و در تماس معمولی، مانند دست دادن یا در آغوش گرفتن، منتقل نمی‌شوند.

بیماری پیسی چگونه شروع میشود؟

بیماری پیسی یا ویتیلیگو معمولاً با ظاهر شدن لکه‌های کوچکی از پوست بدون رنگ شروع می‌شود که به تدریج ممکن است بزرگ‌تر شوند یا با لکه‌های دیگر ترکیب شوند. این لکه‌های سفید بر روی پوست که ملانوسیت‌ها (سلول‌های تولیدکننده رنگدانه در پوست) از بین رفته یا فعالیت خود را از دست داده‌اند، به وجود می‌آیند.

شروع بیماری می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد:

• محدودیت در مناطق خاص: گاهی اوقات ویتیلیگو در یک ناحیه محدود مانند صورت، دست‌ها یا پاها شروع می‌شود.
• پیشرفت سریع یا آهسته: در بعضی افراد، پیشرفت بیماری سریع است و در مدت چند ماه گسترش می‌یابد، در حالی که در دیگران ممکن است سال‌ها ثابت بماند یا بسیار آهسته پیشرفت کند.
• قرار گرفتن در معرض نور خورشید: برخی افراد متوجه شروع بیماری بعد از قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض نور خورشید می‌شوند.
• تروما یا استرس: گاهی اوقات، آسیب یا استرس به پوست می‌تواند به عنوان محرک شروع ویتیلیگو عمل کند.

همچنین ممکن است با علائم دیگری مانند پیشرفت نامتقارن و معمولاً بدون درد یا خارش همراه باشد، مگر در مواردی که پوست ملتهب شود. با این حال، برخی از افراد ممکن است خارش یا سوزش خفیفی را قبل از ظاهر شدن لکه‌ها تجربه کنند.

🔔 تشخیص زودهنگام می‌تواند کلیدی در مدیریت بیماری باشد، بنابراین در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، مراجعه به یک متخصص پوست توصیه می‌شود.

لیست پزشکان مرتبط:

• 
  محمدجواد نخعیمتخصص پوست و مو | تهران
• 
  پروین منصوریمتخصص پوست و مو | تهران
• 
  شیدا شمسمتخصص پوست و مو | تهران
• 
  ناصر رزمی نیامتخصص پوست و مو | تهران
• 
  امیرهوشنگ احسانیمتخصص پوست و مو | تهران
• 
  پرویز طوسیمتخصص پوست و مو | تهران
• 
  تورج مکرمیمتخصص پوست و مو و زیبایی | تهران
• 
  زهرا سادات سیدحسینیمتخصص پوست و مو و زیبایی و لیزر | تهران
• 
  فرزانه علمشاهیمتخصص پوست و مو | تهران
• 
  مهدی کربلائیانمتخصص پوست و مو | تهران
5/5
منابع
mayoclinic.orgmedicalnewstoday
کپی لینک لینک کپی شد