انواع اختلالات تغذیه ای و علائم آنها
اختلالات تغذیه ای یا اختلالات خوردن ممکن است در ابتدا به نظر بیایند که فقط به غذا مربوط هستند، اما در واقع آنها به سلامت روان هم وابستهاند. افراد مختلف ممکن است در طول زندگی خود به این اختلالات دچار شوند. اگر فکر میکنید که شما هم دچار اختلالات تغذیه هستید، شناخت علائم و نشانههای آن بسیار مهم است. در این مقاله به بررسی انواع مختلف اختلالات خوردن، علائم و نشانهها، علل، روشهای تشخیص و درمان آنها خواهیم پرداخت.
اختلالات تغذیه ای چیست؟
اختلالات تغذیهای یا اختلالات خوردن شامل مشکلاتی هستند که فرد ممکن است به غذا، وزن یا ظاهر بدن خود بیش از حد حساس شود. این مشکلات در موارد شدید میتوانند خطرناک باشند و به سلامت جسمی آسیب برسانند. در برخی موارد، عدم درمان این اختلالات ممکن است به مرگ منجر شود.
غذا خوردن سالم به سلامت جسمی و روحی کمک میکند و از بروز بیماریها جلوگیری میکند. اما زمانی که فرد دچار اختلالات خوردن میشود، خطر بروز بیماریهای مختلف یا سوءتغذیه افزایش مییابد. علائم این اختلالات متفاوت است و بسته به نوع اختلال، فرد ممکن است در غذا خوردن خود زیادهروی کند یا خود را محدود کند. برخی افراد ممکن است به روشهای نادرستی مثل استفراغ یا ورزش بیش از حد برای کاهش کالری مصرفی روی بیاورند.
اختلالات تغذیهای شامل هر کسی میتواند باشد، اما بر اساس آمار، این مشکلات بیشتر در نوجوانان و زنان جوان رخ میدهد. تقریباً ۱۳% از نوجوانان ممکن است تا سن ۲۰ سالگی این اختلالات را تجربه کنند.
انواع اختلالات تغذیه ای
اختلالات تغذیه ای انواع مختلفی دارند و هر کدام به شیوهای بر عادات غذایی و سلامتی فرد تأثیر میگذارند. در اینجا به توضیح این اختلالات میپردازیم.
۱. بیاشتهایی عصبی (آنورکسیا)
بیاشتهایی عصبی یکی از شایعترین اختلالات تغذیه ای است و بیشتر در زنان دیده میشود. فرد مبتلا به این اختلال احساس میکند که وزن زیادی دارد، حتی اگر واقعاً لاغر باشد. این افراد به شدت از خوردن غذا پرهیز کرده و سعی میکنند مصرف کالری خود را به حداقل برسانند. این اختلال میتواند به سلامتی فرد آسیب جدی بزند. افرادی که دچار این مشکل هستند، معمولاً با ورزشهای زیاد یا با استفراغ کردن پس از غذا، وزن خود را کاهش میدهند.
۲. پرخوری عصبی (بولیمیا)
پرخوری عصبی از دیگر اختلالات رایج است که بیشتر در میان نوجوانان و بهویژه زنان مشاهده میشود. افراد دچار این اختلال در زمانی مشخص مقدار زیادی غذا میخورند و ممکن است به شدت احساس سیری کنند. این افراد زمانی که غذا میخورند، احساس میکنند نمیتوانند متوقف شوند و کنترل بر روی میزان کالری دریافتی خود ندارند. معمولاً در این اختلال، فرد به خوردن غذاهایی که معمولاً از آنها دوری میکند، روی میآورد.
بعد از خوردن مقدار زیادی غذا، برای جبران کالری دریافتی و آرامش معده و روده، افراد به رفتارهایی مانند استفراغ عمدی، روزهداری، مصرف ملینها و ورزش سخت متوسل میشوند.
۳. پرخوری
پرخوری یکی دیگر از اختلالات تغذیه ای است که بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده میشود، اما ممکن است هر فردی در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. در این اختلال، فرد به صورت مکرر و بدون کنترل غذ میخورد و ممکن است هنگام گرسنه نبودن نیز به خوردن ادامه دهد. این افراد معمولاً برای جبران غذا خوردن از روشهایی مثل استفراغ یا ورزش اضافی استفاده نمیکنند. دورههای پرخوری معمولاً هفتهای یک بار اتفاق میافتند و ممکن است فرد دچار اضافهوزن یا وزن نرمال داشته باشد.اختلال پرخوری به وضعیتی اشاره دارد که فرد نمیتواند بر روی خوردن غذا کنترل داشته باشد و دچار حملات پرخوری میشود.
۴. بیاشتهایی
افراد مبتلا به بیاشتهایی معمولاً نیازهای غذایی روزانه خود را به درستی تأمین نمیکنند. این افراد به خوردن علاقهای نشان نمیدهند و سعی میکنند از غذاهایی که رنگ، بو، بافت یا طعم خاصی دارند، دوری کنند. آنها از عواقب خوردن غذا مانند ترس از خفگی نگران هستند و علت بیاشتهایی آنها معمولاً ترس از افزایش وزن نمیباشد.
این اختلال بیشتر در کودکان مشاهده میشود، اما ممکن است تا سنین بزرگسالی ادامه یابد. بیاشتهایی در مردان و زنان به یک اندازه شایع است. این افراد اغلب دچار کاهش وزن میشوند و به دلیل کمبودهای غذایی ممکن است با مشکلات سلامتی روبرو شوند.
۵. پیکا یا هرزخواری
در این اختلال، فرد تمایل دارد چیزهایی را بخورد که غذا نیستند. افرادی که به پیکا مبتلا هستند، ممکن است هوس چیزهایی مانند یخ، خاک، گچ، صابون، کاغذ، مو، پارچه و حتی مواد شوینده کنند. این اختلال میتواند هر کسی را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد، اما بیشتر در کودکان، زنان باردار یا افرادی که ناتوانی ذاتی دارند، رایج است.
این افراد ممکن است به مسمومیت، عفونت، آسیب به روده و کمبودهای تغذیهای دچار شوند. بسته به اینکه شخص چه چیزی را میخورد، این اختلال میتواند خطرناک و حتی کشنده باشد.
اختلالات غذایی مانند پرخوری عصبی و بیاشتهایی عصبی معمولاً دلایل روانی دارند و برای درمان آنها نیاز به کمک روانشناس و متخصص تغذیه است.
۶. اختلال نشخوار
در این اختلال، فرد غذا را بعد از خوردن دوباره به دهان برمیگرداند. این رفتار ممکن است به دلیل یک بیماری یا اختلال دیگر مانند پرخوری عصبی یا بیاشتهایی نباشد. این افراد غذا را بدون احساس تهوع یا استفراغ به دهان برمیگردانند و گاهی این کار را ناخواسته انجام میدهند، اما معمولاً خودآگاه است. آنها ممکن است غذا را دوباره بجوند و بخورند یا آن را تف کنند.
نشخوار معمولاً در ۳۰ دقیقه اول بعد از خوردن غذا اتفاق میافتد. اگر فرد برای جلوگیری از نشخوار غذای کمتری بخورد، ممکن است دچار سوءتغذیه شود. این اختلال بیشتر در نوزادان یا افرادی با ناتوانی ذهنی دیده میشود. در نوزادان بین ۳ تا ۱۲ ماهه، این اختلال بیشتر مشاهده میشود و معمولاً بعد از مدتی از بین میرود. اما در کودکان و بزرگسالان برای درمان آن نیاز به کمک است.
۷. سندروم خوردن شبانه
افراد مبتلا به این اختلال معمولاً شبها از خواب بیدار میشوند و در این زمان بیش از حد غذا میخورند. مقدار غذایی که در این زمان مصرف میکنند، حدود یکچهارم کالری روزانه آنهاست. این افراد معمولاً دو بار در هفته در شب برای غذا خوردن از خواب بیدار میشوند.سندروم خوردن شبانه اختلالی است که در آن فرد در شب از خواب بیدار میشود و شروع به خوردن میکند.
علائم اختلالات خوردن
علائم اختلالات تغذیهای میتواند بسته به نوع اختلال متفاوت باشد و هرکدام نشانههای خاص خود را دارند. اما برخی نشانهها در بین این اختلالات مشترک است که برای تشخیص دقیق باید آنها را شناخت. در ادامه، علائم هر یک از اختلالات را بررسی خواهیم کرد.
۱. علائم بیاشتهایی عصبی
- وزن آنها به طور قابل توجهی در مقایسه با همسالانشان پایینتر است.
- الگوهای غذایی این افراد بسیار محدود است.
- با وجود کمبود وزن، از افزایش وزن ترس دارند.
- به طور مداوم برای کاهش وزن تلاش میکنند.
- وزن و فرم بدن تأثیر زیادی بر عزت نفس آنها دارد.
- کمبود وزن خود را نادیده میگیرند.
۲. علائم پرخوری عصبی
علائم پرخوری عصبی شبیه به علائم پرخوری است و روشهای پاکسازی آن مشابه با بیاشتهایی عصبی میباشد. اما معمولاً این افراد وزن طبیعی خود را حفظ میکنند و دچار کاهش وزن شدید نمیشوند. برخی از علائم پرخوری عصبی عبارتند از:
- پرخوری مکرر بدون کنترل
- تکرار رفتارهای نامناسب
- پاکسازی برای جلوگیری از افزایش وزن
- وابسته بودن عزتنفس به شکل بدن و وزن
- ترس از افزایش وزن با وجود وزن طبیعی.
۳. علائم پرخوری
علائم رایج پرخوری شامل موارد زیر است:
- خوردن غذا با سرعت زیاد و گاهی مخفیانه؛ این افراد حتی اگر گرسنه نباشند، تا سطح سیری شدید به خوردن ادامه میدهند.
- احساس اینکه نمیتوانند بر روی خوردن خود کنترل داشته باشند، به ویژه در مواقع پرخوری.
- این افراد وقتی به دورههای پرخوری فکر میکنند، احساس خجالت، disgust یا گناه میکنند.
- عدم استفاده از روشهای پاکسازی مثل ورزش بیش از حد یا استفراغ برای کنترل غذا خوردن.
۴. علائم بیاشتهایی
رایجترین علائم بیاشتهایی عبارتاند از:
- پرهیز از خوردن غذا یا محدود کردن آن که منجر به کاهش کالری دریافتی میشود.
- عادات غذایی که بر روی فعالیتهای معمول تاثیر منفی دارند، مثل عدم تمایل به غذا خوردن کنار دیگران.
- کاهش وزن یا افزایش بسیار کم نسبت به قد و سن.
- کمبود مواد مغذی که ممکن است استفاده از مکملها یا تغذیه لولهای را ضروری کند.
۵. علائم سندروم خوردن شبانه
علائم اصلی سندروم خوردن شبانه شامل موارد زیر است:
- بیاشتهایی در صبحها.
- میل زیاد به خوردن غذا بین شام و خواب.
- دو یا پنج شب در هفته دچار بیخوابی هستند.
- این افراد برای خوابیدن یا دوباره خوابیدن به خوردن نیاز دارند.
- حالات افسردگی که در ساعات عصر شدیدتر میشود.
علت ایجاد اختلالات تغذیهای
کارشناسان معتقدند که اختلالات تغذیهای میتوانند به دلایل مختلفی ایجاد شوند. یکی از این دلایل، وراثت است. تحقیقاتی بر روی دوقلوهایی که از بدو تولد از یکدیگر جدا شدهاند و در خانوادههای مختلف بزرگ شدهاند، نشان داده است که اختلالات تغذیهای میتواند ارثی باشد. به طوری که اگر یکی از این دوقلوها دچار مشکل تغذیهای باشد، احتمال دارد حدود ۵۰% دوقلو دیگر نیز دچار این مشکل شود.
برخی از ویژگیهای شخصیتی نیز میتوانند باعث بروز اختلالات تغذیهای شوند. به عنوان مثال، کسانی که دچار اضطراب، کمالگرایی یا رفتارهای تکانشی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلالات قرار دارند. به طور کلی، علل اصلی اختلالات تغذیهای را میتوان به موارد زیر تقسیم کرد:
- وراثت
- ویژگیهای شخصیتی
- فشارهای اجتماعی برای لاغر شدن
- ترجیحهای فرهنگی برای لاغری
- در معرض بودن اطلاعات رسانهای که ایدهآلهای نادرستی را ترویج میکنند.
یکی از عوامل ایجاد اختلالات تغذیهای فشار رسانهها و تبلیغات و استانداردهای نادرست تناسب اندام است.
عوارض اختلالات خوردن
اختلالات تغذیهای میتوانند مشکلاتی برای سلامت فرد ایجاد کنند. این مشکلات میتوانند به حدی شدید شوند که زندگی فرد را به خطر بیندازند. هرچه اختلال شدیدتر و بیشتر طول بکشد، احتمال بروز عوارض جدیتر وجود دارد. این عوارض عبارتند از:
- مشکلات جدی سلامت
- افسردگی و اضطراب
- فکر یا رفتارهای مربوط به خودکشی
- مشکلات در رشد
- مشکلات اجتماعی
- مشکلات در محیط کار و مدرسه
- مرگ
تشخیص اختلالات خوردن
برای تشخیص اختلالات تغذیهای، پزشک به نشانههای بیماری و عادات غذایی فرد توجه میکند. اگر پزشک مشکوک به وجود اختلال در فرد باشد، ممکن است آزمایشهای بیشتری برای تشخیص دقیقتر انجام گیرد. این ارزیابیها میتواند توسط متخصص تغذیه یا روانشناس انجام شود.
- معاینه بدنی: پزشک معاینهای انجام میدهد تا مطمئن شود که مشکل خوردن به دلایل پزشکی دیگری مربوط نیست.
- ارزیابی روانشناختی: روانشناس یا روانپزشک با پرسش از عادات غذایی، احساسات و افکار فرد ممکن است بخواهد تا فرد یک پرسشنامه تکمیل کند تا ارزیابی دقیقتری به دست آید.
- سایر روشها: اگر پزشک با این روشها به نتیجهای نرسد، آزمایشهای بیشتر برای بررسی عوارض مربوط به تغذیه تجویز میکند.
درمان اختلالات تغذیهای
درمان اختلالات تغذیهای باید بهطور گروهی انجام شود. فرد باید تحت نظر متخصص تغذیه و مشاوره روانشناسی باشد. در روشهای درمانی، آموزش تغذیه، رواندرمانی و داروها مورد استفاده قرار میگیرد.
۱. تغذیه سالم
متخصص تغذیه با توجه به قد و سن فرد برای رسیدن به وزن مناسب برنامه غذایی ارائه میدهد و سعی میکند عادات غذایی فرد را بهبود بخشد. متخصص تغذیه باید در درمان اختلالات تغذیهای تجربه کافی داشته باشد.
۲. رواندرمانی
در درمان روانشناختی، روانشناس به فرد کمک میکند تا عادات غذایی سالم را جایگزین عادات غذاهای ناسالم کند. اگر درمان مربوط به کودک یا نوجوان باشد، روانشناس ممکن است درمان خانوادگی را انجام دهد و از دیگر اعضای خانواده بخواهد الگوهای تغذیه سالم را یاد بگیرند و رعایت کنند.
۳. دارودرمانی
داروها نمیتوانند اختلالات تغذیهای را به طور کامل درمان کنند. اما بعضی از داروها میتوانند کمک کنند تا میل به غذا و پرخوری کنترل شود. اگر اختلال تغذیهای همراه با مشکلاتی مانند اضطراب یا افسردگی باشد، داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی ممکن است تا حدی مفید باشند.
برای تشخیص و درمان اختلالات تغذیهای نیاز به همکاری روانشناس و متخصص تغذیه دارید تا با ارائه تغذیه سالم، رواندرمانی و دارودرمانی این اختلالات را درمان کنند.
پیشگیری از اختلالات تغذیهای
هیچ راهحلی خاص برای جلوگیری از اختلالات تغذیهای وجود ندارد. اما اگر میخواهید از بروز این اختلالات در کودک خود جلوگیری کنید،
میتوانید اقدامات زیر را به کار ببرید.
- از رژیم گرفتن در کنار کودک خودداری کنید. کودکان معمولاً عادات غذایی را از بزرگترها یاد میگیرند. بنابراین، مهم است که فرزندتان را به خوردن غذاهای سالم و متنوع تشویق کنید.
- با کودک خود درباره خطرات انتخابهای غذایی ناسالم صحبت کنید. نوجوانان ممکن است تحت تأثیر وبسایتهایی قرار بگیرند که از بیماریهایی مانند بیاشتهایی بهعنوان یک سبک زندگی یاد میکنند. عادات غذایی نادرست میتوانند به سلامتی آسیب بزنند و به بروز این اختلالات کمک کنند.
- به کودک خود کمک کنید تا خود را دوست داشته باشد و بدنش را به هر شکلی که هست بپذیرد.
- اگر در خانوادهتان سابقه اختلالات تغذیهای وجود دارد، بهتر است با یک روانشناس مشورت کنید و از او راهنمایی بخواهید.
اختلال تغذیهای در کودکان
بسیاری از اختلالات غذایی در دوران کودکی شکل میگیرند. کودکان ممکن است به بیاشتهایی، پرخوری یا سندرم خوردن شبانه دچار شوند. اگر فرزندتان علائم هر کدام از این حالتها را دارد، لازم است که هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. شما میتوانید در دکتریاب بهترین متخصصان تغذیه و روانشناسی را پیدا کنید. تغذیه سالم کودکان و ایجاد عادات تغذیهای درست میتواند به جلوگیری از این اختلالات کمک کند.
اختلالات تغذیهای در نوجوانان
در نوجوانان، به خاطر باورهای نادرست فرهنگی و تمایل به داشتن اندام ایدهآل، اختلالات تغذیهای بیشتر مشاهده میشود. در جوامعی که چنین تصورات و تصاویری ترویج میشود، اختلالاتی مانند بیاشتهایی عصبی و پرخوری عصبی در بین نوجوانان شایعتر است. بنابراین، لازم است به تغذیه سالم نوجوانان توجه کافی داشته باشید و در صورت بروز هر گونه مشکل، با یک روانشناس مشورت کنید.اختلالات خوردن، بهویژه بیاشتهایی و بیاشتهایی عصبی در نوجوانان بسیار شایع است و باید به علائم آن در فرزندانتان توجه کنید.
اختلالات تغذیهای سالمندان
این نوع اختلالات بیشتر بر نوجوانان و جوانان تأثیرگذار است، اما ممکن است در افراد بالای ۵۰ سال، بهویژه زنان، نیز دیده شود. گاهی افراد در جوانی این اختلالات را تجربه کرده و بهبود مییابند، اما ممکن است پس از چند دهه دوباره برگردند. همچنین ممکن است افراد به دلیل ورود به دوره سالمندیشان و فراموشی دوره جوانی، به چنین اختلالاتی دچار شوند.
اختلالات تغذیهای در ورزشکاران
تغذیه سالم در ورزش اهمیت فراوانی دارد. با این حال، در رشتههای ورزشی حرفهای، فشار برای دستیابی به نتایج خوب و داشتن بدنی متناسب میتواند استرس مضاعفی بر ورزشکاران ایجاد کند. در این شرایط، اختلالات تغذیهای ممکن است بروز کند. در یک مطالعه، مشخص شد که تقریباً یکسوم ورزشکاران زن در معرض خطر بیاشتهایی عصبی قرار دارند. ورزشکاران مرد نیز خصوصاً در رشتههای کشتی و بدنسازی دچار اختلالات تغذیهای میشوند.
اختلالات خوردن عموماً در جوانان و نوجوانان، بهویژه در زنان، دیده میشوند. این اختلالات معمولاً در اقشار خاصی مانند ورزشکاران یا مدلها نیز زیاد دیده میشود.
برای درمان اختلالات تغذیهای به کدام دکتر مراجعه کنیم؟
اختلالات تغذیهای انواع مختلفی دارند و میتوانند اقشار مختلف جامعه را تحت تأثیر قرار دهند. شایعترین اختلالات خوردن شامل پرخوری و بیاشتهایی عصبی است. این اختلالات معمولاً ریشههای روانی دارند و باورهای نادرست جامعه درباره وزن و تناسب اندام و تبلیغات رسانهای در گسترش این نوع اختلالات بیتأثیر نیستند. انواع مختلف اختلالات تغذیهای شامل بیاشتهایی،
پرخوری، بیاشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، هرزخوری یا پیکا، سندروم خوردن شبانه و اختلال نشخوار تعدادی از مشکلات مربوط به خوردن هستند که هر کدام به نحوی فرد را درگیر غذا خوردن میکند.
درمان این نوع اختلالات غذایی بدون کمک یک متخصص میتواند کار سختی باشد. اگر احساس میکنید که علائم این اختلالات را دارید یا خود را درگیر یکی از آنها میدانید، باید با یک متخصص تغذیه مشاوره کنید. از آنجایی که این اختلالات هم به تغذیه مربوط میشوند و هم جنبه روانی دارند، برای درمان بهتر باید از متخصص تغذیه و یک روانشناس مجرب کمک بگیرید.
پرسشهای متداول
تفاوت پرخوری با پرخوری عصبی چیست؟
در پرخوری، فرد در زمانهای مشخصی غذاهای زیادی میخورد و تا جایی که میتواند ادامه میدهد. بعد از خوردن، این افراد معمولاً احساس خجالت یا تنفر میکنند اما هیچگاه سعی نمیکنند با روشهایی مثل استفراغ یا ورزش زیاد، کالری را جبران کنند. به همین دلیل، بیشتر این افراد چاق هستند. اما در پرخوری عصبی، بعد از خوردن زیاد، فرد سریعاً سعی میکند با روشهایی مثل استفراغ یا ورزش، کالری را جبران کند. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً وزن طبیعی دارند یا کمبود وزن دارند.
فرق بیاشتهایی با بیاشتهایی عصبی چیست؟
در اختلال بیاشتهایی، فرد به دلیل ترس از اضافهوزن غذا را کم میکند، اما هیچ تمایلی به خوردن غذا ندارد و نسبت به بسیاری از غذاها بیمیل است. در حالی که فردی که دچار بیاشتهایی عصبی است، نسبت به غذاها بیمیل نیست، اما به خاطر ترس از اضافهوزن، خوردن را محدود کرده و به محض خوردن از روشهای پاکسازی برای جبران کالری دریافتی استفاده میکند.
چه زمانی اختلالات تغذیهای در دسته بیماریهای روانی قرار میگیرد؟
یکی از عواملی که میتواند باعث اختلالات تغذیه شود، ژنتیک است. یعنی ممکن است بعضی افراد دارای ژنهایی باشند که آنها را بیشتر در معرض این مشکلات قرار دهد. اگر در خانواده سابقه چنین اختلالاتی نداشته باشید و تغییرات شیمیایی در مغز هم عامل این اختلال نباشد، ممکن است دلیل آن مشکلات روانی و عاطفی باشد. در این شرایط بهتر است به روانشناس مراجعه کنید. برای پیدا کردن یک روانشناس خوب میتوانید از وبسایت دکتریاب استفاده کنید.
دلایل روانی اختلالات تغذیه ای چیست؟
گاهی اوقات، دلایل روانی باعث ایجاد اختلالات تغذیه میشوند. عواملی مانند پایین بودن اعتماد به نفس، کمالگرایی و رفتارهای ناگهانی میتوانند به این نوع اختلالات دامن بزنند. روانشناسان معتقدند که بعضی از شخصیتها بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به اختلالات تغذیه هستند.
همچنین اختلالات دیگری مثل اضطراب و افسردگی یا وسواس فکری عملی نیز میتوانند به بروز اختلالات تغذیهای کمک کنند.
نقش والدین در اختلالات خوردن چیست؟
در اختلالات غذایی که کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار میدهد، والدین نقش مهمی دارند. گاهی اوقات والدین با کودک خود رژیمهای سختی میگیرند و از خوردن بعضی غذاها خودداری میکنند. این رفتارها میتواند بر روی کودک اثر منفی بگذارد و باعث ایجاد ترس از اضافهوزن در او شود.
گچ دیوار خوردن نشانه چیست؟
یکی از نوع اختلالات تغذیهای به نام اختلال پیکا شناخته میشود. در این اختلال، فرد تمایل دارد که مواد غیرغذایی را بخورد. یکی از محتویات غیرغذایی که افرادی با این مشکل مکرراً مصرف میکنند، گچ است.
یخ خوردن نشانه چیست؟
در اختلال پیکا یا هرزخواری، ممکن است فرد به خوردن یخ تمایل پیدا کند. این افراد گاهی اوقات هوس مواد غیرخوراکی کرده و برای رفع این هوس، یخ را میخورند.
خاک خوردن خطرناک است؟
در برخی از افراد، اختلالی به نام پیکا وجود دارد که باعث میشود آنها تمایل به خوردن خاک پیدا کنند. خوردن خاک میتواند عفونت و مشکلات جدی برای معده و روده ایجاد کند. بنابراین، اگر شما هم با چنین شرایطی روبرو هستید، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا درمان شوید.
چگونه میتوان اختلالات خوردن را درمان کرد؟
معمولاً اختلالات خوردن مشکلات روانی دارند و به همین دلیل فرد باید تحت درمانهای رواندرمانی قرار بگیرد. اگر این اختلال با مشکلات دیگری همراه باشد، روانشناس باید هر دو مشکل را بررسی کند و یک متخصص تغذیه میتواند با ارائه یک برنامه غذایی سالم به فرد کمک کند تا به سلامتی خود بازگردد.
آیا افراد چاق بیشتر در خطر اختلالات تغذیهای قرار دارند؟
پژوهشها نشان دادهاند که جوانان چاق به خاطر تلاشهایی که برای کاهش وزن انجام میدهند، دو برابر بیشتر از جوانان لاغر درگیر اختلالات خوردن میشوند. این افراد ممکن است از روشهای نادرست مانند پرخوری و بعد از آن پاکسازی بدن استفاده کنند تا به شکل بدنی مطلوب برسند.
آیا درمان اختلالات خوردن دشوار است؟
میزان سختی درمان بستگی به شدت و مدت زمان بیماری فرد دارد. در برخی موارد، اختلال به قدری شدید است که درمان آن به آسانی ممکن نیست. همچنین، در برخی از موارد بعد از درمان، ممکن است اختلال دوباره برگردد.
رایجترین اختلالات تغذیهای در جهان چیست؟
تمامی انواع اختلالات تغذیهای ممکن است افراد در هر سنی را درگیر کنند. در میان این اختلالات، پرخوری و بیاشتهایی عصبی در جوامع مختلف بسیار رایج هستند.
لیست پزشکان مرتبط:
- مهرداد نصراله زاده ثابتمتخصص تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- سعید حسینیدکترای تخصصی تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- احمدرضا درستی مطلقدکترای تخصصی تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- مریم مظاهریوندکترای تخصصی تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- رضا راست منشدکترا تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- مرتضی عقباییدکترای تخصصی تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- وحید خانیکارشناس تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- مونا نوروزیمتخصص تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- ماریا فروتن رادکارشناس تغذیه و رژیم درمانی | تهران
- مسعود خورشیدیدکترای تخصصی تغذیه و رژیم درمانی | تهران