دهان و دندان

آیا ترمیم دندان دائمی است؟

آیا ترمیم دندان دائمی است؟ نگاهی عمیق‌تر

ترمیم دندان یک روش درمانی ضروری و بسیار مؤثر برای بازسازی ساختار و عملکرد دندان‌های آسیب‌دیده است. با این حال، یک تصور اشتباه رایج این است که این ترمیم‌ها راه‌حلی دائمی هستند. در حقیقت، ترمیم دندان دائمی نیست و به دلیل شرایط چالش‌برانگیز محیط دهان (مانند نوسانات دما، فشارهای شدید جویدن و حملات اسیدی باکتری‌ها)، عمر محدودی دارد. البته، با انتخاب ماده مناسب و مراقبت دقیق و مستمر، می‌توان عمر مفید این ترمیم‌ها را به طور قابل توجهی افزایش داد و برای سال‌های طولانی از آن‌ها بهره برد.

قیمت ترمیم دندان در تهران (جدول هزینه )

عمر ترمیم دندان بر اساس نوع مواد

طول عمر یک ترمیم به طور عمده به نوع ماده‌ای بستگی دارد که برای پر کردن دندان استفاده می‌شود. هر ماده ویژگی‌های منحصربه‌فردی از نظر استحکام، زیبایی و مقاومت در برابر سایش دارد.

انواع مواد ترمیمی و عمر آن‌ها:

  • آمالگام (نقره‌ای): ۱۰ تا ۱۵ سال یا بیشتر. این ماده به دلیل استحکام بسیار بالا و مقاومت در برابر سایش، یکی از بادوام‌ترین مواد ترمیمی است، اما رنگ فلزی آن از نظر زیبایی یک نقطه ضعف محسوب می‌شود.
  • کامپوزیت (هم‌رنگ دندان): ۵ تا ۱۰ سال. کامپوزیت‌ها به دلیل زیبایی و همرنگ بودن با دندان بسیار محبوب هستند، اما نسبت به آمالگام مقاومت کمتری در برابر سایش و تغییر رنگ دارند.
  • طلا: ۲۰ تا ۳۰ سال. ترمیم‌های طلا به دلیل زیست‌سازگاری بالا و مقاومت فوق‌العاده در برابر خوردگی و شکستگی، بادوام‌ترین نوع ترمیم محسوب می‌شوند، اما هزینه بالا و نیاز به چند جلسه درمان از معایب آن است.
  • سرامیک/پرسلن: ۱۰ تا ۱۵ سال. این مواد زیبایی فوق‌العاده‌ای دارند و در برابر لکه‌پذیری مقاوم هستند. با این حال، ممکن است شکننده‌تر از طلا یا آمالگام باشند.
  • گلس آینومر: کمتر از ۵ سال. این ماده معمولاً برای ترمیم‌های موقت، دندان‌های شیری یا ترمیم نواحی غیر تحت فشار (مانند نزدیک لثه) استفاده می‌شود، زیرا استحکام کمتری دارد ولی قابلیت آزادسازی فلوراید دارد.
  • ترمیم موقت: ۶ تا ۸ هفته. این ترمیم‌ها همان‌طور که از نامشان پیداست، راه‌حل‌های کوتاه‌مدتی هستند که تا زمان آماده شدن ترمیم دائمی از دندان محافظت می‌کنند.

عوامل مؤثر بر طول عمر ترمیم دندان

عمر یک ترمیم تنها به ماده آن بستگی ندارد و تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل پیچیده قرار می‌گیرد:

عوامل اصلی:

  1. میزان ساختار دندانی باقی‌مانده: ترمیم برای موفقیت نیاز به یک پایه محکم دارد. هرچه تخریب دندان وسیع‌تر باشد، دیواره‌های باقی‌مانده ضعیف‌تر بوده و حمایت کمتری از ماده ترمیمی می‌کنند. این موضوع می‌تواند منجر به شکستن ترمیم یا حتی دیواره دندان شود.
  2. بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن منظم و استفاده روزانه از نخ دندان برای حذف پلاک میکروبی از لبه‌های ترمیم حیاتی است. تجمع پلاک در این نواحی می‌تواند منجر به “پوسیدگی ثانویه” شود که شایع‌ترین دلیل شکست ترمیم‌هاست.
  3. عادات غذایی: مصرف مکرر مواد قندی و نوشیدنی‌های اسیدی، محیط دهان را برای فعالیت باکتری‌های پوسیدگی‌زا مهیا می‌کند. همچنین، جویدن خوراکی‌های بسیار سخت (مانند یخ، ته‌دیگ یا آجیل سفت) می‌تواند باعث ایجاد ترک‌های ریز یا شکستگی در ترمیم شود.
  4. دندان قروچه (Bruxism): فشار ناشی از دندان قروچه در خواب یا بیداری، چندین برابر فشار عادی جویدن است. این نیروی مخرب و مداوم می‌تواند به سرعت باعث سایش، لب‌پریدگی یا شکستن کامل ترمیم و دندان شود.
  5. محل قرارگیری ترمیم: ترمیم‌های دندان‌های آسیاب (عقبی) که وظیفه اصلی جویدن و خرد کردن غذا را بر عهده دارند، تحت فشار بسیار بیشتری نسبت به دندان‌های جلویی قرار می‌گیرند و به همین دلیل سریع‌تر فرسوده می‌شوند.

پوسیدگی مجدد پس از ترمیم

باید به خاطر داشت که دندان ترمیم‌شده از پوسیدگی مصون نیست. پوسیدگی ثانویه در مرز بین ترمیم و دندان ایجاد می‌شود و تشخیص آن گاهی دشوار است. این مسئله در دندان‌های عصب‌کشی شده اهمیت دوچندان دارد؛ زیرا به دلیل از بین رفتن عصب و حس درد، پوسیدگی می‌تواند بدون هیچ علامتی پیشرفت کرده و تنها زمانی کشف شود که تخریب بسیار گسترده شده و دیگر قابل ترمیم نباشد. به همین دلیل، معاینات منظم و تهیه رادیوگرافی‌های دوره‌ای ضروری است.

توصیه‌های مراقبتی

برای اینکه ترمیم دندان شما حداکثر عمر ممکن را داشته باشد، این توصیه‌ها را جدی بگیرید:

  • چک‌آپ دوره‌ای هر ۶ ماه تا یک سال: در این مراجعات، دندانپزشک لبه‌های ترمیم را از نظر نشت، وجود ترک‌های ریز و علائم سایش بررسی می‌کند و در صورت لزوم، اقدام به پولیش یا تعویض آن می‌نماید.
  • رعایت بهداشت دهان به صورت منظم: تمرکز ویژه‌ای بر تمیز کردن محل اتصال ترمیم و دندان داشته باشید، زیرا این ناحیه مستعدترین نقطه برای شروع پوسیدگی مجدد است.
  • پرهیز از عادات غذایی و رفتاری مضر: از جویدن مواد غذایی بسیار سخت، چسبناک و همچنین استفاده از دندان‌ها به عنوان ابزار (برای باز کردن درب بطری یا شکستن اجسام) جداً خودداری کنید.
  • استفاده از محافظ دندان (نایت گارد): اگر دندان قروچه دارید، استفاده از محافظ‌های دندانی که توسط دندانپزشک ساخته می‌شود، بهترین راه برای محافظت از دندان‌ها و ترمیم‌های شما در برابر سایش و شکستگی است.
نتیجه‌گیری

در نهایت، ترمیم دندان یک راه‌حل دائمی نیست و عمر مفید آن بسته به عوامل متعدد، بین ۵ تا ۳۰ سال متغیر است. طول عمر یک ترمیم، نتیجه یک همکاری مشترک بین دندانپزشک (در انتخاب ماده مناسب و اجرای دقیق) و بیمار (در رعایت بهداشت و مراقبت‌های پس از درمان) است. با انتخاب هوشمندانه و مراقبت صحیح، می‌توان عمر ترمیم را به حداکثر رساند و سلامت دندان را برای سالیان متمادی تضمین کرد. چک‌آپ‌های منظم برای ارزیابی وضعیت ترمیم‌ها و تشخیص به موقع نیاز به تعویض آن‌ها، یک اصل کلیدی و غیرقابل چشم‌پوشی است.

لیست پزشکان مرتبط:

دیدگاه و سوال خود را مطرح کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا