آیا ایمپلنت لق شده قابل درمان است؟

5 دقیقه پیشآخرین بروزرسانی: ۱۴۰۴-۰۵-۰۸

0 زمان تقریبی مطالعه 4 دقیقه

در این مقاله شما خواهید خواند

راهنمای کامل درمان ایمپلنت دندان لق شده: از علت تا راه حل قطعی

ایمپلنت دندان یک سرمایه‌گذاری ارزشمند برای بازگرداندن زیبایی و کارایی لبخند شماست. به همین دلیل، احساس هرگونه لقی یا حرکت در ایمپلنت می‌تواند نگران‌کننده باشد. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که لق شدن ایمپلنت به معنای شکست کامل درمان و از دست رفتن آن است، اما خبر خوب این است که در اغلب موارد، این مشکل قابل مدیریت و درمان است.

مهم‌ترین نکته، تشخیص به موقع علت و اقدام سریع است. نادیده گرفتن این علامت هشداردهنده می‌تواند یک مشکل کوچک و قابل حل را به یک وضعیت پیچیده تبدیل کند که نیازمند درمان‌های گسترده‌تر است. این راهنمای جامع به شما کمک می‌کند تا با دلایل اصلی لق شدن ایمپلنت، روش‌های درمانی موجود و اقداماتی که باید انجام دهید، به طور کامل آشنا شوید.

قیمت ایمپلنت دندان در تهران (جدول هزینه)

چرا ایمپلنت دندان لق می‌شود؟ بررسی دلایل اصلی

لق شدن ایمپلنت می‌تواند ناشی از مشکلات مربوط به خود ایمپلنت (پست تیتانیومی کاشته شده در استخوان) یا قطعات پروتزی متصل به آن (اباتمنت و روکش) باشد. درک منشأ مشکل، اولین قدم برای انتخاب بهترین روش درمانی است.

۱. شل شدن پیچ اباتمنت یا روکش: یک مشکل رایج و قابل حل

در بسیاری از موارد، احساس لقی مربوط به خود پایه ایمپلنت نیست، بلکه به دلیل شل شدن پیچ اباتمنت است. اباتمنت قطعه‌ای است که روکش دندان را به پایه ایمپلنت متصل می‌کند. این پیچ ممکن است به مرور زمان و در اثر جویدن، کمی شل شود.

علائم: احساس می‌کنید روکش دندان شما کمی حرکت می‌کند، اما دردی در لثه یا استخوان ندارید.
راه حل: این مشکل به سادگی و معمولاً در یک جلسه توسط دندانپزشک حل می‌شود. دندانپزشک با استفاده از ابزار مخصوص، پیچ را دوباره سفت می‌کند.

۲. پری-ایمپلنتایتیس: عفونت خاموش اطراف ایمپلنت

پری-ایمپلنتایتیس (Peri-implantitis) یک بیماری التهابی شبیه به بیماری لثه است که بافت‌های نرم و سخت (استخوان) اطراف ایمپلنت را درگیر می‌کند. تجمع پلاک باکتریایی به دلیل عدم رعایت بهداشت مناسب، باعث عفونت لثه و تحلیل تدریجی استخوان نگهدارنده ایمپلنت می‌شود. این تحلیل استخوان، تکیه‌گاه ایمپلنت را ضعیف کرده و منجر به لقی آن می‌گردد.

علائم: خونریزی هنگام مسواک زدن اطراف ایمپلنت، تورم و قرمزی لثه، بوی بد دهان و در مراحل پیشرفته، احساس لقی.
راه حل: درمان به شدت بیماری بستگی دارد و شامل پاکسازی عمیق، مصرف آنتی‌بیوتیک و در موارد شدید، جراحی پیوند استخوان است.

۳. شکست در استئواینتگریشن: عدم جوش خوردن ایمپلنت با استخوان

استئواینتگریشن (Osseointegration) فرآیند حیاتی جوش خوردن سطح ایمپلنت تیتانیومی با استخوان فک است. اگر این پیوند به درستی شکل نگیرد یا در طول زمان از بین برود، ایمپلنت هرگز ثبات لازم را پیدا نخواهد کرد.

دلایل شکست:
- تراکم ناکافی استخوان: کیفیت یا کمیت استخوان در محل کاشت برای حمایت از ایمپلنت کافی نبوده است.
- تکنیک جراحی نامناسب: کاشت ایمپلنت در موقعیت نادرست یا با فشار بیش از حد.
- بارگذاری زودهنگام: قرار دادن روکش روی ایمپلنت قبل از اینکه فرآیند جوش خوردن کامل شود.
- بیماری‌های زمینه‌ای: دیابت کنترل‌نشده یا پوکی استخوان شدید می‌توانند در این فرآیند اختلال ایجاد کنند.

۴. فشار بیش از حد و دندان قروچه (Bruxism)

وارد کردن نیروی بیش از حد به ایمپلنت، چه از طریق دندان قروچه در شب و چه به دلیل تنظیم نبودن ارتفاع روکش، می‌تواند پیوند بین ایمپلنت و استخوان را مختل کند. این فشار مداوم باعث ایجاد حرکات بسیار ریز (میکروموشن) شده و به تدریج منجر به تحلیل استخوان و لقی ایمپلنت می‌شود.

علائم: درد مبهم در ناحیه ایمپلنت، ساییدگی دندان‌های دیگر، سردرد هنگام بیدار شدن از خواب.
راه حل: تنظیم اکلوژن (تماس‌های دندانی) و استفاده از محافظ شبانه (Night Guard).

روش‌های درمان ایمپلنت لق شده: از ساده تا پیشرفته

پس از تشخیص علت، دندانپزشک بهترین روش درمانی را انتخاب می‌کند. خوشبختانه، طیف وسیعی از راه حل‌ها برای حفظ ایمپلنت شما وجود دارد.

۱. آچارکشی و تعویض قطعات پروتزی

اگر مشکل صرفاً مربوط به شل شدن پیچ اباتمنت یا روکش باشد، درمان ساده است. دندانپزشک روکش را برداشته، قطعات را بررسی کرده و پس از تمیز کردن، پیچ را با گشتاور مناسب سفت می‌کند. اگر پیچ آسیب دیده باشد، تعویض خواهد شد. این فرآیند سریع و بدون درد است.

۲. مدیریت عفونت و پاکسازی تخصصی

در موارد پری-ایمپلنتایتیس خفیف تا متوسط، هدف اصلی کنترل عفونت و توقف تحلیل استخوان است. دندانپزشک یا متخصص لثه سطح ایمپلنت و بافت‌های اطراف آن را به صورت عمقی پاکسازی و ضدعفونی می‌کند. تجویز آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا سیستمیک نیز ممکن است برای از بین بردن باکتری‌ها لازم باشد.

۳. بازسازی استخوان با جراحی پیوند استخوان (Bone Grafting)

اگر تحلیل استخوان به دلیل عفونت یا عوامل دیگر قابل توجه باشد، ممکن است برای بازسازی تکیه‌گاه ایمپلنت به جراحی پیوند استخوان نیاز باشد. در این روش، مواد پیوندی استخوان در نواحی تحلیل‌رفته قرار داده می‌شود تا بدن را به ساخت استخوان جدید تحریک کند. پس از چند ماه و اطمینان از ترمیم بافت، ثبات ایمپلنت مجدداً ارزیابی می‌شود.

۴. تنظیم اکلوژن و استفاده از محافظ شبانه

برای بیمارانی که از دندان قروچه رنج می‌برند یا تماس‌های دندانی نامناسبی دارند، کاهش فشار روی ایمپلنت ضروری است. دندانپزشک با تنظیم جزئی سطح روکش، نیروهای جویدن را متعادل می‌کند. همچنین، ساخت یک محافظ شبانه سفارشی از انتقال نیروهای مخرب دندان قروچه به ایمپلنت جلوگیری کرده و به آن فرصت ترمیم می‌دهد.

۵. آخرین راه حل: خارج کردن و جایگزینی ایمپلنت

در موارد نادر که پست ایمپلنت به طور کامل در استخوان لق شده، استئواینتگریشن شکست خورده یا عفونت بسیار پیشرفته و غیرقابل کنترل است، تنها راه حل خارج کردن ایمپلنت است. پس از خارج کردن ایمپلنت، محل به طور کامل پاکسازی شده و به بافت‌ها فرصت ترمیم داده می‌شود. پس از چند ماه و در صورت لزوم با انجام تکنیک‌های تقویتی مانند پیوند استخوان، می‌توان یک ایمپلنت جدید در شرایط مناسب جایگزین کرد.

اقدام فوری: کلید اصلی برای نجات ایمپلنت شما

مهم‌ترین پیامی که باید به خاطر بسپارید این است: هرگز یک ایمپلنت لق شده را نادیده نگیرید. هرچه سریع‌تر برای تشخیص و درمان اقدام کنید، شانس حفظ ایمپلنت و جلوگیری از درمان‌های پیچیده و پرهزینه بیشتر خواهد بود.

اگر متوجه هرگونه حرکت، درد، تورم یا خونریزی در اطراف ایمپلنت خود شدید، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید. تلاش برای سفت کردن یا دستکاری ایمپلنت در خانه می‌تواند آسیب بیشتری به همراه داشته باشد. با مراجعه به متخصص، می‌توانید از سلامت سرمایه‌گذاری خود محافظت کرده و برای سال‌های طولانی از لبخندی زیبا و کارآمد لذت ببرید.