چه مراحلی برای نصب روکش دندان انجام می شود؟
مراحل نصب روکش دندان
نصب روکش دندان یک روش ترمیمی رایج در دندانپزشکی است که با هدف بازگرداندن عملکرد، شکل و زیبایی دندان‌های آسیب‌دیده انجام می‌شود. این فرآیند معمولاً در چند مرحله و طی ۱ تا ۲ جلسه درمانی صورت می‌گیرد تا روکش به‌طور دقیق و ماندگار روی دندان قرار گیرد و بتواند سال‌ها دوام بیاورد. روکش‌ها می‌توانند برای محافظت از دندان‌های ضعیف، ترمیم دندان‌های شکسته یا فرسوده، پوشاندن دندان‌های بدشکل یا تغییر رنگ یافته، یا حمایت از بریج‌های دندانی استفاده شوند.
قیمت روکش دندان در تهران (جدول هزینه)
۱. جلسه اول و معاینه
در اولین ملاقات، دندانپزشک یک معاینه بالینی دقیق انجام می‌دهد و از ریشه‌ها و استخوان اطراف دندان مورد نظر عکس‌برداری رادیوگرافی (اشعه ایکس) تهیه می‌کند. هدف از این مرحله، ارزیابی جامع سلامت دندان و ساختارهای حمایتی آن است. دندانپزشک به دنبال هرگونه پوسیدگی پنهان، عفونت در ریشه دندان (که ممکن است نیاز به درمان ریشه داشته باشد)، وجود ترک یا شکستگی در دندان، وضعیت سلامت لثه اطراف دندان، و همچنین بررسی بایت (نحوه قرارگیری دندان‌ها روی هم) می‌پردازد. هر گونه پوسیدگی فعال یا ترمیم قبلی که ناکافی یا معیوب باشد، باید پیش از ادامه درمان روکش برطرف شود تا از موفقیت طولانی‌مدت روکش اطمینان حاصل شود. این مرحله بنیادی است، زیرا تشخیص و درمان صحیح مشکلات زمینه‌ای، تضمین‌کننده پایداری و دوام روکش در آینده خواهد بود.
۲. آماده‌سازی دندان
پس از بی‌حسی موضعی دندان و بافت‌های اطراف آن، دندانپزشک با دقت بخش کوچکی از مینا و عاج دندان را تراش می‌دهد. این تراشیدن برای ایجاد فضای کافی برای قرارگیری روکش انجام می‌شود، به گونه‌ای که روکش پس از نصب، نه تنها به درستی روی دندان بنشیند، بلکه ظاهری طبیعی داشته باشد و در بایت بیمار اختلالی ایجاد نکند. میزان تراشیدگی به نوع ماده روکش (مانند سرامیک، فلز یا زیرکونیا) بستگی دارد. در مواردی که ساختار دندان به دلیل پوسیدگی گسترده یا شکستگی زیاد از دست رفته باشد، دندانپزشک ممکن است نیاز به بازسازی دندان با استفاده از مواد ترمیمی مناسب داشته باشد. این بازسازی می‌تواند شامل قرار دادن “پست” (یک میله کوچک که در کانال ریشه قرار می‌گیرد) و “بیلداپ” (پر کردن و بازسازی قسمت از دست رفته تاج دندان با مواد کامپوزیت یا آمالگام) باشد تا پایه‌ای مستحکم و پایدار برای روکش دائمی فراهم آید. این مرحله نیازمند دقت فراوان است تا هم فضای کافی ایجاد شود و هم حداقل میزان ممکن از ساختار سالم دندان برداشته شود.
۳. قالب‌گیری یا اسکن دیجیتال
برای ثبت شکل و ابعاد دقیق دندان تراش‌خورده و دندان‌های مجاور و مقابل آن، دندانپزشک اقدام به قالب‌گیری می‌کند. این کار می‌تواند به دو روش سنتی یا دیجیتال انجام شود. در روش سنتی، از خمیرهای قالب‌گیری مخصوص (مانند آلژینات یا سیلیکون) استفاده می‌شود که در یک تری (سینی) قرار گرفته و برای چند دقیقه روی دندان‌ها قرار می‌گیرد تا شکل دقیق دندان‌ها را به خود بگیرد. این قالب سپس به لابراتوار دندان‌سازی فرستاده می‌شود. در روش نوین‌تر، از اسکنرهای دیجیتال داخل دهانی استفاده می‌شود که با تاباندن نور و ثبت تصاویر سه‌بعدی، مدل دیجیتالی دقیقی از دندان تراش‌خورده و کل قوس دندانی ایجاد می‌کنند. این مدل دیجیتال بلافاصله به لابراتوار ارسال می‌شود. مزایای اسکن دیجیتال شامل دقت بالاتر، راحتی بیشتر برای بیمار (بدون نیاز به مواد قالب‌گیری و جلوگیری از رفلکس تهوع)، و سرعت بیشتر در انتقال اطلاعات به لابراتوار است. در لابراتوار، تکنسین دندان‌سازی با استفاده از این مدل‌ها، روکشی را می‌سازد که نه تنها از نظر اندازه و شکل کاملاً با دندان آماده شده مطابقت دارد، بلکه از نظر رنگ و شفافیت نیز با دندان‌های طبیعی بیمار هماهنگ است تا ظاهری کاملاً طبیعی و زیبا داشته باشد.
۴. نصب روکش موقت
پس از آماده‌سازی دندان و قالب‌گیری، دندانپزشک یک روکش موقت را روی دندان تراش‌خورده قرار می‌دهد. این روکش معمولاً از جنس پلاستیک یا رزین آکریلیک ساخته شده و با چسب موقت روی دندان چسبانده می‌شود. روکش موقت چندین وظیفه حیاتی دارد: اولاً، از دندان تراش‌خورده در برابر حساسیت به دما و فشار محافظت می‌کند. ثانیاً، از جابه‌جایی دندان‌های مجاور یا مقابل جلوگیری می‌کند و فضای لازم برای روکش دائمی را حفظ می‌نماید. ثالثاً، به حفظ زیبایی و عملکرد جویدن بیمار در طول دوره انتظار (که معمولاً ۲ تا ۳ هفته طول می‌کشد تا روکش دائمی در لابراتوار ساخته شود) کمک می‌کند. مراقبت از روکش موقت بسیار مهم است؛ بیماران باید از جویدن غذاهای بسیار سخت یا چسبناک با دندان روکش شده موقت خودداری کنند و هنگام نخ دندان کشیدن در اطراف آن احتیاط کنند تا روکش کنده نشود.
۵. ساخت روکش دائمی
روکش دائمی با استفاده از مدل‌های دقیق تهیه شده از دندان شما ساخته می‌شود. این فرآیند می‌تواند در لابراتوار دندان‌سازی توسط تکنسین‌های ماهر انجام شود. در لابراتوار، روکش‌ها با استفاده از تکنیک‌های سنتی مانند قالب‌گیری با موم، ریخته‌گری فلز، و سپس لایه‌گذاری دستی پرسلن (چینی) برای رسیدن به رنگ و شکل طبیعی ساخته می‌شوند. روش‌های نوین‌تر، مانند فناوری CAD/CAM (Computer-Aided Design/Computer-Aided Manufacturing)، امکان طراحی روکش با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری و سپس تراشیدن آن از یک بلوک جامد سرامیک یا زیرکونیا توسط دستگاه‌های فرز دقیق را فراهم می‌کنند. برخی کلینیک‌های دندانپزشکی مجهز به سیستم‌های CAD/CAM یک‌جلسه‌ای مانند CEREC (Chairside Economical Restoration of Esthetic Ceramic) هستند که به آن‌ها امکان می‌دهد روکش را در همان جلسه درمانی طراحی و تراشیده و بلافاصله نصب کنند، که این امر نیاز به جلسه دوم را از بین می‌برد. انتخاب ماده روکش (مانند تمام سرامیک، زیرکونیا، فلز، یا PFM – پرسلن جوش خورده به فلز) به عوامل مختلفی از جمله موقعیت دندان، نیروی جویدن، و ترجیحات زیبایی‌شناختی بیمار بستگی دارد.
۶. نصب و چسباندن روکش دائمی
در جلسه دوم، ابتدا روکش موقت با دقت برداشته می‌شود و دندان تمیز می‌گردد. سپس روکش دائمی که از لابراتوار رسیده است، روی دندان آزمایش می‌شود. دندانپزشک با دقت تناسب روکش با دندان، نحوه قرارگیری آن در بایت، نقاط تماس با دندان‌های مجاور، و همچنین زیبایی‌شناسی (رنگ و شکل) آن را بررسی می‌کند. ممکن است نیاز به تنظیمات جزئی در لبه‌ها یا سطح جونده روکش باشد تا از بایت صحیح و راحتی بیمار اطمینان حاصل شود. پس از تأیید نهایی توسط بیمار و دندانپزشک، روکش با استفاده از چسب دندانپزشکی ویژه (سمنت) به طور دائمی روی دندان ثابت می‌شود. انواع مختلفی از سمنت‌ها وجود دارد، از جمله سمنت‌های رزینی که پیوند بسیار قوی ایجاد می‌کنند و سمنت‌های شیشه‌یونومر که ممکن است فلوراید آزاد کنند. دندانپزشک از تکنیک‌های خاصی برای اطمینان از خشک ماندن دندان در طول فرآیند چسباندن استفاده می‌کند تا پیوند بهینه حاصل شود. پس از چسباندن، هرگونه چسب اضافی برداشته می‌شود و دندانپزشک بایت نهایی را بررسی می‌کند.
۷. مراقبت‌های پس از درمان
مراقبت‌های پس از نصب روکش برای اطمینان از دوام و عملکرد طولانی‌مدت آن حیاتی است. در ۲۴ ساعت اول پس از چسباندن روکش دائمی، توصیه می‌شود از جویدن غذاهای بسیار سخت یا چسبناک با دندان روکش شده خودداری کنید تا چسب به طور کامل سفت شود و پیوند محکمی ایجاد گردد. رعایت بهداشت دهان و دندان به صورت روزانه از اهمیت بالایی برخوردار است: مسواک زدن دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید و استفاده منظم از نخ دندان برای جلوگیری از تجمع پلاک و باکتری در اطراف لبه‌های روکش ضروری است. توجه ویژه به خط لثه اطراف روکش می‌تواند به جلوگیری از پوسیدگی ثانویه و بیماری لثه کمک کند. همچنین، مراجعات منظم به دندانپزشک برای معاینات دوره‌ای و تمیز کردن حرفه‌ای دندان‌ها، به حفظ سلامت روکش و دندان‌های طبیعی شما کمک شایانی می‌کند. در صورت بروز هرگونه حساسیت طولانی‌مدت، درد، یا احساس غیرعادی در بایت پس از نصب روکش، باید بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
با طی دقیق این مراحل و رعایت مراقبت‌های پس از درمان، روکش دندان می‌تواند عملکرد طبیعی خود را بازیافته و برای سال‌های متمادی به شما خدمت کند.
لیست پزشکان مرتبط:
رها رادفردکترا دندانپزشک | تهران- مریم اخیانیدکترای دندانپزشک | تهران
- محمدرضا زارعدکترا دندانپزشک | تهران
- بهروز مشهدی رحیمیدکترا دندانپزشک | تهران
- حمید آهنگریدکترا دندانپزشک | تهران
- محمدمهدی حائری اسدیدکترا دندانپزشک | تهران
- مهدی کریمیجراح و دکترای دندانپزشک زیبایی - ایمپلنت - فلوشیپ زیبایی از دانشگاه Genova ایتالیا- فلوشیپ تخصصی ایمپلنت از ICOI آمریکا - فلوشیپ لیزر از دانشگاه Aachen آلمان | تهران
- آزاده خلجیاندکترای دندانپزشک | تهران
- سمیرا فرنیاجراح و متخصص دندانپزشک | تهران
- ایمان رشندکترای دندانپزشک | تهران
